Als ik een volle kamer binnenkom (verjaardag) begroet ik een vriendin en die zegt: `Je gulp staat open.’ Ik knik en zeg dat we dit soort dingen altijd tegen elkaar moeten blijven zeggen. Hoort ook bij de zorgzame samenleving.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kwaliteiten
Bij veel sta ik te weinig stil. Bijvoorbeeld dat het een kwaliteit is als je beslissingen durft te nemen. De laatste dagen las ik een paar artikelen over de nieuwe staatssecretaris van Financiën, Eric Wiebes, de opvolger van Frans Weekers. Dat doe ik vooral omdat het me interesseert wat zo’n staatssecretaris om handen heeft. Ja, hij gaat over de Belastingdienst en daar heb ik dikwijls mee te maken. Die dienst weet meer van mij dan ik van de dienst. Wel snap ik dat er veel mis is, maar wat dat is, kan ik niet samenvatten. Wat de vorige staatssecretaris blijkbaar niet lukte, gaat de nieuwe dus goed af: beslissingen nemen. En hij schijnt problemen aan te pakken, begrijp ik. Ook een kwaliteit. En er zijn nog meer kwaliteiten: hij is van de VVD, maar geen cliché-VVD’er. Ik probeer me daar dan een voorstelling van te maken, maar dat beeld wordt niet meteen scherp. Een landelijk ochtendblad schiet me te hulp: omdat hij niet altijd de gebaande paden kiest, wat een cliché-VVD’er blijkbaar graag doet, wordt hij de Ramses Shaffy van de VVD genoemd. Ja, die had het ook niet zo op gebaande paden, maar zoals we onlangs in de bejubelde tv-serie over het leven van de zanger konden zien, leidde dat wel tot een leefwijze die toch moeilijk beheersbaar bleek. Laten we het zo zeggen: het heeft voor- en nadelen. Ik hoop trouwens dat de Ramses Shaffy van de VVD mij als belastingbetaler ook als een Ramses Shaffy gaat zien. Ik deel immers het lijflied van de getroebleerde vedette: laat me, láát me, laat me mijn eigen gang maar gaan.
Columns
-
-
Het was een klein en tam verlangen waaraan ik nauwelijks aandacht besteedde. Niet belangrijk, hield ik mezelf voor. Ik leg het uit: mijn auto is uit begin jaren negentig, een oudje dus. Daarom doe hij het soms niet, waarover ik me niet probeer op te winden. Er zijn immers ergere... lees meer
-
Ongetwijfeld wordt de komende dagen vaak, heel erg vaak gezegd dat er waarschijnlijk niemand ter wereld is die zijn naam niet kent. En dat is al heel lang zo. Fascinerend is dat. En iedereen spreekt die naam ook met enig ontzag uit, wat natuurlijk niet alleen komt doordat hij zo... lees meer
-
Als ik naar de foto van de daders kijk, probeer ik er zoveel mogelijk over te denken. Ze duwen een bagagekarretje voort, ze kijken om zich heen zoals mensen doen die dadelijk vertrekken (je kijkt dan anders dan wanneer je op weg bent naar de supermarkt). Twee van hen zijn dood,... lees meer
-
`Wij zijn met meer.’ Dat zei onze premier op de persconferentie, gisteren tegen het middaguur. Die persconferentie was al een tijdje aangekondigd en niemand zal verwacht hebben dat de premier iets over de aanslagen in Brussel zou vertellen wat we nog niet wisten. Geschokt. Medel... lees meer
-
Het is een televisieserie die ik graag wil zien, maar de eerste aflevering miste ik al. Daarom hoop ik dat de serie over een tijdje op DVD te krijgen is. Kan ik rustig alles achter elkaar kijken. Iedereen zal dat voornemen kennen en weten dat er meestal niets van terechtkomt. In... lees meer
-
Je moet niet zo snel schrikken, zeg ik soms tegen mezelf, steeds vaker, zeker niet van dingen waarvan je eigenlijk helemaal niet hoeft te schrikken. Er is immers genoeg héél ergs waarvan je écht moet schrikken. En als ik dat tegen mezelf zeg, denk ik: je hebt gelijk.
-
Wat houd ik van geruststellende berichten! Zoals nu: het worstenbroodje staat sinds deze week op de lijst van Nationale Inventaris Immaterieel Cultureel Erfgoed in Nederland. Zo heet dat officieel, maar nu ik het noteer, twijfel ik ineens, want het is wel héél veel. Maar het kan... lees meer
-
Als ik tips lees om iets beter, sneller of `leuker’ te doen, moeten het er niet te veel zijn. Liefst één, maar dat is bijna nooit het geval. Iemand die tips geeft, wil er graag mee strooien.
-
Goed zo, denk ik als ik lees dat steeds meer Afrikaanse landen onze afgedankte kleding niet meer willen. Ze vinden het belangrijk dat hun eigen locale kledingindustrie beter gaat werken.
-
Dit is al de tweede dag in De Week van de Lentekriebels en ik heb er nog niets aan gedaan! En er ook nog niets van gemerkt! Wat moet ik meer betreuren?
-
Helaas vind ik nooit de rust om boeken over drukte te lezen. Ik ruik er wel aan, ook letterlijk – ik ben een boekenruiker, maar kan me niet tot volle aandacht zetten. Komt ook doordat ik denk dat ik weet wat erin staat en met wat ik weet he-le-maal niets doe.
-
Voor sommige producten staat `luxe’ en dan voel ik altijd enige terughoudendheid. En rare jeuk.
-
Van het Chinese bordspel Go heb ik uiteraard gehoord, maar ik heb het, geloof ik, nog nooit gespeeld. Iets in me zegt dat ik er ver van uit de buurt moet blijven. Het is zéér ingewikkeld en dat kan vernederend zijn. Ik lees dat een computer een mens heeft verslagen bij Go. De re... lees meer
-
Er zijn van die berichten die monter stemmen, maar ook voor een vage onrust zorgen. Die onrust kan ik nauwelijks verklaren. Nu is het een stukje in een krant waarboven staat `Koolmees heeft talenknobbel’. Ik laat het bericht even liggen, loop naar het koffiezetapparaat en herhaa... lees meer