Vrijdag reed ik in mijn auto door het gebied dat getroffen was door de stroomstoring. Ik bewaar daar prettige herinneringen en bedoel niet alleen dat ik besefte hoe nuttig stroom is, wat een open deur lijkt, maar hoe vaak staan we daar bij stil? Het was het begin van de stroomst... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Arbeidsmarkt
Verbazingwekkend is het niet, maar toch schrikken. Ik las het gisteren, maar had het kunnen weten: veel studenten schrijven hun scriptie niet meer zelf. Het heet anders: ze worden erbij geholpen. Niet door de mensen die hen opleiden, want dat zou geen ongewone gang van zaken zijn, een opleiding is immers een opleiding. Nee, door bureautjes waar scriptiedokters werkzaam zijn. Universiteiten en hogescholen zegt dat hulp mag, mits de scriptie `het eigen product van de student is’. Als we kijken naar wat de hulp inhoudt, is van een eigen product helemaal geen sprake. Een oud-docent van de Nijmeegse universiteit is zo’n hulpverlener geworden en zegt daar geen enkele moeite mee te hebben, omdat een scriptie een wetenschappelijk verhandeling moet zijn en de meeste studenten helemaal niet in wetenschap geïnteresseerd zijn, maar vooral in een plaats op de arbeidsmarkt. Dat laatste is begrijpelijk, maar toch moeten we ons hart vasthouden. Je kunt het ook simpeler zeggen: het gaat in een scriptie misschien vooral om het verwoorden van gedachten. Aan die gedachten hoeven heus niet de allerhoogste eisen gesteld worden, aan de verwoording wel. Maar goed, ook dit houdt dus op. Veel studenten van nu schoppen het niet ver op de arbeidsmarkt, wat deels ook aan de arbeidsmarkt ligt. Sommigen wel en die komen we dan hoog in het bedrijfsleven tegen of in de politiek. Ze denken wel iets, maar ze kunnen nauwelijks meer zeggen wat. Daar hebben ze geen woorden voor, terwijl die woorden wel gul bestaan. Maar ja, wáár ook alweer?
Columns
-
-
Er zijn mensen die van bank veranderen omdat ze het gegraai aan de top beu zijn. Snap ik wel. Ik doe het zelf (nog) niet opdat ik opzie tegen de tijd die het kost, tegen het geregel. Slappe houding. Daarom probeer ik er wat van te maken. Als ik dan zo’n bankier op televisie zie,... lees meer
-
Soms komt iets dichterbij terwijl dat niet per se hoeft. Het is ook niet erg als het weer voorbij is. Eurovisie Songfestival. Zojuist hoorde ik pas goed ons lied, gezongen door Trijntje Oosterhuis. Die zangeres vind ik goed, ook al kleeft er iets tragisch aan, maar ik weet niet... lees meer
-
Er is een boek verschenen dat `Verborgen vrienden’ heet. Gaat over volwassenen die nog steeds een knuffeldier hebben. Ook een paar kinderen, maar vooral volwassen. Is blijkbaar moeilijk, zelfs een soort taboe. Die volwassenen nemen het knuffeldier mee naar bed en daar voelen ze... lees meer
-
Een steeds vaker voorkomend probleem is het tegenkomen van mensen van wie ik denk: liever niet. Ligt vooral aan mij, niet meteen aan die mensen. Ik word steeds gevoeliger voor veel te veel en daaraan moet ik iets doen, maar ik weet niet wat. De situatie vind ik nog net niet erns... lees meer
-
Blijkbaar zit ik een beetje kouwelijk in de trein, want de mevrouw tegenover me zegt: `U hebt nog geen last van lentekriebels, zie ik.’
-
Iedereen gun ik een triomftocht. Donderdagavond liep Ard van der Steur opgetogen over het Binnenhof, door het journaal en actualiteitenprogramma’s. Hij werd de nieuwe minister van Justitie, iedereen wist dat, maar hij moest officieel nog zeggen dat hij van niets wist. Dat deed h... lees meer
-
Pakkerd – dat woord hoor ik niet zo vaak meer. Vroeger wel en dan schrok ik er altijd even van, in bijvoorbeeld oproepen als: `Geef tante Boebie eens een lekker pakkerd.’ En dan zag je de betreffende tante zitten, aan de andere kant van de kamer, een grote hoeveelheid tante. Ze... lees meer
-
Het zijn oprispingen die ik nauwelijks merk, maar soms flitst vaag de vraag door me heen of ik er niet nog iets bij moet doen. Schrijven is mijn werk, columns romans, toneel, maar misschien kan ik nog een bedrijfje of een winkel aan me koppelen, waardoor ik nog een andere bindin... lees meer
-
Stel dat de politie een berucht fietsendief wil vangen, de Koning der Fietsendieven. Ze weten wie het is, maar het lukt maar niet hem op heterdaad te betrappen, want daarvoor is hij een veel te lepe jongen. Hij heeft het niet voor niets zo ver geschopt in zijn branche. De politi... lees meer
-
Zaterdag las ik een interview met tv-presentator Hans Goedkoop waarin hij onder meer zegt dat hij het belang van genieten overschat vindt. Genieten hoeft wat hem betreft altijd maar even, daarna ga je weer aan het werk. Terwijl ik dat las, voelde ik mezelf instemmend knikken. Ik... lees meer
-
Omdat het Boekenweek is, werd er de afgelopen dagen iedere avond laat een kort programma (minuut of acht) uitgezonden dat `Iedereen schrijft’ heette. Een montere titel die ook iets ontmoedigends heeft, want waarom zou je doen wat iedereen doet? Opzet was simpel: uit een schrijfw... lees meer
-
Inmiddels zijn we er gewend aan geraakt dat filmopnamen de tijd in onze straat ruim zeventig jaar hebben teruggezet, een Duitse film over Anne Frank. Sinds maandag ziet het leven er hier anders uit. De Tweede Wereldoorlog is nog niet afgelopen. Voor sommige vooral oudere bewoner... lees meer
-
Vaak ben ik bang dat ik iets niet begrijp wat ik wel zou móeten begrijpen. Kan liggen aan de wereld die steeds gecompliceerder wordt, maar ook aan mezelf. Ik houd rekening met dat laatste. Toen Fred Teeven maandag zijn aftreden bekendmaakte en nijdig tussen haakjes zei dat de de... lees meer
-
Tijdje terug fietste ik langs een auto die half op het fietspad stond. Ik raakte een van de buitenspiegels. `Raken’ is een te groot woord. Ik streek er langs. Vergelijk het met een zuchtje wind. Er gebeurde toen dit: een man stapt uit. Nee, het is iets ánders dan uitstappen. Het... lees meer