Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Appelgroen

Sommige woorden die me typisch Nederlands lijken, zijn ook zo treurig: bonnetjesaffaire. Er moet weer ergens een burgemeester weg, vanwege een bonnetjesaffaire. Uitsmijter, fles champagne en dan `Mag ik alstublieft een bonnetje, ober?’. De man die mij financieel op orde houdt, een karwei waarvan hij vermoeid kan schateren, zegt ook altijd dat ik bonnetjes moet vragen. Met behulp van een nietapparaat bevestig ik die dan in mijn administratie, wat ik een hoogst gewichtige handeling vind, waarna ik vaak met de handen in de zij als een veldheer uit het raam ga staren. Ik ben niet altijd gehoorzaam, wat komt doordat ik me dan afvraag of wat ik in een café of restaurant heb gegeten en gedronken privé is of ik dat heb gedaan in mijn functie als Zelfstandige Zonder Personeel. En daarbij denk ik soms aan de belastingbetaler, waarbij zich een volle man in een glimmend pak met een verzorgde snor opdringt of een stijve vrouw met dunne lippen in een appelgroen mantelpak. Die kunnen ineens zo aanwézig zijn dat ik mezelf een bon fel hoor weigeren, vooral omdat ik met dat soort belastingbetalers niets te maken wil hebben. Meestal vergeet ik het trouwens en dat komt door een gebeurtenis die bijna altijd wordt genoemd wanneer het om een bonnetjesaffaire gaat: de alcohol die rijkelijk vloeide. Dat doet de alcohol altijd in die omstandigheden, rijkelijk vloeien. En zo nu en dan kom ik ook in de ban van een prettige gedachte die je, geloof ik, voor je moet houden, en die gedachte is: ik kan het zelf betalen! Echt waar!

 

 

 

 

Columns

  • Paasmomenten. Dat woord vang ik zo nu en dan op, meestal in reclame-uitingen. Waren er een paar maanden geleden ook kerstmomenten? Geloof het niet, maar misschien is Kerstmis voor de meeste mensen duidelijker dan Pasen.

  • Voorbeeldje: naast de deur van de boekhandel hangt een affiche: `Hedenavond leest de bekende Dolomietenkenner Bing van Bergen voor uit zijn nieuwe boek Daar! De Dolomieten! Uiteraard worden er Dolomieterse hapjes en drankjes geserveerd! Na afloop Dolomitisch volksdansen... lees meer

  • De streekbussen gaan langzaam uit deze provincie verdwijnen. Dat is jammer, want een streekbus hoort zo bij het landschap, vooral als die niet al te snel rijdt. Ik heb het dan over de streekbus die als streekbus functioneert, niet over de streekbus als vervangend vervoer voor ee... lees meer

  • Mijn ideale station ziet er zo eenvoudig mogelijk uit. Er vertrekken treinen, er komen treinen aan. Er is een kleine kiosk en een simpel kraampje waar je broodjes  kunt kopen en koffie en thee en water. Broodjes zijn belegd met kaas of ham. Gestoomde kip op een bedje van  Mongoo... lees meer

  • Gisteravond was er een uitzending over Uri Geller. Over zijn geheime leven, begrijp ik. Ik heb niet gekeken, want ben niet geïnteresseerd. Ooit was dat anders. Hij was mateloos populair in het brave Nederlandse televisieamusement van lang geleden, begin jaren zeventig, denk ik.... lees meer

  • Een goede grap is nog niet zo eenvoudig. Wie vandaag leuk wil doen, moet eerst even nadenken. Kan best zijn dat de leukigheid er meteen af is, maar dan was de grap ook niet leuk genoeg. Mijn geheugen functioneert meer dan redelijk, maar ik kan me tot mijn spijt geen zeer geslaag... lees meer

  • Zaterdagavond gaat om een uur of acht de bel. Ik ben zalm aan het bakken, wat ik graag met grote aandacht doe. Er staan wel acht kinderen voor de deur, van een jaar of twaalf, schat ik. Ze zien er opgewonden uit. Zes meisjes, twee jongens. Een van die jongens is de woordvoerder.... lees meer

  • In de apotheek waar ik klant ben, moet je langer wachten dan voorheen. Kon geen kwaad er altijd wat tijd voor uit te trekken, maar nu moet je toch op ruim een uur rekenen voordat je je receptje mag afgeven. Is in alle apotheken zo, hoor ik van iemand die blijkbaar in alle apothe... lees meer

  • Vaak kan het helpen als iets goed wordt uitgelegd. Bijvoorbeeld waarom een gevangenisstraf van achttien jaar betekent dat iemand maar twaalf jaar hoeft te zitten. Iemand? Nee, Volkert van der G. over wie wat mij betreft nog maar weinig gesproken hoeft te worden. Ik denk dat dit... lees meer

  • De nucleaire top is afgelopen en ineens is die ook genoeg voor een privé-persoon zoals ik. Iets te veel top. Denk ik aan een klapstoeltje. Zelfs daarop mocht onze premier niet aanschuiven. Om me af te leiden van die grote top, dwaal ik af naar de klapstoeltjes in mijn leven. T... lees meer

  • Bal

    Wilfred Genee presenteert een voetbalprogramma waarnaar ik niet graag kijk, wat niet alleen komt door de patsende mannen die daarin melige grappen maken, maar ook door Wilfred Genee zelf. En dat ligt natuurlijk weer aan mij. Maar soms lukt het me niet in iemand geïnteresseerd te... lees meer

  • Daar zul je ’m hebben. Aldus de presentator van het journaal gisteren toen de Amerikaanse president uiterst soepel de vliegtuigtrap afdaalde, een hele kunst trouwens. Naar dit moment was maanden behoorlijk intensief toegewerkt. Gisterochtend zal vast herhaaldelijk vragend zijn g... lees meer

  • Vrijheid van meningsuiting, de laatste dagen denk ik er vaker over na dan anders. Dus ook over de vraag of iedereen alles mag zeggen, wat ook betekent dat het niet erg is als je dat niet vindt. De president van China kwam zaterdag op staatsbezoek. Met zijn vrouw die helemáál nie... lees meer

  • Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebrac... lees meer

  • Waarschijnlijk hockeyt ze, mijn mondhygiëniste. Ik zeg nu wel `mijn’, maar ze is natuurlijk helemaal niet van mij, maar vast van iemand anders. Het is niet ondenkbaar dat die zich nog eens lekker omdraait als zij mij ontvangt, om acht uur in de morgen. Dat ik denk dat ze hockeyt... lees meer

Pagina's