Naar tuincentra ga ik niet meer, maar ook in het gewone dagelijks leven zie ik hier en daar dingen en dingetjes die met Kerstmis te maken hebben. In principe niets op tegen, ik zag altijd naar die dagen uit, maar dit jaar lukt me dat nog niet. Moeten eerst nog wat hobbels geno... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Polen
De crisis maakt ons creatief. Als ik naar mijn stokoude auto loop, zie ik dat er achter mijn portier een klein oranjekaartje zit geklemd. Ik denk natuurlijk meteen aan de inhuldiging later deze maand. Maar nee, daar gaat de tekst op het kaartje niet over. Onder het kopje `Eigen ophaaldienst’ lees ik: `Geachte eigenaar, Mocht u verkoopplannen hebben voor deze auto (gekeurd of ongekeurd)’ en vervolgens staat er een telefoonnummer. De tekst eindigt met: `Bij voorbaat dank, inkoper Henk’. Vind ik stevig klinken: inkoper Henk, zonder achternaam. Ik ken de inkoper niet, maar voel dat Henk de naam is die bij hem hoort. Ik zie er ook een snor bij en ogen die handig glimmen. Ik kijk om me heen. Nog meer auto’s hebben een kaartje gekregen van inkoper Henk. Het zijn vooral de auto’s met een wat gehavende uitstraling. Een eindje verder staat een overbuurman het kaartje van inkoper Henk te lezen. Ik heb zin er even over te praten. De overbuurman ook, hij weet er bovendien meer van: `Ja, de auto’s gaan linea recta naar Polen. Daar brengen ze nog aardig wat op.’ Ik knik. Polen. Ik kijk naar mijn auto en stel hem in Polen voor op een grauwe dag vol zeurende motregen. Mijn auto en ik hebben een relatie die ik moeilijk kan benoemen. Ik denk dat we soms contact hebben, vooral wanneer ik haast heb en de auto helemaal geen zin heeft in die stemming. Dan ga ik vriendelijk tegen hem spreken. Nu heb ik geen haast, maar ik zeg dat hij écht niet met inkoper Henk naar Polen hoeft. En voeg er bemoedigend klapje op het dak aan toe.
Columns
-
-
Weer wil en moet ik het er even over hebben, het afscheid van mevrouw Arib. Zo lang Kamerlid geweest, grootste voorzitter, en dan met stille trom weg. Was even vergeten om hoeveel klachten het ging. Twee (2). Twee (2) anonieme brieven. Wat staat daarin? Mevrouw Arib weet het nie... lees meer
-
Je staat er niet dagelijks bij stil dat er ook voor infrastructuur een Staatssecretaris is. Vivianne Heijnen heet ze en ze belooft dat de Nederlandse Spoorwegen aan het einde van het jaar `een stevige evaluatie’ kunnen verwachten. Je staat er niet dagelijks bij stil dat het spoo... lees meer
-
De wintertijd geeft wat meer licht aan de prille ochtend. Ik sta graag vroeg op, maar doe dat sinds zondag iets makkelijker. Komt ook mijn motivatie om naar de fitnessclub te gaan ten goede. Vorige week had ik soms het gevoel dat ik midden in de nacht mijn sportkleren stond aan... lees meer
-
Als er in het openbaar diep door het stof wordt gegaan, lees ik altijd even waarom. En door wie natuurlijk. En wie er baat bij heeft. Meestal is dat laatste niet het geval, want aan het stof ging een vonnis vooraf, meestal een slopend vonnis, anders hoefde de gang door het stof... lees meer
-
Meestal doet mijn geheugen het goed, maar ik weet niet meer of we er vijfenveertig jaar geleden lang over spraken, over de invoering van zomertijd en wintertijd. Nee, alleen de zomertijd, want de wintertijd was gewoon de tijd zoals die bij ons was. Als ik dat opschrijf, krijg ik... lees meer
-
Het mag natuurlijk niet, maar soms word ik er moe van ieder moment een mening paraat te hebben, terwijl ik donders goed begrijp dat er veel aan de hand is wat om een mening vraagt. Soms verlang ik naar kortstondige leegte, ik kan het niet anders noemen dan zo. Dat je mag toegeve... lees meer
-
In de supermarkt op het station vaan Maastricht kocht ik vorige week een paar levensmiddelen voor onderweg in de trein en toen zag ik naast het pinapparaat een afgehakte hand, geen echte, van plastic, maar wel heel erg lijkend op een echte afgehakte hand. Ik dacht: wat raar. Maa... lees meer
-
Waar ik nog nooit van gehoord had, maar inmiddels min of meer alles over weet, is een speelvoorziening voor kinderen die `Jumpsquare’ heet. Raar weer dat Engelse woord. `Springplein’ kan ook, is enorm duidelijk.
-
Maand geleden zat hier aan de keukentafel een schilder die we gevraagd hadden voor de achterkant van het huis. Daar heeft hij even hoofdschuddend naar gekeken om daarna ruim een uur over zichzelf te spreken.
Mensen die het uitsluitend over zichzelf hebben, verdraag ik steed... lees meer -
Jeremiëren is een woord dat ik nooit gebruik, terwijl ik wel weet wat het betekent en het ook wel iets moois vind hebben. Zaterdag kwam het aan de orde in het Sonnenborgh Museum in Utrecht. Daar valt van alles te beleven over sterren en planeten. maar die dag was er een bijeenko... lees meer
-
Een van mijn medesporters op de fitnessclub is een banketbakker in ruste. Een befaamd banketbakker. Zijn kroketten hebben landelijke bekendheid. Ik hoor hem daar graag over spreken, bijvoorbeeld over de bereiding van kaaskroketten, wat geen simpele gang van zaken is. Wanneer hij... lees meer
-
Nog steeds ben ik een groot liefhebber van bioscoopbezoek. Blijft toch iets anders dan `op de bank met filmpje’. Film in de bioscoop is nooit een filmpje. Alleen daarom al.
-
Stel ik dat ik een column stellig beweer dat deze krant wordt volgeschreven door Smurfen, ben benieuwd wat er dan gebeurt. Misschien komt er een mail van een lezer waarin staat dat de journalisten van De Gelderlander er wel degelijk uitzien als gewone mensen, in ieder geval niet... lees meer
-
Gesprek ging ineens over rijvaardigheden, wat nooit gebeurt. Saai onderwerp dat misschien niet onbelangrijk is. Eén keer veroorzaakte ik een aanrijding, op een bijna leeg parkeerterrein. Was net alsof dat moest gebeuren, dan had ik dat tenminste gehád. Ik praat er niet graag ove... lees meer