Nog iets aan Moederdag gedaan? Ik wel. Naar mijn moeder geweest. Terwijl voor haar Moederdag helemaal niet hoeft. En voor mij ook niet maar ik heb geen recht van spreken, want ik ben geen moeder, alleen maar een zoon van. Nu nog Hemelvaart. Volgende week Pinksteren en dan wordt... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Berispend
Op het station van Amsterdam ben ik geïnterviewd over mijn stationsgevoel – ik heb er even geen ander woord voor. Als ik dat gesprek is beëindigd, loop ik de stad in. Het is een broze herfstdag. Ik denk na over het eerste station in mijn leven. Dat van Nijmegen. Toen zag ik ook voor het eerste een trein in het echt. Met een locomotief. Drie jaar was ik. Als ik besef dat het me nauwelijks moeite kost die herinnering naar me toe te trekken, hoor ik de harde stem van een vrouw. Ze spreekt mensen toe die het station zojuist hebben verlaten of er naartoe lopen. Boven haar hoofd houdt ze een bord waarop veel staat geschreven. In nonchalante rode letters. Ik zie een paar keer `Jezus’ staan. De toon van de vrouw is fel en berispend. Als ik haar passeer, roept ze – en ik heb de indruk dat ze het speciaal tegen mij heeft: `Ga maar weer naar de hoeren!’ En over haar schouder maakt ze een wegwerpgebaar naar het gedeelte van de stad waar dat beroep wordt uitgeoefend. Ik ben helemaal niet van plan naar de hoeren te gaan, maar ja, dat ga je niet tegen de vrouw zeggen, want misschien denkt ze dan dat je een smoesje verkoopt en krijg je de volle laag en slaat ze je met dat bord om de oren. Dat kun je niet hebben op een broze herfstdag. Wat als ze had geroepen `Ga maar weer naar de HEMA!’? Had ik haar dan wel verzekerd dat ze zich vergiste? Maar dat roept ze niet, want tegen de HEMA zal Jezus geen bezwaar hebben. Tegen hoeren trouwens ook niet, bedenk ik ineens. Staat in de Bijbel! Maar ook hierover wil ik nu niet praten.
Columns
-
-
Gisterochtend werd er in het ochtendprogramma op televisie overgeschakeld naar een nat kampeerterrein. Ik lag nog in bed en als ik wakker ben, wil ik daar meestal zo snel mogelijk uit, maar nu bleef ik nog even liggen. Graag liet ik het goed tot me doodringen dat ik me niet op e... lees meer
-
Dit jaar heb ik het niet over mijn eindexamendromen. Dus dat alles opnieuw moet. Grimmige ambtenaar van het ministerie van Onderwijs belt aan: `Zo Verbogt, we gaan alles is heel keurig overdoen, maar nu zonder te frauderen.’ Die droom of een droom die daarop lijkt, zal me de kom... lees meer
-
Soms is het prettig bedankt te worden voor begrip. Begrip is op zichzelf ook al een mooi iets. Niet altijd weet ik wat ik met die dankbaarheid moet. Op een snelweg bijvoorbeeld. Een afstand die je normaal binnen een minuut of tien aflegt, kost nu een dik uur. Vanwege wegwerkzaam... lees meer
-
`Doe wel iets nets aan.’ Hoor ik soms en voel dan meteen weerstand die ik niet trefzeker kan verklaren. Wat is net? Ja, keurig – dat is misschien de beste vertaling. Of verzorgd. Ik lees over een Amerikaans onderzoek waarin staat dat het dragen van nette kleren een gevoel van ma... lees meer
-
Zondagavond was er in De Balie in Amsterdam een bijeenkomst waar de Deense cartoonist Kurt Westergaard te gast was. Negen jaar geleden beeldde hij Mohammed af met een bom in zijn tulband en sindsdien wordt zijn leven bedreigd. Hans Teeuwen zong daar: `Het vrije woord gaat nooit... lees meer
-
Niets is lang geleden. Ik schrijf en zeg het vaak, maar zo kijk ik nu eenmaal tegen de duur van ons leven aan. Vandaag herdenken we de doden uit een tijd die ook onze tijd is. Ik ben van na de oorlog, maar die oorlog komt altijd terug in mensen die ik tegenkom, mensen over wie i... lees meer
-
Steeds meer Bekende Nederlanders ken ik niet. Tijdje geleden voelde ik daarover vederlichte paniek en sprak ik mezelf soms toe: kom op, wel blijven opletten, dit land is ook jouw land, alsjeblieft niet het wereldvreemd intellectueeltje uithangen. Maar zo zit het niet, ik let heu... lees meer
-
Niets is lang geleden maar toch herinner ik me niet wanneer het was dat ik iets aan de Dag van de Arbeid deed. Met die gedachte, met die vraag werd ik gisterochtend wakker. Het was een drukke bijeenkomst in De Vereeniging in Nijmegen of misschien Het Kolpinghuis. De belangrijkst... lees meer
-
Op de fitnessclub zette de coach tijdje geleden de muziek plotseling uit en riep: `Heren!’ Er waren op dat moment alleen heren aanwezig, vier op de fiets, twee op de loopband. Het was tien over acht in de ochtend. `Heren! Weten jullie dat er in een fles wijn…’ En vervolgens noem... lees meer
-
Het is natuurlijk een afwijking maar bij `functioneel’ denk ik vrij snel aan bloot: een actrice die in een film functioneel bloot is. Als het niet functioneel is, wordt het een puntje, functioneel is oké. Graag mijmer ik dan even over het woord. En terwijl ik naar een film zit t... lees meer
-
Een half uur! Dat is wat we gemiddeld per dag wachten. In de supermarkt, voor loketten, in de apotheek enzovoort. Dat is 182, 5 uur per jaar. Ik lees een artikel over de bevindingen van de omgevingspsycholoog Joren van Dijk. Die heeft dat onderzocht.
-
Vorige week zag ik een interview met de burgemeester van Dordrecht. Uiteraard ging het over vandaag, Koningsdag. En uiteraard was de vraag of Dordrecht er kláár voor was. En uiteraard knikte de burgemeester tevreden. Het wordt een dag met een gouden randje, beloofde hij. Ja. Ook... lees meer
-
Altijd als de Nijmeegse professor Roos Vonk van zich laat horen, spits ik graag de oren. Hoogleraar psychologie is ze. Nu heeft ze een boek over samenwerken geschreven. Titel: `Collega’s en andere ongemakken’. Ik ga er meteen van knikken, zonder dat ik weet waarom, want ik heb e... lees meer
-
Met getallen heb ik weinig. Dat is een afwijking die in mijn geval zelden echt lastig is. Wat ik verdien vergeet ik, hoeveel belasting ik betaal weet ik niet. Als ik in de krant een bericht zie staan waarin veel getallen staan, waait het meteen langs me heen Toch las ik dat het... lees meer