Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Klemborden

Tijdje geleden belde een man aan die een klembord vasthield, een vlezige man die geruststellend keek. Hij vroeg iets over reclamefolders. Ik heb geen NEE- sticker op de brievenbus. De man zei dat hij laatst een dik pak folders in de bosjes had gevonden. Dat kon toch niet de bedoeling zijn? Dat beaamde ik. Veel van wat er zich in bosjes afspeelt, is niet de bedoeling. We voerden een gesprek over deze kwestie, terwijl ik geen idee had wat mijn inbreng in de gedachtewisseling was. Ineens was het ook weer voorbij. De man gaf me een warme hand. Sindsdien krijg ik eens per week een mail waarin me gevraagd of ik mee wil denken of zoiets. Wat ik maar wil zeggen: ik heb niets aan mezelf wanneer een onbekende aan de voordeur tegen me begint te praten. Eergisteren zag ik per ongeluk op televisie een uitzending waarin het ging over de campagnes van politieke partijen. Met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen over een dikke maand. Ik zag veel klemborden en sjaals en jackjes en wilskrachtige vrijwilligers. Ze gaan het land in, de straat op, de wijken in. Was altijd al het geval, geloof ik, maar dit jaar lijkt het intenser dan ooit te worden. Mijn werkvloer bevindt zich in huis. Daar ben ik dus vaak. Als kiezer zweef ik meer dan vroeger, maar dat vind het geen probleem, althans geen onaangenaam probleem. Dus ik moet de volgende tekst voorbereiden: `Ik Weet Wat Me 19 Maart Te Doen Staat! Hartelijk Dank Voor Uw Komst, Maar Het Is Zinloos Er Met Mij Over Te Praten! Prettige Dag Verder!’ Met het zweet op het voorhoofd.

 

 

 

 

Columns

  • Geweldig woord: bimbobox. Is het aapjesorkest dat in V&D stond, in Arnhem, in een feestelijke vitrine, ook in Nijmegen – ik kon er als kind doodstil naar kijken, verheugde me erop als ik aan de hand van mijn vader of moeder naar het stadscentrum liep. Moest je er een dubbelt... lees meer

  • Het heeft iets: je hebt een, laat ik zeggen, openbare carrière en daarin doe je iets waardoor die carrière mislukt, dus door eigen schuld. Iedereen weet dat, want alles is geregistreerd door de media. Je zit daarna met de gebakken peren. Nu kun je naar die gebakken peren blijven... lees meer

  • Of ik het verontrustend moet vinden, weet ik nog niet, maar het hakte erin toen ik las dat 95% van de artsen en 92% van de verpleegkundigen vinden dat het publiek te hoge verwachtingen heeft van de geneeskunde. Via een paar niet al te lange omwegen kom je dan ook terecht bij de... lees meer

  • Veel te vaak horen we `Lijkt me wel leuk, ja’. En vervolgens gaat er iets gebeuren wat met die woorden te maken heeft, vakantie, stadsautootje, beeldhouwwerk in de voortuin, tatoeage over de gehele borst, themafeest (`jaren zeventig’), raar hoedje, vijver. Ik noem maar wat. `Lij... lees meer

  • Het moet makkelijk zijn grappen te maken over de subsidie die een ondernemer uit Elst krijgt om toiletrollen te drukken waarop argumenten staan tégen een verdrag van Oekraïne. We hebben het uiteraard over het referendum 6 april, een tamelijk zinloze gebeurtenis, want er zullen t... lees meer

  • Altijd interessant hoe we omgaan met meningen. Je kunt er natuurlijk over in gesprek gaan. Zelf vind ik dat de beste gang van zaken. Dus als een menig het begin is van een gedachtewisseling. Maar ik geloof dat we meningen steeds moeilijker vinden. We gaan er vreemd mee om. Ieman... lees meer

  • Moet Sesamstraat nu helemaal weg of hoe zit het? Het prachtige programma is al weggemoffeld op een zijspoor, misschien is het gewoon té goed, en kan deze tijd dat niet hebben. Het spijt me soms dat ik te vroeg geboren ben. Graag was ik met Sesamstraat opgegroeid. Misschien was i... lees meer

  • Laatst stond ik bij vrienden thuis voor een kolossaal televisiescherm te tennissen. Niet echt, net alsof. De bal op het scherm reageerde op mijn bewegingen en ook was er een tegenstander. Die stond naast me, maar ook op het scherm tegenover me. Ik kan zoiets moeilijk uitleggen,... lees meer

  • Graag volg ik de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ver weg, maar ook helemaal niet. Gaat ons ook aan, op den duur. Jammer dat hier alleen fragmenten van de toespraken van de kandidaten worden uitgezonden. Als ik tijd heb, wil ik er geen woord van missen. Zeker niet wanneer de... lees meer

  • In mijn kindertijd in Nijmegen was het de normaalste zaak van de wereld dat je bijna iedereen vandaag met een askruisje zag lopen. Carnaval was voorbij, er begon een nieuwe tijd die veel ernstiger was. Dus allemaal naar de kerk. Ik ging met de klas, naar de kerk op de Berg en Da... lees meer

  • Welke minister gáát hier dan over, vroeg ik me gisterochtend af toen ik op de radio hoorde spreken over carnavalsoptochten die vanwege de harde wind werden afgelast. De verslaggever had gevoel voor dramatiek, want zei tegen een van de betrokkenen: `Daar gaat dus het levenswerk v... lees meer

  • Zondagochtend, tamelijk vroeg, het is nog niet zo lang licht: ik zit voor het raam naar de stille straat te kijken, een tijdsbesteding die goed is voor mijn gedachten, en ineens komt er beweging in de straat: een zeer bejaard echtpaar passeert mijn raam. `Passeren’ is een te bew... lees meer

  • Minister Van der Steur hoeft niet voor álles op zijn sodemieter te krijgen. Ik zeg er meteen bij dat ik geen fan ben. Eerder deze week zag ik in Brandpunt een portretje van hem. Het was niet duidelijk wat het moest aantonen, maar misschien viel er ook niets aan te tonen. De mini... lees meer

  • Voor me liggen de 6 tips `voor een prettige carnavalsviering’. Niet dat ik aan carnaval doe, maar het interesseert me wel. Bovendien weet je nooit waarin je per ongeluk verzeild raakt. Vorig jaar moest ik met carnaval naar Maastricht. Ik had daar wat te doen op de toneelschool,... lees meer

  • Niet iedere dag sta ik erbij stil dat we in een afroepeconomie leven. Daarin heet de niet-officiële klusjesman een `jobber’. Als ik het goed begrijp moet een jobber een man of vrouw zijn die alles kan, in huis, zonder ervoor geleerd te hebben. Tussen de 15 en 20 euro per uur. Er... lees meer

Pagina's