Hoe om te gaan met vakantieverhalen? We kennen het allemaal: iemand een paar weken niet gezien en ineens is die er weer, veel te bruin en veel te fris. Je moet iets zeggen, en daar begint het al, althans voor mij, maar nu zeg ik erbij dat ik in deze kwestie niet de makkelijkste... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Inzicht
Even kijk ik naar een vrouw die haar hond uitlaat, en graag wil dat de huisvriend met een tennisbal in de weer is. Ze heeft daarom een instrument bij zich dat iedereen kent, maar waarvan ik de naam niet weet. Waarschijnlijk te koop bij Blokker. Laten we zeggen: een werper. Een licht gebogen plastic steel met een houder aan de onderkant, en in die houder zit de bal. Met dat ding slingert ze de bal ver weg. Hond brengt bal terug. Bal komt opnieuw in houder aan onderkant steel. Daarna weer slingerbeweging. Enzovoort. Ik zie dat en denk: wat makkelijk. Ook denk ik dat dit misschien niet de bedoeling is: je hebt een hond en dan beweeg je jezelf ook lekker intens in de vrije natuur, zo optimaal mogelijk. Maar ja, je hebt het ding nu eenmaal gekocht, ongetwijfeld in de veronderstelling dat je leven daardoor aan kwaliteit wint. Ik heb veel zachte afwijkingen en een daarvan is dat ik me afvraag hoe zoiets gaat. Iemand kwam op het idee, waarschijnlijk iemand die graag met de hond loopt maar er toch ook problemen mee heeft, het idee werd een plan en het plan werd uitgevoerd door een fabriek. Heel stom, maar dan vraag ik me ook af waarom pas op dát moment in onze rijke tijd, waarom niet eerder?Toen ik kind was kwam er een ding waarmee je yoghurt of vla uit de fles kon schrapen. Ook stof tot nadenken. Er gaat een inzicht aan vooraf. Dat inzicht is niet bizar. Maar hoe kan het dat de tijd juist dán de ruimte geeft aan zo’n inzicht? Wat is er dan met ons aan de hand en hoezo? Vage gedachten voor het begin van de herfst.
Columns
-
-
Om privacyredenen zeg ik niet waar het was, maar vorige week zondag zat ik op een klein terras een kopje koffie te drinken, toen ik een paar huizen verder een jonge vrouw uit een huis zag komen. Spijkerbroek, rood truitje, blond haar. Ze stapte op een fiets. Zonder dat ze er iet... lees meer
-
De Zomergasten-aflevering van zondagavond zag ik nog niet, maar uiteraard las en hoorde ik erover. Het programma krijgt nog steeds meters aandacht, vooraf en achteraf, terwijl het een slappe fractie is van hoe het ooit begon.
-
Had al een tijdje niet aan hem gedacht. Uiteraard heb je het niet in de gaten als je niet aan iemand denkt. Afgelopen weekend las ik twee stukken over hem, misschien waren het er wel drie, maar het hadden er net zo goed tien kunnen zijn of geen. Doet er niet toe. In deze gang va... lees meer
-
Soms overkomt me een herinnering waarvan ik niet wist dat die er was. Ik fiets door de stad en passeer een school, een gebouw van twee verdiepingen, grasveld ervoor, wat bomen eromheen. Ik zie dat het een lagere school is. Hoe ik dat zie, weet ik niet, en ik geloof dat een lager... lees meer
-
Sterk zomerbericht: `Verstopte toiletten in het Olympisch dorp.’ Ik merk dat ik een beetje vaag zit te knikken. O ja, ik denk ook: Brazilianen. Ik haast me onmiddellijk met grote kracht te beweren dat ik dit niet discriminerend bedoel, ik herhaal: niet discriminerend! Wel heb ik... lees meer
-
Voor mij zijn de Olympische Spelen iets dichterbij dan anders, want mijn buurvrouw gaat erheen. Niet als sporter, maar om er te filmen. Ze maakt een documentaire over de zwemploeg. Daar is ze al enige maanden mee bezig en ik als buurman weet ik er inmiddels ook meer van af dan i... lees meer
-
Van de muggenplaag die door ons land zoemt, heb ik nog geen last. Afkloppen. Ik woon in de buurt van water en dan ben je op den duur de pineut. Nu moet dat water stilstaand zijn, begrijp ik, en dat is het mijne niet, maar ik kan niet zeggen dat het fanatiek beweegt. Ik kan me oo... lees meer
-
De gesprekken lopen nog. Uitgelekte plannen zijn nog geen plannen waarover iets gezegd mag worden. Daarom kan er ook nog niets bevestigd worden. Het is dus ook nog te vroeg op uitspraken te doen. Misschien komt er op 22 augustus meer duidelijkheid. Misschien! Wat is er op 22 aug... lees meer
-
Nu de Amerikaanse zangeres Marni Nixon overleden is, zondag, 86 jaar oud, ben ik benieuwd naar de platen die ze onder haar eigen naam maakte. Ouderwets woord, platen, maar soms kun je er niet onderuit, niet met tegenzin trouwens. Fantastisch zangeres, maar ik had nog nooit van h... lees meer
-
Wie gaat onze vlag dragen straks? Ik denk haast nooit `onze vlag’, maar bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen wel. Misschien omdat het allemaal zo allesomvattend is. De wereld gedraagt zich alsof iedereen het niet beter met elkaar kan vinden. Blijdschap, energie, tro... lees meer
-
Een beroep waarvan ik telkens een beetje schrik als ik het uitgesproken hoor worden, is `opiniemaker’. Misschien is het geen beroep, maar een functie, maar misschien doet dat er niet toe. De presentator van een radioprogramma kondigt de gasten aan, een correspondent uit Amerika,... lees meer
-
Nog niet zo lang geleden vond ik het niet erg me tussen veel mensen te bevinden. Ik heb het dan niet over de hele wereld, nee, over een massa die zich verzameld heeft om een gebeurtenis mee te maken. Ik vond het aangenaam, soms zelfs troostrijk want had het gevoel ergens bij te... lees meer
-
Natuurlijk neem ik het serieus, maar ik heb geen idee hoe het landelijk dreigingsbeeld eruitziet. Het bestaat, het vertoont kenmerken, het heeft bepaalde eigenschappen en uitingsvormen, maar wij kunnen er nauwelijks iets mee. Als gewone stervelingen, zal ik maar zeggen, want dat... lees meer
-
Graag sla ik hier in de straat vertrekkende vakantiegangers gade: het inpakken van de auto, het getergd heen en weer lopen tussen de aan alle kanten geopende auto en het huis, de puberende kinderen die slaperig en willoos toezien, en op het laatst natuurlijk die ene koffer die o... lees meer