Van bijna niets weet ik wat het kost. Niet omdat het me niet interesseert of dat het me niets uitmaakt, maar ik heb geen geheugen voor geld. Soms gaat het in gesprekken over de financiële huishouding in het algemeen en dan praat iedereen zorgelijk. Ik voel dat het een belangrijk... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Opgeschud
In deze Boekenweek, die morgen alweer eindigt, reis ik rond met mijn nieuwe roman. Ik lees eruit voor en praat er met lezers over. Dat doe ik graag, het is eervol. Het is ook altijd de bedoeling dat ik vertel waar het boek over gaat en dat vind ik moeilijk. Ik weet het wel natuurlijk, maar kan het nauwelijks samenvatten. Heden en verleden liggen zo dicht bij elkaar dat het onzin is over vroeger te praten. Dáár schrijf ik onder meer over. Mensen maken weleens een wegwerpgebaar, terwijl ze zeggen: `Ach, dat is al zó lang geleden.’ Ik vind niets lang geleden, ik hoef maar over mijn schouder te kijken en ik zie mezelf op mijn eerste schooldag lopen: dadelijk leer ik mijn eerste woord schrijven, boom. Gisteren was het vijftig jaar geleden dat The Beatles hun eerste langspeelplaat opnamen, in één dag. Een meisje van een paar huizen verder had die plaat niet lang daarna in huis. Ik mocht er soms naar luisteren en zij keek naar me terwijl ik dat deed, niet omdat ze me bijzonder vond, maar ze wilde zien wat er met me gebeurde. En er gebeurde inderdaad van alles, maar daar had ik geen woorden voor, ik ben er nog steeds naar op zoek. Alles, álles begon te veranderen. De tijd waarin ik aan het opgroeien was, werd opgeschud. Pas het jaar daarop kocht ik mijn eerste single van The Beatles, I want to hold your hand, een paar weken zakgeld. De eerste langspeelplaat kon ik pas járen later aanschaffen. Gisteren draaide ik die weer. En ik knikte, zoals mijn buurmeisje van toen me moet hebben zien knikken. Het gebeurt weer.
Columns
-
-
Ah, gelukkig weer een onderzoek: wat is de grootste ergernis tijdens een romantische date? Wanneer zijn we trouwens `afspraakje’ of `ontmoeting’ gaan vervangen door `date’? `Date’ klinkt iets kordater, dat wel, maar toch vind ik het moeilijk uitspreken: `Heb je misschien zin in... lees meer
-
Wat ik vaak heb is dat er iets in mijn hoofd blijft zitten zonder dat ik weet waarom. Ik heb nu niet over hersens, maar iets wat ik las of hoorde. Zondag was ik in Nijmegen op een pannenkoekenboot voor een korte bootreis voor lezers en lezeressen van deze krant. Pannenkoeken spe... lees meer
-
De toekomst vraagt soms om werkzaamheden die ik lastig vind. Zo moet ik deze dagen een sinterklaasverhaal schrijven. Verschijnt pas in november, maar moet deze week wel af. Als het regent, liefst hard, is dat nog wel te doen, want dan bedenk ik erbij dat er ook een wind is die i... lees meer
-
Verdwalen kan aangenaam zijn. Ik schreef het hier al vaker. Behalve natuurlijk als je haast hebt, maar het is ook aangenaam zo min mogelijk haast te hebben. In de auto leidt de Ton Tom je door een vreemd landschap of door een vreemde stad, want dat vinden we handig. Je hebt nooi... lees meer
-
Waar gaat het allemaal ook alweer over? Over welke belangen? Welke idealen? Ik stel me nabestaanden voor die op televisie het rampgebied zien en zich afvragen waar hij ligt of zij, hoe het gegaan is die laatste seconden. Ja, wat is er aan de hand? Wie wil wat? Over de onthutsend... lees meer
-
Aan iets vredigs heb ik wel behoefte deze dagen. Daarom prijs ik me gelukkig dat ik voor de rode buurkater mag zorgen, een melancholiek dier dat alleen in huis is achtergebleven, want zijn baasjes moesten per se met vakantie. Hij houdt van rust en regelmaat en daar houd ik reken... lees meer
-
Gevoel gaat voor portemonnee. Dat hoorde ik iemand zeggen in een radioprogramma. Het ging over sancties tegen Rusland. Er werd aan toegevoegd dat we niet ten koste van alles bevriend moeten willen blijven. Nee, lijkt me ook niet, maar terwijl ik dat zeg, besef ik ook dat ik er o... lees meer
-
Een dag van nationale rouw was er al heel lang niet. De laatste keer in 1962. Toen waren er twee: de begrafenis van prinses Wilhelmina en de treinramp bij Harmelen. Vage herinneringen heb ik eraan. Hoe zal ik over een tijd aan gisteren denken? Uiteraard had ik het kunnen weten,... lees meer
-
Het is niet verbazingwekkend dat oplichters een slaatje willen slaan uit de ramp met MH17. Niets is meer verbazingwekkend. Ik kreeg nog geen mailtje van een nabestaande die geld inzamelt voor een goed doel. Die mailtjes worden wel verstuurd. Als je er een ontvangt, kun je dat me... lees meer
-
Op de laatste dagen van de Vierdaagse denk ik graag aan de luchtige, ja fééstelijke spanning die in de stad van mijn jeugd hing. Vandaag kan ik er helaas niet bij zijn, maar twee jaar geleden was ik dat wel en ik merkte dat ik met mijn blik van toen naar nu keek. Dat doe ik va... lees meer
-
Het is het omgekeerde van wat met Sinterklaas gebeurt: een grote menigte viert de aanvang van zijn triomftocht, maar niemand zwaait hem uit. Over drie dagen juichen we in Nijmegen de wandelaars toe die de Vierdaagse hebben afgelegd, maar wie stond vanochtend bij de Wedren toen z... lees meer
-
Onweer om heimwee naar te hebben, dat van eergisternacht. Natuurlijk snap ik dat je weinig met deze mededeling kunt, als je kelder onder water liep of de bliksem een boom op je huis knalde, maar zelf ben ik een liefhebber van noodweer, vooral dus van onweer dat niet te kort duur... lees meer
-
Goed dat je herinneringen ook kunt afsluiten. Ik wist niet dat het kon, maar na een dagje bezinning weet ik het wel. Ben blij dat we zondag niet tegen Duitsland hoeven te spelen. De dagen voorafgaande aan woensdag hoorde ik iets te vaak korte, vage gesprekken over veertig jaar g... lees meer
-
Onze gezondheid loopt geen gevaar bij een bezoek aan een lunchroom, begrijp ik. (Even iets anders dan voetbal.) Ik lees over een onderzoek dat verricht naar hygiëne. Misschien zie ik iets over het hoofd, maar het gaat dus vooral over lunchrooms. Mooi woord uit een andere tijd: l... lees meer