Aandachtig beluisterde ik het protestlied van Imca Marina, gericht tegen minister Kamp. In het lied behandelt Imca, woonachtig in Groningen, de gevolgen van aardbevingen. `Scheurtjes’ is dan ook de titel van het lied Helder. Ik weet bijna niets zeker, maar dit wel: het lied za... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Aandacht
Als iemand een gesprek met je begint, terwijl je aan het eten bent en de ander niet, wordt zo’n gesprek meestal niets. Denk bijvoorbeeld aan eten op straat. Je bent in de weer met een zak frites of een haring en een vriend of kennis spreekt je aan. Kan gezellig zijn, maar is ook moeizaam. Je moet je aandacht verdelen en dat heeft vaak iets ongemakkelijks. Is een kleinigheid, maar ik dacht eraan toen ik las dat president Poetin eergisteren een Olympische eetzaal binnenkwam waar de shorttrackschaatssters Yara en Sanne van Kerkhof een boterham zaten te eten. De zusjes aten brood met hagelslag. Teer detail. Die hagelslag hadden ze uit Nederland meegenomen, want is in Rusland niet te krijgen. Poetin kwam bij hun tafeltje staan, keek naar de vrouwen en naar de hagelslag en vroeg of het smaakte. Vaak een lastige vraag, zekere nu, want de schaatssters wisten ook wel dat Poetin zelf altijd ontbijt met varkenskop en koude harde aardappelen. Sanne van Kerkhof antwoordde dat het lekker was. Een journalist noteerde dat Poetin naar een andere tafel vertrok voordat Sanne van Kerkhof over de homorechten kon beginnen. (Sanne valt zelf op vrouwen, ex van Ireen Wüst.) Dit is Sanne niet te verwijten. Behalve dat ze eerder zei geen item van haar geaardheid te willen maken (item!), is zo’n gesprek niet te doen bij hagelslag. Als je hard praat waait die bovendien van je brood. Als ik zelf hagelslag eet doe ik dat altijd met pindakaas. De pindakaas houdt de hagelslag vást. Boter doet dat ook, maar pindakaas is avontuurlijker.
Columns
-
-
Als vanavond voorbij is, geldt dat ook voor het carnaval. Dit jaar kreeg ik er nauwelijks iets van mee. Bijna altijd ben ik ergens waar ik het volksfeest toch vaag waarneem, wat me om twee redenen bevalt: omdat ik een voorstander van vrolijke blijdschap ben en ook omdat gelukkig... lees meer
-
Héérlijk Nederlands: declaratiegedrag, Natuurlijk vindt het in andere landen ook plaats, maar iets in mij zegt dat wij voor dit soort gedrag een 10 plus krijgen. VVD-er Mark Verheijen zal zich eruit draaien en waarom ook niet? Is ook verhelderend: als we hem dan het woord horen,... lees meer
-
De wetenschap heeft vastgesteld dat een hond de emoties van ons gezicht kan lezen. Kort door de bocht gezegd: ze begrijpen ons. Misschien is `begrijpen’ een te groot woord, ik denk dat het meer intuïtie is, een andere dan bij bijvoorbeeld een hamster. Sommige apen hebben dat ook... lees meer
-
Het boek Vijftig Tinten Grijs heb ik in huis, maar ik las het nog niet. Kwam er niet van. Misschien iets voor later, maar de periode die ik later noem, begint onderhand vol te lopen, dus het kan best zijn dat het aan me voorbijgaat, wat waarschijnlijk niet erg is. Gisteren gin... lees meer
-
De Reclame Code Commissie heeft het ministerie van Volksgezondheid op de vingers getikt. Vanwege reclamespotjes over de zorg, en dan vooral over de veranderingen daarin. Ik zag die spotjes soms, maar herinner me er niets van, wat ik vaak met reclame heb. De Reclame Code Commissi... lees meer
-
Dit weekend is het in sommige delen van het land carnaval geblazen. Ik doe daar niet aan mee, maar volg het vanuit de verte met belangstelling. Een deskundige voorspelt dat het lied `Puntjes omhoog’ van Broer Geert en De Puntenslijpers in het oosten van het land een groot succes... lees meer
-
Zaterdagmiddag was ik op een feestelijke bijeenkomst: het 41-jarig bestaan van De Poezenkrant werd gevierd. Dat is een onregelmatig verschijnend tijdschrift waarin berichten over poezen worden gepubliceerd. Geen tips over verzorging en andere nuttige weetjes, nee, uitsluitend kl... lees meer
-
Soms kan een herinnering tegen je aan spatten. Je bent er niet op voorbereid en ineens is die er. Stel dat V&D inderdaad verdwijnt, wat vind ik daar dan van? Dat zat ik me af te vragen, niet krachtig, maar nogal vaag, want de afgelopen twintig jaar kwam ik er zelden. Niet da... lees meer
-
Wat me altijd enorm verbaast is dat al dat getwitter zo serieus genomen wordt. Bij bijna ieder nieuwsbericht wordt meteen gemeld wat de twitteraars ervan vinden. Allemaal van die dunne oprispinkjes waaraan niemand iets heeft. Ik kom erop omdat ik lees wat het twitterlegioen vind... lees meer
-
Misschien een keer in Frankrijk, op Zwarte Zaterdag, ik weet het niet meer, maar volgens mij stond ik nog nooit eerder vier uur lang in een file. Maandag wel. Ik reed door de provincie Noord-Holland. Was niet de enige. Ook een vrachtwagen die oud ijzer vervoerde. Die viel om. Da... lees meer
-
Als een paar dagen zijn drie mannen de kelder van een buurhuis aan het verbouwen. Een paar deuren verder, maar vaak is het net alsof mijn kelder wordt behandeld. Ze zijn vooral met beton in de weer, geloof ik, want in de naam van het verantwoordelijk bedrijf komt in grote letter... lees meer
-
Een fanatiek vleeseter ben ik niet. Hooguit twee keer per week. Verder vis of vegetarisch. Bevalt prima. Als ik vlees koop, graag bij een slager die zich groen noemt, denk ik dan ook niet aan `de mondiale vleescrisis die de aarde bedreigt’. Die crisis wordt door milieupessimiste... lees meer
-
Misschien mag je het niet zeggen, maar ik doe het toch: uiteindelijk is het een beetje zielige kwestie, de gebeurtenis in de studio van het journaal donderdagavond. Ik kwam pas tegen middernacht thuis en enerzijds vond ik dat jammer, want het was wel iets geweest om van het begi... lees meer
-
Het nieuws uit de grote wereld is meestal zeer verontrustend. Je wilt het liever niet weten, maar dat kan niet, want je doet ook je best wereldburger te zijn, wat wonend in Nederland een heel karwei is. Als het nieuws uit de grote wereld je even sprakeloos heeft gemaakt, kan typ... lees meer