Wanneer ik op radio of televisie een hoge militair of een gezaghebbend politicus over oorlogsdreiging hoor ik spreken, dwalen mijn gedachten meteen af. Probeer ik tegen te houden, maar dat lukt niet. Gaat dus niet over oorlogsdreiging ver weg, want die is er altijd, nee, hier. P... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Klapstoeltje
De nucleaire top is afgelopen en ineens is die ook genoeg voor een privé-persoon zoals ik. Iets te veel top. Denk ik aan een klapstoeltje. Zelfs daarop mocht onze premier niet aanschuiven. Om me af te leiden van die grote top, dwaal ik af naar de klapstoeltjes in mijn leven. Tussen mij en die broze meubeltjes ging het zelden goed. Een klapstoeltje past ook niet in een top. Daar staan degelijke stoelen waar je nooit doorheen zakt, wat met de meeste klapstoeltjes die ik ken, wel het geval was. Daarom denk ik maar aan mijn eigen top. Komt door een mailtje dat me bereikte. Van een buurtkapper. Of ik aan mijn voorjaarshaar had gedacht. Nee. Ik houd mijn haar stom genoeg buiten de seizoenen. Het was wel iets te lang, wat vooral komt doordat ik vergeet dat ik haar héb. Dus ik belde mijn eigen kapper, een andere dan de buurtkapper van zojuist. Die reageert altijd raar. Ik vraag bijvoorbeeld of ik donderdagmiddag kan komen. Hij antwoordt dat hij woensdagochtend plaats heeft. Dat is een antwoord op een vraag, maar niet op de mijne. Als ik er ben, vraag ik of hij het `een beetje lang’ kan laten. Hij zegt dat het geen probleem is en even later ben ik zelden zo kort geknipt. Neem me voor hem voortaan alles andersóm te vragen. In de psychiatrie heet dat: de paradoxale benadering. Kort daarna ben ik in mijn stamcafé op de hoek. Het betoverende Caribische meisje achter de bar zegt: `Wat ziet u er mooi uit!’ Ze zegt nooit `u’. Ik vraag kinderachtig of ze het meent. Dat doet ze. En dan ben ik weer `je’. En op mijn top.
Columns
-
-
In omroepland is een nieuw programma bedacht: Bekende Nederlanders gaan vijf dagen in de gevangenis zitten, bij wijze van experiment. Het is trouwens geen nieuw programma, in Engeland bestaat het al, het wordt nagedaan en heet hier: Hel of Hotel.
-
Je vraagt je af wat er op het spel staat, daar aan de belangrijkste vergadertafel van dit moment. Ego’s of het landsbelang.
-
Sommige zinnen hebben een raadselachtige schoonheid. Bijvoorbeeld: “Aan de boom is nog steeds te zien dat je hier vorige zomer was.”
Een vriendin zei dat tegen me. Alleen zij en ik begrijpen de betekenis. Heb ik er iets in gekerfd, zoals je vroeger deed wanneer je kokend ve... lees meer -
Congressen van politieke partijen vind ik fascinerende bijeenkomsten, misschien niet om in hun geheel bij te wonen, maar graag kijk ik naar beelden ervan in nieuwsuitzendingen, zeker naar details als de tafels met broodjes en hoe die tafels door de congresgangers benaderd worden... lees meer
-
Toen ik deze week hoorde dat de zangeres Melanie was overleden, besefte ik dat het lang geleden was dat ik naar een van haar liedjes had geluisterd, terwijl ik toch een liefhebber ben van haar werk, zeker van wat ze in het begin van haar lange carrière maakte.
-
Er is iets met ons stroomnetwerk aan de hand. Waar ik woon viel het maandagochtend uit, duurde best lang, en dinsdagavond weer, toen maar even. Niet alleen hier in de straat, maar in een groot deel van de stad.
We hebben een buurtapp. Daar meld je je dan meteen: “Bij jullie... lees meer -
Meer dan sympathiek verschijnsel in de harde januarimaand: de Nationale Voorleesdagen. Vooral bedoeld om de jonge jeugd aan het lezen te krijgen, volgens mij een kwestie die er altijd al is geweest en daarom van het hoogste belang.
-
Bericht dat grauwe ergernis veroorzaakt: veel scholen stoppen met klassenfoto’s. Komt door de privacywet. Ouders moeten toestemming geven. Er moeten dus eerst formulieren ingevuld worden. Formulieren! Soms wel zeven A4-tjes.
Een schoolhoofd zegt dat een razende vader 30.00... lees meer -
Normaal lukt het me niet alle afleveringen van De Slimste Mens te zien, maar nu wel, door revalidatie aan huis gebonden. Het programma hoort in deze periode bij de dagelijkse rituelen en ik zeg erbij dat ik uitzie naar een volgende fase van mijn leven.
-
Qua muziek was in 1970 in bijna ieder huishouden aan te treffen: de musical Hair, Bridge over Troubled Water van Simon en Garfunkel en de rockopera Jesus Christ Superstar.
Over het laatste werkstuk hebben we het de laatste weken vaak, want gistere... lees meer -
Stel dat je last hebt van een kort lontje en je overal meteen je harde mening loopt rond te tetteren en voortdurend de confrontatie opzoekt, ja, je begint een hekel aan jezelf te krijgen en besluit te proberen daarmee op te houden. De eerste maand van het nieuwe jaar is daar ges... lees meer
-
Ineens had ik geen zin meer me af te vragen of de koning belasting moet betalen, ook zijn moeder en de koningin, ook de kroonprinses. In principe knik ik enorm. Zeker wanneer het om bezittingen gaat, maar over het salaris (`toelage’) dat wij hun geven, wat doet het ertoe? Wij mo... lees meer
-
Normaal weet ik al niet hoe het zit met het mechanisme van denkwerk, maar als dat ook nog in war wordt gemaakt door felle pijnstilling, weet je soms niet waar je het moeten zoeken met je gedachten.
-
Nog steeds is er zo nu en dan aanleiding even terug te denken aan mijn judoleraar van toen, die op een druilerige namiddag bij ons thuis aanbelde, ik was een jaar of tien. Mijn moeder deed open en tegen haar zei hij vriendelijk, maar vooral bezorgd dat ik niet meer welkom was op... lees meer