O, wat had ik altijd een hekel aan remmende spreekwoorden en gezegden. Eerlijk gezegd nog steeds. Vaak zijn ze niet alleen remmend, maar ook belerend. Haastige spoed is zelden goed, om er maar eens eentje omhoog te steken. Of: Bezint eer ge bemint. Of: Kalm aan dan breekt het lijntje niet. En zo... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hemel
Vrijdag moest vertellen over mijn werk in een klein dorp in de buurt van Assen, in het melancholieke vlakke landschap van de nederblues. ’s Middags belde ik op over hoe laat ik precies werd verwacht en of ik nog ergens iets kon eten. De woordvoerster van de organisatie zei dat het dorp maar 95 inwoners telde en dat er één café was waarin alles gebeurde. Daar trad ik dus ook op. Ik houd erg van cafés waarin alles gebeurt, mits met niet te veel lawaai. Voorts zei ze dat ik in dat café dus ook iets kon eten, maar dat er maar één gerecht werd geserveerd. Ik dacht even na over deze heldere gang van zaken. Ze vertelde wat het gerecht was: `Een bal gehakt met gebakken aardappelen en sla.’ Ik vroeg of ze die woorden wilde herhalen. Dat deed ze. Of ik er bezwaar tegen had? Bezwaar? Hoezo bezwaar? Niets liever dan dat. Een paar uur later zat ik er, tegenover een collega die uit dat landschap komt. Aan een klein tafeltje aten we gehaktballen met gebakken aardappelen en sla. Als ik uit het raam keek, zag ik de mist over de velden ademen. Het tafeltje waaraan we zaten, stond voor een klein podium. Op dat podium gaf de betreurde Harry Muskee in de eerste week van het nieuwe jaar altijd een concert. Niet met zijn hele band, want daarvoor was het podium te klein. Hij woonde een dorp verder. Het programma waarin ik daar mijn zegje mocht doen heet `De literaire hemel’. Onderweg erheen vond ik dat een wat pretentieuze benaming, maar toen ik er zat, dacht ik op volle kracht: ja! Amen is de naam van kleine dorp. Ook dat nog!
Columns
-
-
Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlan... lees meer
-
Wie haastig vertrekt, vergeet meestal iets. En van wat dat is, krijg je vaak last. In mijn geval is het schuldgevoel. Vandaag dus. Gisteren was dat nergens te bekennen en morgen zal dat ook wel niet zo zijn. Maar dadelijk zit ik in de mooie haven van het Franse Granville achter een bord oesters e... lees meer
-
Het is nog stil aan de Normandische kust, want het seizoen is nog niet echt begonnen. Aangename aanduiding: het seizoen. Alsof dit het seizoen is waarom het allemaal draait. Of het seizoen dat het moet doen. Op een klein terras staar ik naar de kalme zee en probeer bijvoorbeeld niet te denken aan... lees meer
-
Iedereen zal wel eens een SMS hebben ontvangen waarin staat dat er ergens een paar miljoen euro of dollar voor je klaarligt. De eerste keer keek ik daar blij van op. Ik kon het niet geloven, maar toch ook wel weer een beetje. Iets moet er van waar zijn, hield ik mezelf voor, misschien dan wel nie... lees meer
-
Regelmatig zit ik in een taxi, maar zelden tref ik een vrouw als chauffeur. Toch weet ik dat ze er zijn. Gisteren had ik er een, een vrolijke. Openingszin: `Ja, kom maar gezellig naast me zitten.’ Soms is waakzaamheid dan geboden, maar nu niet. Haar woorden zijn goed voor mijn humeur. Ze hoort bi... lees meer
-
In een stadsfile dommel ik achter een hoge, blauwe vrachtwagen. Op de achterkant staat dat die van een bedrijf is dat archieven vernietigt. Over hoe dat gaat kun je informatie krijgen op een website: vernietigen.com. Er zit weinig beweging in de file en ik ga automatisch mijmeren over een bedrijf... lees meer
-
Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feest... lees meer
-
Saskia & Serge! Ze waren uit mijn gedachten verdwenen, en dat spijt me. Gisteren zag ik ze ineens weer, in een interview waarin naar een antwoord werd gezocht op de vraag waarom duo’s het zo goed doen op het Songfestival. Is dat zo? Het fijne van het Songfestival vind ik trouwens dat niets er... lees meer
-
Gisteravond was de James Bond-film Goldfinger op televisie te zien. Toen die film in de Nederlandse bioscopen kwam, was die `boven de 18’. Het was 1964 en ik werd uit de Nijmeegse bioscoop Carolus gezet. Samen met een vriendje. Hij was twaalf, ik elf. De bioscoopmedewerker die ons verwijderde, ha... lees meer
-
Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feestg... lees meer
-
Waar zouden we zijn zonder de rugzak? Wie zich deze dagen in het openbaar vervoer laat verplaatsen, zal die vraag snappen. Kinderen hebben vakantie, veel ouders hebben dus ook vrij moeten nemen om ver weg te gaan of in eigen land te recreëren. In het laatste geval speelt de rugzak vaak een promin... lees meer
-
Koningsdag vind ik alleen aantrekkelijk in de vroege ochtend wanneer iedereen zich voorbereidt op een chaotische feestdag die in de middag wild wordt opgeëist door de schorre bierdrinkers. Ik liep rond achten over de vrijmarkt in mijn buurt. Mooi zonlicht, nog niet veel herrie.... lees meer
-
Een stuk gezonde spanning. Dát voelt de burgemeester van De Rijp die dadelijk de koninklijke familie ontvangt. Ik zag haar gisterochtend op televisie, een zonnige vrouw die geen problemen heeft met een stuk gezonde spanning. Zelf houd ik ook wel van die spanning. Daar krijg je energie van. Het is... lees meer
-