Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Pijp

Sinds het bezoek van de Franse president is het duidelijk de bedoeling dat we het over Frankrijk moeten hebben, graag met enige vertedering. Blijkbaar was er iets mis, maar dat had ik niet in de gaten. We moeten meer voor het land gaan voelen, begrijp ik. Maar dat is toch dik in orde! Ik ken veel mensen die al hun vrije tijd daar doorbrengen in huizen die ze consequent huisjes noemen. Om maar eens wat te noemen. Meestal was zo’n huisje helemaal geen huisje, maar een ruïne. Je moet toch enorm van Frankrijk houden als je die steen voor steen bewoonbaar gaat knutselen. Mijn liefde voor Frankrijk zat er al vroeg in. Op de lagere school kon je in de hoogste klas vrijwillig Franse les volgen. Die werd na school gegeven. Papa rookt een pijp. Waar is papa? Papa is in de tuin. Het ging vooral om die drie zinnen. En tellen natuurlijk. Niemand had toen de behoefte zich Europeaan te noemen, na diep te hebben ingeademd, maar een paar klasgenoten en ik waren toch al behoorlijk op weg. Graag kom ik nog even terug op Parijs. Als je ouders daar een paar dagen heen gingen, wist je zeker dat ze in de avonduren naar blote dans keken, een verschijnsel dat zich hier en daar in Holland ook wel voordeed, maar in Parijs had het een vrolijke uitstraling. Het was daar bovendien de gewoonste zaak van de wereld. En je moest er lekkere wijn bij drinken.Fascinerend!Toen mijn ouders na hun eerste bezoek aan de lichtstad (dat woord!) terugkeerden, kreeg ik een koperkleurig Eiffeltorentje van ze. Dat ze tijd hadden gehad zoiets te kopen!

Columns

  • Nooit gedacht dat ik een snijplank een prachtig cadeau zou horen noemen. Toch hoorde ik het. In een radioprogramma over kerstpakketten. Volgens een kerstpakkettendeskundige zijn die dit jaar harder nodig dan ooit, want iedereen heeft behoefte aan een schouderklopje. En dat is de... lees meer

  • Kwart over zeven gisterochtend, ik steek onze smalle straat over om de vuilniszak naar het vuilniszakkenophaalpunt op de hoek te brengen. Het is nog een beetje nacht, hier en daar is al wat brak ochtendlicht te zien. Er nadert een fietser, ik keer terug van het vuilniszakkenopha... lees meer

  • Denk het niet dagelijks, maar wel vaak: ik ga alles anders doen. Paar seconden later vind ik alles beetje veel en wordt het: ik ga veel anders doen. Het voornemen is vooral een voornemen, het heeft nog geen inhoud die sturend kan zijn.

  • Misschien mag het niet, misschien hoeft het ook niet, maar vaak als ik iets hoor of lees over Henny Huisman, denk ik: zielig. Doe mijn best helemaal niets over hem te denken en dikwijls lukt dat wel, ook omdat hij haast nooit aanleiding geeft dat te doen, maar gisteren had ik he... lees meer

  • Het begint met: “Borst, stem en kaken open!” Ik heb het over de cursus Krijsen aan zee. Gisteren hoorde ik er voor het eerst over. Of het woord cursus de lading denkt, weet ik niet zeker, maar die wordt in ieder geval gegeven door een zangcoach, die paar jaar geleden op het idee... lees meer

  • Als je een verhaal lékker wilt vertellen, is uitstel een van de belangrijkste middelen om dat meeslepend te doen. Kijk maar naar een thriller: een gewone stad vol gewone mensen die een gewoon dagelijks leven hebben, maar er is iets, niemand weet precies wat, maar wel is het duid... lees meer

  • Na pakjesavond vorig jaar zei een vriend dat hij in de gedichten ontzettend op zijn donder had gekregen. Ik vroeg of het wel om te lachen was geweest, in ieder geval een beetje. Nee, ze waren na die gedichten ernstig gaan praten over van alles. Ik vroeg niet wat dat `van alles’... lees meer

  • Voor het eerst las ik een artikel over de familie Meiland min of meer helemaal uit. Gisteren in deze krant. Ooit keek ik paar minuten naar een aflevering over hun wel en wee. Ze verbouwden een kasteel in Frankrijk. Ik werd daar onrustig van. Ook zag ik hen een prestigieuze telev... lees meer

  • De vraag wat precies de bedoeling is kan lastig zijn. Ik lees dat sportclubs nu niet meer in de avond trainen, omdat het niet meer mag, maar dat in de zeer vroege ochtend doen. Sportscholen gaan ook eerder open. Uit ervaring weet ik dat het lekker is voor dag en dauw stevig te b... lees meer

  • Hoe is de situatie daar? Die vraag wordt me tegenwoordig vaak gesteld aan het begin van een telefoongesprek. Tot voor kort was het: “Hoe is het?” Of, beetje link: “Alles goed?” Blijkbaar waren die vragen te klein. Vandaar: “Hoe is de situatie daar?”

  • Gisterochtend ging het op de radio al vroeg over het snottebellenbeleid, een woord dat nog niet tot me doorgedrongen was. Een directeur van een school zei dat de snottebel paar weken geleden nog geen probleem was, maar nu wel. Hij vond het snottebellenbeleid een lastige kwestie.... lees meer

  • Soms zeg je tegen jezelf, stilletjes: zo mag je niet denken! Zinloze berisping, want je bent nu eenmaal aan het denken wat je denkt, en dat valt nooit tegen te houden.

  • Telkens wanneer er deze week aan de premier of minister Hugo werd gevraagd met welke maatregelen we rekening moesten houden, was het antwoord: “Alle opties liggen op tafel.” Ook donderdag in de namiddag nog, de premier verdween lachend in een deuropening: “Alle opties liggen op... lees meer

  • Vast zal ik ergens gelezen hebben waarom Black Friday zo heet, maar ik sloeg het niet op, uit desinteresse. Het heet een koopjesfestijn te zijn en koopjesfestijnen staan me tegen, omdat ik altijd meteen mensen voor me zie die elkaar met de paraplu op het hoofd slaan om zich zo s... lees meer

  • We raken steeds meer in de war. Het is, geloof ik, de eerste keer dat ik dit verzucht. Verwarring kan iets aangenaams hebben, we kijken telkens opnieuw op van onverwachte gebeurtenissen die over elkaar heen tuimelen, maar zo’n verwarring is het nu niet. Veel is onzeker en donker... lees meer

Pagina's