Gisteravond was er een uitzending over Uri Geller. Over zijn geheime leven, begrijp ik. Ik heb niet gekeken, want ben niet geïnteresseerd. Ooit was dat anders. Hij was mateloos populair in het brave Nederlandse televisieamusement van lang geleden, begin jaren zeventig, denk ik.... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geluk
Als ik in de file sta, probeer ik me niet met de file bezig te houden. Erin staan is genoeg. Opwinding is zinloos, ergernis ook. Ergernis is altijd zinloos. Heb je alleen zelf last van. In de file ga ik het dus niet jammer vinden dat er bijvoorbeeld sprake is van verloren tijd. Verloren tijd bestaat trouwens alleen maar als je die zelf door je vingers laat glippen. Zaterdag schoot ook de autoradio me te hulp. File bij Den Haag. Op de radio werd een Vlaamse man geïnterviewd, volgens mij een professor. Die had het over geluk. Eerst over stilte. Hij vertelde dat hij onlangs in een talkshow op televisie vroeg of iedereen twee minuten stil kon zijn. Dat gebeurde. Die twee minuten bleken later torenhoge kijkcijfers te hebben. Ik denk dat dit in Nederland niet zou lukken. Daarom stelde de professor een ander experiment voor. Dat had met geluk te maken en duurde maar dertig seconden. Hij zei dat alle luisteraars gedurende dertig seconden hun mond in de glimlachstand moesten zetten en dan proberen aan iets negatiefs te denken. Ik deed mee, maar had niet zo snel iets negatiefs paraat. Maar als ik het goed begreep kwam dat juist door die geforceerde glimlach. De professor zei dat het lichaam in sommige gevallen de hersens kan regeren. Nu dus die glimlach. Tijdens het experiment keek ik even naar de auto naast me. Daar zat een vrouw in met rode wangen die zichtbaar naar hetzelfde radioprogramma luisterde. Ze keek ook naar mij. Ze stak haar duim omhoog. Ik ook. Misschien iets deze dag met zo’n glimlach te beginnen.
Columns
-
-
Een goede grap is nog niet zo eenvoudig. Wie vandaag leuk wil doen, moet eerst even nadenken. Kan best zijn dat de leukigheid er meteen af is, maar dan was de grap ook niet leuk genoeg. Mijn geheugen functioneert meer dan redelijk, maar ik kan me tot mijn spijt geen zeer geslaag... lees meer
-
Zaterdagavond gaat om een uur of acht de bel. Ik ben zalm aan het bakken, wat ik graag met grote aandacht doe. Er staan wel acht kinderen voor de deur, van een jaar of twaalf, schat ik. Ze zien er opgewonden uit. Zes meisjes, twee jongens. Een van die jongens is de woordvoerder.... lees meer
-
In de apotheek waar ik klant ben, moet je langer wachten dan voorheen. Kon geen kwaad er altijd wat tijd voor uit te trekken, maar nu moet je toch op ruim een uur rekenen voordat je je receptje mag afgeven. Is in alle apotheken zo, hoor ik van iemand die blijkbaar in alle apothe... lees meer
-
Vaak kan het helpen als iets goed wordt uitgelegd. Bijvoorbeeld waarom een gevangenisstraf van achttien jaar betekent dat iemand maar twaalf jaar hoeft te zitten. Iemand? Nee, Volkert van der G. over wie wat mij betreft nog maar weinig gesproken hoeft te worden. Ik denk dat dit... lees meer
-
De nucleaire top is afgelopen en ineens is die ook genoeg voor een privé-persoon zoals ik. Iets te veel top. Denk ik aan een klapstoeltje. Zelfs daarop mocht onze premier niet aanschuiven. Om me af te leiden van die grote top, dwaal ik af naar de klapstoeltjes in mijn leven. T... lees meer
-
Wilfred Genee presenteert een voetbalprogramma waarnaar ik niet graag kijk, wat niet alleen komt door de patsende mannen die daarin melige grappen maken, maar ook door Wilfred Genee zelf. En dat ligt natuurlijk weer aan mij. Maar soms lukt het me niet in iemand geïnteresseerd te... lees meer
-
Daar zul je ’m hebben. Aldus de presentator van het journaal gisteren toen de Amerikaanse president uiterst soepel de vliegtuigtrap afdaalde, een hele kunst trouwens. Naar dit moment was maanden behoorlijk intensief toegewerkt. Gisterochtend zal vast herhaaldelijk vragend zijn g... lees meer
-
Vrijheid van meningsuiting, de laatste dagen denk ik er vaker over na dan anders. Dus ook over de vraag of iedereen alles mag zeggen, wat ook betekent dat het niet erg is als je dat niet vindt. De president van China kwam zaterdag op staatsbezoek. Met zijn vrouw die helemáál nie... lees meer
-
Vorige week bracht de Boekenweek me naar Noordwijk waar iedereen het over de nucleaire top had. Noordwijk en omstreken speelden daarbij ook een rol. Een mevrouw wees richting zee en zei dat president Obama daar op de boot sliep. En dat hij met een helikopter naar die boot gebrac... lees meer
-
Waarschijnlijk hockeyt ze, mijn mondhygiëniste. Ik zeg nu wel `mijn’, maar ze is natuurlijk helemaal niet van mij, maar vast van iemand anders. Het is niet ondenkbaar dat die zich nog eens lekker omdraait als zij mij ontvangt, om acht uur in de morgen. Dat ik denk dat ze hockeyt... lees meer
-
Ineens wist ik het. Gisterochtend. Bij welke partij ik me thuis voelde. Het stemlokaal was in een school. Ergens klonk helder en hoogst vrolijk kindergezang. In de gang hingen tekeningen en stonden vitrines met werkjes erin, eilandjes met palmbomen, gezellige huiskamertjes, dat... lees meer
-
Opmerkelijk en ook troostrijk nieuw is dat Jack van Gelder in het passiespektakel op 17 april Pontius Pilatus gaat spelen. We weten allemaal dat Jack een gezellige man is die niets van narigheid moet hebben. Het is dus niet ondenkbaar dat hij tegen Jezus (Jan Dulles) zegt, met z... lees meer
-
Het was een nogal, wat zal ik zeggen, ja een vermoeid busje. Dat kon ik nog net zien toen het gisteren door mijn straat reed, veel te snel voor het doel waarom het busje in beweging was gekomen. Op het dak ervan was immers een grote luidspreker bevestigd, waaruit hard een werven... lees meer
-
The Cats hebben nog steeds een warme plaats in mijn hart. Kan niet uitleggen waarom, maar dat hoeft ook niet. Veel van je goed kunt uitleggen is minder interessant dan wat je niet kunt uitleggen. In mijn intieme vriendenkring is One Way Wind ons volkslied. We zingen het bij bela... lees meer