Steeds vaker vind ik dat ik best iets meer van de natuur op de hoogte mag zijn. Natuurlijk weet ik wat essentiële dingen, maar die liggen zo voor de hand dat ik er nooit over praat. Dat een eikenboom een eikenboom is. En iets over de mus, want die waren er erg veel toen ik kind... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geurkaarsen
Wat kan het opluchten onverwacht een medestander te vinden. En nog wel eentje uit het hoogste gezag, de presentator van het televisieprogramma Eigen Huis en Tuin. Lodewijk Hoekstra heet hij en ik ken hem niet, maar ik geloof hem. Hij verzet zich tegen tuincentra, zegt dat we minder rotzooi voor de tuin moeten kopen en zeker geen geïmpregneerd hout. Interessant is dat hij zich met deze oproep tegen een van de sponsoren van zijn programma keert. In omroepland zal zoiets `dapper’ worden genoemd. Ik heb het op deze plek ook weleens over het vage doodsverlangen dat me bevangt wanneer ik een tuincentrum binnenkom en daar harde levensliederen hoor, bijna omval van de geur van geurkaarsen en pijn in de ogen krijg van de overal zo meedogenloos geëtaleerde lelijkheid. Ik heb het niet over bomen, planten en struiken, maar daar kom je pas na een lange omweg terecht. Daar zie ik niet dat zich van de bezoekers van het tuincentrum enige vreugde meester maakt. Bijna iedereen kijkt ontstellend bedrukt. Dat komt ook door de loodgrijze atmosfeer binnen de groothandel. Ik weet dat sommige mensen zich vastklampen aan het vooruitzicht van de oliebollenkraam bij de uitgang, een opmerkelijke voorziening. Daar worden oliebollen verkocht die niet te eten zijn. Ik lees dat er in Nederlandse tuincentra jaarlijks voor 1,2 miljard euro wordt besteed aan `niet levend materiaal’, zoals tuinaccessoires en hebbedingetjes. Sommige mensen gebruiken het woord `grappig’ als ze iets niet begrijpen. Doe ik niet gauw. Nu wel: grappig bedrag.
Columns
-
-
In de straat hier om de hoek werd gisterochtend feestverlichting aangebracht. Voor de laatste fase van het jaar, vooral de decembermaand. Er kwam een draad boven de straat en daaraan werd de feestverlichting opgehangen, grote sterren en pakjes met een strik eromheen.
-
Ineens ging het er vaak over: de Boze Witte Man. Weet niet meer wat de aanleiding was. Ja, de Boze Witte Man zelf, maar iemand moet erover begonnen zijn.
-
Ieder jaar heb ik het vandaag over wintertijd. Misschien moet ik daarover ophouden, maar ja, ik houd van het woord wintertijd en zo vaak kun je het niet opschrijven.
-
Als Nederlanders worden geprezen omdat ze overal een mening over hebben, ben ik geneigd daar geen mening over te hebben. Nou ja, geneigd, ik doe mijn best, maar dat lukt niet, want ik ben zelf ook Nederlander.
-
Verfrissend dat we iets gaan doen aan het onduidelijk taalgebruik van de overheid. Het is wollig, wordt soms gezegd. Ik weet niet of die typering deugt. Het is vooral onzinnig zo te willen schrijven.
Toen ik eens zacht protesteerde tegen een bekeuring, kreeg ik een antwoor... lees meer -
Sterk woord: puinruimer. Ook doordat er 2 keer ui in zit. Laat zich lekker uitspreken. Bovendien weet je dat het nooit over gewoon puin gaat, zoals bouwafval. Nee, een instelling of een organisatie of bedrijf. Er is dan iets goed mis. De puinruimer komt nooit van binnenuit, maar... lees meer
-
Het kleine bericht stond maar in een paar kranten en dat snap ik wel, ver weg, nauwelijks van belang, behalve voor de betrokkene. Toch las ik het. Ging over een Chinese zakenvrouw die in een Duitse trein haar rugzak vergat. Daar zat 14000 euro in en ook nog Chinees geld. De cond... lees meer
-
Nu weet ik waarom ik altijd muziek op heb staan als ik zit te werken, behalve natuurlijk omdat ik graag schoonheid om me heen wil. Lelijkheid leidt me af. Schoonheid trouwens ook maar anders.
Ik lees de resultaten van een onderzoek over concentratie. De muziek tijdens het... lees meer -
Nadat ze me een `een hele fijne dag’ heeft gewenst, zeg ze nog iets, en dat had ik niet verwacht. Is zo’n ongewenst telefoontje. Over een goed doel of een product of de energie. Soms zijn het goede doelen waarvoor ik al geef, maar dan moet het graag wat meer zijn. Ik begrijp het... lees meer
-
Het atelier waar ik moet zijn, is in een groot, beetje angstaanjagend gebouw, grauw, gehavend en oud. Naast de ingang zijn geen bellen, waarschijnlijk om de werkers in al die ateliers niet te storen. Valt veel voor te zeggen, maar mijn begrip waait weg met de natte herfstwind. O... lees meer
-
In een radioprogramma hoorde ik een man met een frisse stem spreken over een chip die hij onder zijn huid had laten aanbrengen. Daarmee kon hij binnenkort in winkels betalen. Had ik natuurlijk over gehoord, ben niet achterlijk, maar het is informatie waartoe ik afstand voel, nie... lees meer
-
Aan de meeste voorzitters is te zien dat ze voorzitters zijn: zelfverzekerde gelaatsuitdrukking, kernachtige gebaren en vastberaden tred, vrouwen iets sneller dan mannen – waarom dat laatste zo is, weet ik niet. Ik noteer dit met lichte jaloezie, want ik ben nooit gevraagd voor... lees meer
-
Voor wie gedraag je je? Het is stil op straat, want nog vroeg, je bent op weg naar het station, in lichte haast, je voelt een prop papier in je jaszak en vindt dat die thuishoort in de hangende vuilnisbak die je passeert. Je wilt het met een elegant boogje doen. Waarom wil je da... lees meer
-
Telkens schrik ik licht als ik iemand hoor zeggen dat iets niet sexy is. Of nog erger: supersexy. Gaat nooit over seks of sex – beide spelwijzen kunnen volgens mij, het eerste sex staat voor iets anders dan seks. Ik probeer de betekenis te vangen: aansprekend, leuk, niet al te v... lees meer