Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Pijp

Sinds het bezoek van de Franse president is het duidelijk de bedoeling dat we het over Frankrijk moeten hebben, graag met enige vertedering. Blijkbaar was er iets mis, maar dat had ik niet in de gaten. We moeten meer voor het land gaan voelen, begrijp ik. Maar dat is toch dik in orde! Ik ken veel mensen die al hun vrije tijd daar doorbrengen in huizen die ze consequent huisjes noemen. Om maar eens wat te noemen. Meestal was zo’n huisje helemaal geen huisje, maar een ruïne. Je moet toch enorm van Frankrijk houden als je die steen voor steen bewoonbaar gaat knutselen. Mijn liefde voor Frankrijk zat er al vroeg in. Op de lagere school kon je in de hoogste klas vrijwillig Franse les volgen. Die werd na school gegeven. Papa rookt een pijp. Waar is papa? Papa is in de tuin. Het ging vooral om die drie zinnen. En tellen natuurlijk. Niemand had toen de behoefte zich Europeaan te noemen, na diep te hebben ingeademd, maar een paar klasgenoten en ik waren toch al behoorlijk op weg. Graag kom ik nog even terug op Parijs. Als je ouders daar een paar dagen heen gingen, wist je zeker dat ze in de avonduren naar blote dans keken, een verschijnsel dat zich hier en daar in Holland ook wel voordeed, maar in Parijs had het een vrolijke uitstraling. Het was daar bovendien de gewoonste zaak van de wereld. En je moest er lekkere wijn bij drinken.Fascinerend!Toen mijn ouders na hun eerste bezoek aan de lichtstad (dat woord!) terugkeerden, kreeg ik een koperkleurig Eiffeltorentje van ze. Dat ze tijd hadden gehad zoiets te kopen!

Columns

  • Een lege stiltecoupé in een trein die op tijd vertrekt, soms is het leven een cadeau. Ben op weg naar Nijmegen, uitstekende bestemming, de zon schijnt innig, hier en daar zit al een spat herfst in het licht. Ik heb een boek bij me, maar daar kom ik niet toe want ik heb mijn hand... lees meer

  • Een grappig woord vind ik `huppelen’. Ik gebruik het helaas steeds minder en heb ook de indruk dat die manier van voortbewegen steeds minder te zien is. Af en toe een kind, maar ook kinderen lijken steeds ernstiger te worden.
    Er zijn ook huppelende woorden. Gisteren kwam ik... lees meer

  • Altijd als ik contactloos sta te betalen, waait er lichte neerslachtigheid door me heen. Die is weer ontzettend verdwenen als ik het daglicht in loop, maar bij de betaalpalen heb ik er even last van, wat ook komt doordat ik me zelf meer vragen stel dan strikt noodzakelijk is. Bi... lees meer

  • Begrip is een mooi woord, maar kan zich in de omgang niet altijd even makkelijk gedragen. Voorbeeld: de drukke verkeersweg waaraan wordt gewerkt. Er is één baan vrij. Daar moeten auto’s van de ene kant overheen en ook auto’s van de andere kant, gedurende vijf kilometer. Wat zijn... lees meer

  • Gisteren begon de eerste Renaissanceschool van Forum voor Democratie. In Almere. Maar een paar leerlingen, gelukkig. Klein beginnen vinden ze binnen die partij geen bezwaar. Ja, het is allemaal nog zo klein dat ik nog geen zin heb me er op volle kracht in te verdiepen, hoewel ik... lees meer

  • Vaak vind ik het aangenaam geen idee te hebben wat de bedoeling van iets is. Als iemand vraagt “Wat is precies de bedoeling?” heb ik nooit zin lang na te denken over een antwoord.
    In de straat waar ik woon, wordt vaak gefotografeerd en gefilmd. Meestal is het duidelijk waar... lees meer

  • Zwaaien naar asielzoekers, zwaaien naar onze stamelende regering, zwaaien naar de boeren, zwaaien naar treinen die niet vertrekken, naar wie zwaaiden we gisteren? Was immers Nationale Zwaaidag. Motto: `Zwaai je mee?’ 
    Bedoeling is dat je door te zwaaien, vooral naar willeke... lees meer

  • Nog voordat het in de krant stond, stuurde een vriend van me een bericht: Winnetou mag niet meer, want kwetsend.
    Dat hij het zo vroeg wist komt waarschijnlijk doordat hij gespitst is op alles wat met Winnetou te maken heeft en dat snap ik wel. Hij is nu huisarts in een klei... lees meer

  • Wanneer salaris loon heet, weten we dat er iets mee aan de hand is: te laag. Bijna voor iedereen die zegt dat het omhoog moet, heb ik begrip. We zijn immers een rijk en vooral gaaf land.
    Gisteren lag het treinverkeer in het noorden plat. Andere regio’s zijn deze dagen aan d... lees meer

  • Blijkbaar kun je als nabestaande een gestorven geliefde die is begraven, alsnog laten cremeren. Nooit bij stilgestaan. Mensen doen dat omdat ze geen zin hebben nog langer grafrechten te betalen. Maar ook om de overledene weer thuis te hebben, in een urn dus, op het dressoir of t... lees meer

  • Zo’n beetje alles wordt gefotografeerd of gefilmd en vervolgens gedeeld. Iedereen heeft er dan een mening over en ook weer een mening over andere meningen. Vorm van tijdsbesteding.

  • Aan het tafeltje naast me hebben twee mannen het ernstig over wijn: “Weet je dat er nauwelijks meer Chablis te krijgen is?”
    De ander legt uit dat het door de slechte oogst in Frankrijk komt: “Ik kon nog wel een paar doosjes Sancerre op de kop tikken.”

  • Niemand kan zeggen het niet gezien te hebben: CDA-leider Wopke Hoekstra is gebruind teruggekeerd van vakantie. En vooral met baard. Gisteren was dat zeer zichtbaar op de foto die in deze krant stond. In het interview dat bij die foto hoorde, zegt hij onder meer: “We moeten de ba... lees meer

  • Het wordt bijna een vreemd woord: topsportcultuur. Klinkt fantastisch, maar is het zelden. De misstanden worden onderzocht, eind van het jaar rapportage. We kunnen ons daarvan al een beeld vormen.

  • Gisterochtend hoorde ik weerman Marco in een radioprogramma dat hij geen chocola van het weer kon maken. Zoiets hoor ik graag. We hoeven niet per se van alles chocola te maken en ik keek naar buiten, naar de frisse zomerregen.
    Vandaag is er ook van alles met het weer aan de... lees meer

Pagina's