Het straalt toch op allemaal af dat het een Nederlandse hond was die een essentiële rol speelde bij de dood van IS-leider Baghadi. Een herdershond uit Best. Is niet helemaal zeker, want het moet geheim blijven, maar laten we toch maar van Best uitgaan. In sommige kranten las ik:... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Lichtje
Volgende week is er op televisie een spotje te zien van de PKN, de Protestante Kerk in Nederland, een organisatie die ik niet kende, maar waarvan me het bestaan me niet verbaast. Daarin roept de fractieleider van het CDA, Sybrand Buma, ons op om met Kerstmis naar de kerk te gaan. De heer Buma zit aan een feestelijk gedekte tafel met jonge mensen, het is het einde van de maaltijd en dan zegt hij het dus: met Kerstmis naar de kerk. Veel mensen doen dat ook. Nu misschien nog wel meer omdat de heer Buma het zegt. De regisseur van het spotje had ergens een kerststalletje geplaatst en de heer Buma gevraagd of hij daar geen bezwaar tegen had, want het is een rooms-katholieke decoratie. De heer Buma die zoals hij het zelf zegt `actief lid’ is van de protestante kerk, vond het geen probleem. Ik wist het niet van die kerststal. Dat het een rooms-katholiek ding is. Ik heb al ik weet niet hoe lang geen stal meer in mijn huis in de kersttijd, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik die van mijn vader niet kan overtreffen. Hij was geen handige man, integendeel, maar hij maakte een fantastische kerststal. Terwijl mijn moeder de kerstboom optuigde, was hij met zijn kleine meesterwerk bezig. Ik zie het soort papier nooit meer, maar hij kocht ieder jaar rotspapier. Voor de achtergrond. Rotsen dus. Niet alleen voor de achtergrond, schiet me nu te binnen. Nee, de stal bevond zich in die rotsen. En in de rotsen bracht hij ook een lichtje aan. Achter rood crêpepapier. Daaronder stond het kribje. Wat is dit een vólle herinnering.
Columns
-
-
Steeds vaker vind ik dat ik best iets meer van de natuur op de hoogte mag zijn. Natuurlijk weet ik wat essentiële dingen, maar die liggen zo voor de hand dat ik er nooit over praat. Dat een eikenboom een eikenboom is. En iets over de mus, want die waren er erg veel toen ik kind... lees meer
-
In de straat hier om de hoek werd gisterochtend feestverlichting aangebracht. Voor de laatste fase van het jaar, vooral de decembermaand. Er kwam een draad boven de straat en daaraan werd de feestverlichting opgehangen, grote sterren en pakjes met een strik eromheen.
-
Ineens ging het er vaak over: de Boze Witte Man. Weet niet meer wat de aanleiding was. Ja, de Boze Witte Man zelf, maar iemand moet erover begonnen zijn.
-
Ieder jaar heb ik het vandaag over wintertijd. Misschien moet ik daarover ophouden, maar ja, ik houd van het woord wintertijd en zo vaak kun je het niet opschrijven.
-
Als Nederlanders worden geprezen omdat ze overal een mening over hebben, ben ik geneigd daar geen mening over te hebben. Nou ja, geneigd, ik doe mijn best, maar dat lukt niet, want ik ben zelf ook Nederlander.
-
Verfrissend dat we iets gaan doen aan het onduidelijk taalgebruik van de overheid. Het is wollig, wordt soms gezegd. Ik weet niet of die typering deugt. Het is vooral onzinnig zo te willen schrijven.
Toen ik eens zacht protesteerde tegen een bekeuring, kreeg ik een antwoor... lees meer -
Sterk woord: puinruimer. Ook doordat er 2 keer ui in zit. Laat zich lekker uitspreken. Bovendien weet je dat het nooit over gewoon puin gaat, zoals bouwafval. Nee, een instelling of een organisatie of bedrijf. Er is dan iets goed mis. De puinruimer komt nooit van binnenuit, maar... lees meer
-
Het kleine bericht stond maar in een paar kranten en dat snap ik wel, ver weg, nauwelijks van belang, behalve voor de betrokkene. Toch las ik het. Ging over een Chinese zakenvrouw die in een Duitse trein haar rugzak vergat. Daar zat 14000 euro in en ook nog Chinees geld. De cond... lees meer
-
Nu weet ik waarom ik altijd muziek op heb staan als ik zit te werken, behalve natuurlijk omdat ik graag schoonheid om me heen wil. Lelijkheid leidt me af. Schoonheid trouwens ook maar anders.
Ik lees de resultaten van een onderzoek over concentratie. De muziek tijdens het... lees meer -
Nadat ze me een `een hele fijne dag’ heeft gewenst, zeg ze nog iets, en dat had ik niet verwacht. Is zo’n ongewenst telefoontje. Over een goed doel of een product of de energie. Soms zijn het goede doelen waarvoor ik al geef, maar dan moet het graag wat meer zijn. Ik begrijp het... lees meer
-
Het atelier waar ik moet zijn, is in een groot, beetje angstaanjagend gebouw, grauw, gehavend en oud. Naast de ingang zijn geen bellen, waarschijnlijk om de werkers in al die ateliers niet te storen. Valt veel voor te zeggen, maar mijn begrip waait weg met de natte herfstwind. O... lees meer
-
In een radioprogramma hoorde ik een man met een frisse stem spreken over een chip die hij onder zijn huid had laten aanbrengen. Daarmee kon hij binnenkort in winkels betalen. Had ik natuurlijk over gehoord, ben niet achterlijk, maar het is informatie waartoe ik afstand voel, nie... lees meer
-
Aan de meeste voorzitters is te zien dat ze voorzitters zijn: zelfverzekerde gelaatsuitdrukking, kernachtige gebaren en vastberaden tred, vrouwen iets sneller dan mannen – waarom dat laatste zo is, weet ik niet. Ik noteer dit met lichte jaloezie, want ik ben nooit gevraagd voor... lees meer
-
Voor wie gedraag je je? Het is stil op straat, want nog vroeg, je bent op weg naar het station, in lichte haast, je voelt een prop papier in je jaszak en vindt dat die thuishoort in de hangende vuilnisbak die je passeert. Je wilt het met een elegant boogje doen. Waarom wil je da... lees meer