Geen zin? Geen zin? Dan máák je maar zin! Wie kent die woorden niet? In onze kinderjaren werden ze vaak tegen ons gezegd, want toen had je vaak geen zin in iets. Of dat vaker dan later was, weet ik niet. Wel dat ik vind dat je het mocht zeggen wanneer je kon uitleggen waaróm je... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Licht
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standaardtabel;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
Een bevriend schilder wijst naar een schilderij dat hij bijna heeft voltooid, en zegt: `Het licht is weer terug.’ Ik zie deels wat hij bedoelt, het licht dus. Hij heeft een van mijn lievelingsplekken geschilderd, een bocht in de weg die naar zee leidt. Als ik in die bocht ben, lijkt de hemel zich te openen. Ik kan het niet anders zeggen dan zo. Deels begrijp ik hem ook niet. Was het licht weg dan? De schilder lacht: `Het zat er wel in, maar ik wilde het schilderij te perfect maken. Dan gaat het licht weg.’ Snap ik. Als je iets te perfect wil hebben, maak je het min of meer dood. Perfectie is bovendien zelden interessant. De schilder zegt: `Maar ik had het dus al licht gegeven. En ik heb ooit geleerd dat wat je geeft, je ook altijd terugkrijgt.’ Hij wijst tevreden naar het licht. Die laatste opmerking vind ik aangenaam waar: wat je geeft, krijg je altijd terug. In deze tijd van het jaar houdt het licht me erg bezig. Ik kan er vrolijk en optimistisch van worden. Ik lees een roman van John Cheever. Hij schrijft over zijn hoofdpersoon: `Hij leek gezichten vooral te beoordelen op hun vermogen om licht vast te houden.’ Dat doet deze hoofdpersoon altijd: hij zoekt meteen het licht in iemands gezicht. Sommige gezichten zijn lichtloos. Die verontrusten hem. Ik snap dat wel, ik denk dat ik hetzelfde doe. Het allermooiste is als ik in een gezicht licht zie dat bij het licht van de lente hoort. Er zijn mensen die dat altijd in zich hebben, ook als de lente voorbij is en de zomer ook en de dagen donkerder worden.
Columns
-
-
Paar jaar geleden moest ik een lezing geven in een klein dorp in het noorden van het land, in een cultureel centrum met een sterke streekfunctie, ongeveer 120 vrouwen die nog niet zo lang geleden plattelandsvrouwen heetten. De lezing begon om 2 uur en ik was te vroeg en wandelde... lees meer
-
Gisterochtend hoorde ik vroeg op de radio een gesprek met een huisarts die vertelde dat het nuttig is dat zijn collega´s zich de-escalerende technieken eigen maken. Agressie tegen huisartsen komt steeds vaker voor. Deze week weer. Er zijn mensen die dan uitroepen: “In wat voor l... lees meer
-
Altijd prettig om een zin te beginnen met `Nooit geweten dat’, want dat betekent dat je iets weet wat je nog niet wist. Het gaan dan om een weetje dat je had kúnnen weten, dus niet: Nooit geweten dat Ed Nijpels 35 jaar geleden een verhouding had met Linda de Mol. Want dat was ge... lees meer
-
Op 4 november 1963 kreeg mijn vader voor zijn verjaardag Van Dale, Groot Woordenboek der Nederlandse Taal cadeau. Dat was nogal een uitgave toen, mijn moeder had ervoor gespaard en mijn vader was ontzettend blij. Hij vertelde mij er ook van alles over, bijvoorbeeld wanneer een w... lees meer
-
Altijd gaan er mensen dood, maar soms valt het meer op. En ik denk er meteen bij dat bijna geen van de doden echt verdwijnt, ook in de weken dat er stiller wordt gestorven.
De ster die Aretha Franklin was, straalde zo fel dat die altijd licht blijft geven. Ik luister en ki... lees meer -
Waar ik niet tegen kan, is in het openbaar een beetje op je donder krijgen. Had ik op school al. Erger dan de donderpreek vond ik mijn onvermogen er luchtig bij te kijken.
-
Uitstekend bericht dat Nederlanders meer bewegen dan andere Europeanen. Uiteraard gaat het om bewegingen als fietsen en rennen, dat soort dynamiek. Wandelen en tuinieren horen er ook bij. Ik wilde zeggen: bewegen dat niet per se hoeft. Maar fietsen naar je werk valt er ook onder... lees meer
-
Paar keer per week fiets ik langs een bakker die boven zijn etalage een bord heeft hangen waarop staat: Lekkere koeken. Hoe lang passeer ik die winkel al? Jaar of vijftien, denk ik. Soms ga ik er binnen, niet om koeken te kopen, maar een brood. Ik zie diverse koeken liggen, maar... lees meer
-
“En dan nu de foto’s!” We gaan voor de televisie zitten en daar verschijnen de foto’s van de vakantie die we zojuist voor een groot deel besproken hebben. Een uur geleden zijn de vakantiegangers teruggekeerd. In dat uur hebben ze verteld hoe de vakantie was, mooie momenten, mind... lees meer
-
Soms heb je herinneringen waarvan je denkt dat het jeugdherinneringen zijn, maar dat is helemaal niet zo. Ze zijn van later. Ik moet er natuurlijk wel bij zeggen dat ik niet precies weet hoe lang je jeugd duurt. Ik ben bijvoorbeeld in sommige opzichten nog niet volwassen en dat... lees meer
-
Graag herstel ik in de vroege ochtend in huis de wanorde die de vorige dag is ontstaan. Maakt niet uit door wiens toedoen. Gisterochtend ook. Er was bezoek geweest dat zich uitbundig had gemanifesteerd. De maaltijd voltrok zich aan tafel, maar lijkt na afloop toch een lopend buf... lees meer
-
Bij een vriend zie ik op tafel een uit de krant gescheurde pagina liggen waarop het speelschema staat van de eredivisie 2018/2019. Zo lees ik dat op 12 mei volgend jaar Vitesse tegen De Graafschap speelt en dat kan een leuke, felle wedstrijd zijn.
-
“De regen viel tegen.” Dat zeiden mijn montere buurvrouw en ik tegen elkaar toen we gisteren onze huisdeuren geopend hadden om te kijken wat er met de wereld was gebeurd.
-
Het is inmiddels woensdag en ik dacht dat het wel uit mijn gedachten zou verdwijnen, maar dat doet het niet. Het zit er nog steeds, het fragment dat ik zondagavond in Zomergasten zag, gekozen door Louis van Gaal. Het waren een paar minuten uit een televisiespelletje uit 1960,... lees meer