O, wat had ik altijd een hekel aan remmende spreekwoorden en gezegden. Eerlijk gezegd nog steeds. Vaak zijn ze niet alleen remmend, maar ook belerend. Haastige spoed is zelden goed, om er maar eens eentje omhoog te steken. Of: Bezint eer ge bemint. Of: Kalm aan dan breekt het lijntje niet. En zo... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Hondje
Een vriendin nodigt me uit voor haar verjaardag. Ze zegt dat ik geen cadeau hoef mee te nemen, want ze heeft alles al. Streng voegt ze eraan toe: `En zeker niet van die hebbedingen!’ Ik spreek steeds vaker mensen, ook crisisgevoelige, die zeggen dat ze `alles al hebben’. Misschien kom je dan inderdaad al gauw in de hebbedingenhoek terecht, maar ik niet, want ik heb er niets mee, zou ook niet eens weten wat nu gangbare hebbedingen zijn. Ook het woord staat me tegen. Ik krijg ook nooit hebbedingen. Ja, lang geleden soms. Ik herinner me er drie: een grote, rode wasknijper waarop in gouden letters `post’ stond. Je kon er dus brieven in klemmen en het hebbeding dan boven je bureau hangen. Je kon dat ook niet doen. Voorts een bak van stevig glas, niet al te groot, maar ook niet al te klein. Die kon je als asbak gebruiken, maar dan moest je ontremd gaan roken, want voor een asbak was de bak net iets te fors. Je kon er ook dingen en dingetjes in bewaren, zoals punaises en elastiekjes, maar ja, echt enthousiast werd je daar niet van. Een kaars was ook populair hebbeding, en dan niet een gewone kaars, maar een kaars in de vorm van bijvoorbeeld een hondje of een naakte vrouw. Ik ben in december jarig en kreeg eens een kaars die bestond uit de cijfers van het nieuwe jaar. Een levensgevaarlijke voorziening, van inferieur materiaal, want die kaars brandde niet alleen waar een kaars moest branden, maar in zijn geheel. Het jaartal ging bij wijze van spreken fel in vlammen op. Het hebbeding schreeuwde om een emmer water.
Columns
-
-
Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlan... lees meer
-
Wie haastig vertrekt, vergeet meestal iets. En van wat dat is, krijg je vaak last. In mijn geval is het schuldgevoel. Vandaag dus. Gisteren was dat nergens te bekennen en morgen zal dat ook wel niet zo zijn. Maar dadelijk zit ik in de mooie haven van het Franse Granville achter een bord oesters e... lees meer
-
Het is nog stil aan de Normandische kust, want het seizoen is nog niet echt begonnen. Aangename aanduiding: het seizoen. Alsof dit het seizoen is waarom het allemaal draait. Of het seizoen dat het moet doen. Op een klein terras staar ik naar de kalme zee en probeer bijvoorbeeld niet te denken aan... lees meer
-
Iedereen zal wel eens een SMS hebben ontvangen waarin staat dat er ergens een paar miljoen euro of dollar voor je klaarligt. De eerste keer keek ik daar blij van op. Ik kon het niet geloven, maar toch ook wel weer een beetje. Iets moet er van waar zijn, hield ik mezelf voor, misschien dan wel nie... lees meer
-
Regelmatig zit ik in een taxi, maar zelden tref ik een vrouw als chauffeur. Toch weet ik dat ze er zijn. Gisteren had ik er een, een vrolijke. Openingszin: `Ja, kom maar gezellig naast me zitten.’ Soms is waakzaamheid dan geboden, maar nu niet. Haar woorden zijn goed voor mijn humeur. Ze hoort bi... lees meer
-
In een stadsfile dommel ik achter een hoge, blauwe vrachtwagen. Op de achterkant staat dat die van een bedrijf is dat archieven vernietigt. Over hoe dat gaat kun je informatie krijgen op een website: vernietigen.com. Er zit weinig beweging in de file en ik ga automatisch mijmeren over een bedrijf... lees meer
-
Gisteravond was de James Bond-film Goldfinger op televisie te zien. Toen die film in de Nederlandse bioscopen kwam, was die `boven de 18’. Het was 1964 en ik werd uit de Nijmeegse bioscoop Carolus gezet. Samen met een vriendje. Hij was twaalf, ik elf. De bioscoopmedewerker die ons verwijderde, ha... lees meer
-
Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feest... lees meer
-
Saskia & Serge! Ze waren uit mijn gedachten verdwenen, en dat spijt me. Gisteren zag ik ze ineens weer, in een interview waarin naar een antwoord werd gezocht op de vraag waarom duo’s het zo goed doen op het Songfestival. Is dat zo? Het fijne van het Songfestival vind ik trouwens dat niets er... lees meer
-
Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feestg... lees meer
-
Waar zouden we zijn zonder de rugzak? Wie zich deze dagen in het openbaar vervoer laat verplaatsen, zal die vraag snappen. Kinderen hebben vakantie, veel ouders hebben dus ook vrij moeten nemen om ver weg te gaan of in eigen land te recreëren. In het laatste geval speelt de rugzak vaak een promin... lees meer
-
Koningsdag vind ik alleen aantrekkelijk in de vroege ochtend wanneer iedereen zich voorbereidt op een chaotische feestdag die in de middag wild wordt opgeëist door de schorre bierdrinkers. Ik liep rond achten over de vrijmarkt in mijn buurt. Mooi zonlicht, nog niet veel herrie.... lees meer
-
Een stuk gezonde spanning. Dát voelt de burgemeester van De Rijp die dadelijk de koninklijke familie ontvangt. Ik zag haar gisterochtend op televisie, een zonnige vrouw die geen problemen heeft met een stuk gezonde spanning. Zelf houd ik ook wel van die spanning. Daar krijg je energie van. Het is... lees meer
-