Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Krabben

Er is een apparaatje uitgevonden dat een manier van spieken kan voorkomen. Als je examen doet en even naar de wc moet en daar met je mobieltje op het internet gaat of een slimme kennis belt, heeft het apparaatje dat in de gaten. Op de universiteit van Maastricht wordt het binnenkort in gebruik genomen. Ik hoef gelukkig geen examens meer te doen, maar toen dat nog wel het geval was, mochten we volgens mij niet naar de wc. Je moest de boel gewoon maar laten lopen. Blijkbaar is dat veranderd. Maar als het niet meer met het mobieltje kan, zijn er toch nog andere spiekmogelijkheden wanneer je je binnen de beslotenheid van de toiletruimte bevindt? Papiertjes met aantekeningen, notities op je lichaam. Het avontuurlijke van spieken is dat je inventief moet zijn. Dat is ook goed voor je maatschappelijke ontwikkeling. Mijn hoogtepunt was tijdens een schriftelijk proefwerk scheikunde, een vak waarmee ik nooit, maar dan ook echt nooit iets zou gaan doen. Het was een multiplechoicetoets. Met de hoofdbegaafde jongen voor me had ik afgesproken dat hij bij iedere vraag even op zijn hoofd zou krabben. Dat deed hij met één vinger, met twee vingers of met drie. Dan kruiste ik dus hokje een, twee of drie aan. Ik hoefde nergens over na te denken alleen maar op zijn krabbende vinger(s) te letten. Ik kreeg er een negen voor en mijn ouders een brief van de rector die streng schreef dat dit dus niet kon en dat hij me nog één keer waarschuwde. Dat laatste had hij al heel vaak gedaan. Eerlijk gezegd hield ik wel van die spanning.

Columns

  • Goed voor mijn humeur, die foto van een lachende postbode, gisteren in deze krant. In uniform ook nog, inclusief pet. Foto is uit 2012, ik dacht dat het uniform toen al lang was afgeschaft. Kan haast niet geloven dat het niet zo was, maar misschien had de postbode het vanwege zi... lees meer

  • Je denkt dat het niet waar is, je wilt dat graag denken, maar misschien is het toch waar of een beetje waar, maar wel waar genoeg: de formatie ligt min of meer even stil vanwege de voorjaarsvakantie. Ja, de informateur moet zich in alles verdiepen, maar die voorjaarsvakantie is... lees meer

  • Aan het begin van deze eeuw ging ik met een collega (v) voor een radioprogramma van de VPRO naar evenementen waar we normaal nooit aan toekwamen. Daarvan deden we dan gul verslag. Ik noem Holiday on Ice. Of een Woonbeurs. En natuurlijk de Huishoudbeurs die vandaag weer openbloei... lees meer

  • Ze keek weergaloos vrolijk naar binnen, de jonge vrouw die voorbij het huis stepte. Ik kende haar niet, maar door haar lach vergiste ik me misschien en hadden we toch een keer met elkaar te maken gehad. Sommige mensen kunnen zwaaien met hun lach. Daarom zwaaide ik terug.
    Ze... lees meer

  • Ernstige dag gisteren. Ja, Valentijnsdag, maar ik heb er niets van gemerkt, wat verder niet erg is, maar het maakte de dag wel ernstig. Het formatiedebat natuurlijk: ook enorm ernstig. Ook was het Aswoensdag, een opmerkelijke dag in mijn katholieke jeugd.

  • “Doe toch gezellig mee!”
    Is al vaak tegen me gezegd. Laatste jaren niet meer omdat de oproep doelloos bleek, maar daarvoor wel. Niet omdat ik sikkeneurig was, maar het zat niet zo in me, gezellig meedoen. Ik wilde heus wel, maar wist niet hoe en terwijl ik er me best voor d... lees meer

  • Verstandig verbond ik altijd met saai. Nog steeds, maar zeker in mijn jeugd. Mijn moeder had gelukkig niet veel erge zinnetjes in huis, maar deze zat in haar standaardrepertoire: “Doe wel verstandig, jongen.” Aan haar toon hoorde ik dat het om een staat van zijn ging die ik waar... lees meer

  • Niets doen is belangrijk, lees en hoor ik steeds vaker. Ik heb mijn handen veel te vol aan van alles, gun me dan ook nauwelijks de tijd daarover na te denken, maar soms moet het.

  • Vanuit bed klik ik de televisie aan, gisterochtend, en kom meteen in carnaval terecht. Goedemorgen Nederland zendt beelden uit van de beginnende festiviteiten die er helemaal niet uitzien alsof ze pas zijn begonnen, maar er altijd al waren. De muziek die uitbundig ten g... lees meer

  • Mijn woonplaats ligt niet in Brabant, maar er is wel een winkel waar ze worstenbroodjes verkopen, bereid zoals het in Brabant moet. 
    De winkel is populair, ik ben er nog nooit geweest, wil wel, maar het komt er niet van, weet ook niet waarom.

  • En de sfeer was zo goed!
    Caroline van der Plas verzuchtte dat, Dilan Yesilgöz was het daar ongeveer mee eens en Geert Wilders heeft het niet zo op sfeer, maar was wel onaangenaam verrast. Ronald Plasterk ook.

  • Sympathiek vind ik het altijd wanneer een organisatie op een andere plek dan de normale van alles gaat bespreken. Maandagavond hoorde ik de directeur van de Evangelische Omroep zeggen dat hij die dag `op de hei’ was geweest met al zijn medewerkers om zorgvuldig het rapport Van R... lees meer

  • Kan troostrijk zijn als je weet hoe het heet wat je mankeert. Erkenning ja.
    Ik lees een artikel over Nederlanders die met skivakantie (`naar de sneeuw’) gaan. De meeste skiërs overschatten zichzelf, denken dat ze er érg goed zijn, terwijl ze er weinig van terechtbrengen. Da... lees meer

  • Beetje geoefend had ik al, vroeg in de ochtend, op krukken hier in de straat. Hoort bij de revalidatie. Nieuwe knie moet wennen aan het openbare leven en de dynamiek ervan. Ik koos voor het vroege tijdstip omdat ik me commentaarloos wilde bewegen. Ik weet het, door die krukken l... lees meer

  • Je persoonlijkheid is het talent waarmee je het moet doen. Die persoonlijkheid blijft in beweging, ja, beweegt met je leven mee. Je moet dikwijls werk verzetten om die persoonlijkheid op en top te laten functioneren. Daarom moet je je best doen zo nu en dan naar jezelf te kijken... lees meer

Pagina's