In de Nijmeegse editie van deze krant las ik gisteren een stuk over de kermissen van vroeger en de bizarre mensen die daar tentoongesteld werden. Je moet betalen om hen te zien.
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Projectiel
Wie wil er nog iets weten over Edwin de Roy van Zuydewijn? Toen hij met een nichtje van onze vorige koningin trouwde, beweerde prins Bernhard: `Deze man is een vijandig projectiel dat onschadelijk moet worden gemaakt.’ Daarom moest de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging onder zoek naar hem doen. Dat is een ander veiligheidsdienst dan de Algemene. Die Koninklijke dienst heeft vastgesteld dat Edwin de Roy van Zuydewijn geen veiligheidsrisico’s voor het vorstenhuis veroorzaakte. Staat in een brief van de premier. Hij was dus geen `vijandig projectiel’, om typering van de prins nog maar eens te citeren. Twee jaar geleden woonde hij bij mij in de straat. Met een grote bruine hond die hij vaak uitliet en terwijl hij dat deed, telefoneerde hij onophoudelijk. Beetje treurige jongen, was mijn indruk. Ziel onder de arm, nogal verdwaald in het leven. Misschien zat er ooit een avontuur in zijn hoofd, maar dat was al lang verbleekt. Dat zag je aan zijn ogen. Dat uitgerekend prins Bernhard zo tegen hem was. Bestond de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging al toen hij hier ten tonele verscheen? Kan haast niet. Niet dat Bernhard een vijandig projectiel was, maar waakzaamheid was geboden. Hem stonden twee dingen voor ogen: geld en macht. Juliana was bijzaak en dat is altijd zo gebleven. Misschien dacht Bernhard wel dat Edwin de Roy van Zuydewijn net zo’n opportunist was als hij. En dat dat dan te zichtbaar werd. Heel veel rond Bernhard is schemerig en het onfrisse is dat dat altijd zo zal blijven.
Columns
-
-
Twintig jaar geleden begon ik met het nemen van rijlessen en ongeveer twee jaar later na een stuk of zeven pogingen haalde ik mijn rijbewijs. Sindsdien volg ik alle berichten omtrent het Centraal Bureau Rijvaardigheid met warme aandacht, telkens weer opgelucht dat ik er niets me... lees meer
-
Oké, kogel door de kerk, schaker Niemann speelde vals en niet zo’n beetje ook. Ik heb het even gevolgd, vooral omdat het me intrigeerde hoe dan. Ook dat is inmiddels duidelijk, maar het interesseert me niet meer op volle kracht. Komt doordat ik valsspelen zo zielig vind, zeker a... lees meer
-
Prettig is het nergens heen en mijmerend door de zachte herfst te lopen. In de verte nadert een vage kennis die ik het liefst uit de weg ga. Graag zou ik een hoek omslaan, maar die is er niet. Ze komt met fladderende gebaren op me af. Ze ziet er altijd uit alsof ze naar een ontz... lees meer
-
Paar jaar geleden schreef ik een verhaal over een nieuwe wekker die het niet deed, vooral over mijn gesprek met de mevrouw van de klantenservice over deze kwestie. Dat gesprek liep niet op rolletjes. Toen ik haar vroeg of we een wekker die niet wekt, nog wel een wekker mogen noe... lees meer
-
De vroege zaterdagmorgen was bleek en nattig. Dat laatste niet op volle kracht, want af en toe popelde er zwak een brak zonnetje, maar toen ik de weekendboodschappen deed (liefst zo rap mogelijk) gutste de regen over me heen.
-
Op deze plaats heb ik er nooit een geheim van gemaakt dat er beroepen zijn die me fascineren zonder dat ik weet wat ze inhouden. Juist daarom, denk ik. Ik zie ze bijvoorbeeld op bestelbusje staan en graag loop ik er dan tijdje over te mijmeren.
Al jaren bomvrij op nummer éé... lees meer -
Wonderlijk dat `actieve herinnering’ in de Dikke Van Dale komt. Die hoeft niet per se nog dikker te worden. Als ik Van Dale was, zou ik onzin buiten de boot laten vallen.
Ooit is me uitgelegd wanneer een woord of term of uitdrukking in aanmerking komt in dat woordenboek te... lees meer -
Als Kamerleden zich onwenselijk gedragen, is er een integriteitscommissie die zich dan over de kwestie buigt. Of kán buigen, moet ik zeggen, want het is de vraag of de commissie dat wil.
-
Beschamend bericht: zangeres Melanie uit Arnhems hotel gezet. Wil het eigenlijk niet weten, maar goed, je leest het. Lang geleden dat ik een liedje van Melanie heb beluisterd, sympathiek repertoire.
Aanleiding was ruzie over een steak. Die aten zij en haar zoon in dat Arnhe... lees meer -
Niet dagelijks, maar vaak zeg ik tegen mezelf: “Kom op, verdiep je nou eens wat meer in de natuur!” Ik zeg dit chagrijnig, want het irriteert me echt dat ik van alles zie, en gráág zie, zonder precies te weten wat ik zie. Ik bedoel: hoe zit het met wat daar gebeurt?
-
Zo nu en dan geef ik les in gevangenissen. Aan gedetineerden. Of les, nou, ja zoiets. Het zijn in het begin schrijftips, maar waar het vooral over gaat is wat er gebeurt wanneer je woorden bedenkt voor wat je graag wilt vertellen. De moed dat te doen. En over wat je allemaal kun... lees meer
-
Aanschuiven. Zo heet het als je gast bent in een praatprogramma op televisie. Alsof je toevallig in de buurt was, per ongeluk naar binnen keek en zag dat er paar mensen aan tafel van gedachten zaten te wisselen en dat de gespreksleider dan wenkte: kom er rustig bij als zin hebt.... lees meer
-
Nog een paar keer luisterde ik gisteren het betoog van Thierry Baudet terug en telkens vond ik het jammer dat het kabinet verontwaardigd de zaal verliet. Ben nog steeds benieuwd in wat voor conclusie hij zou zijn beland. Neem tenminste aan dat hij een conclusie had voorbereid. W... lees meer
-
Hoewel ik vind dat we moeten uitkijken met woorden als `beleving’, vind ik
`Bioscoopervaring’ best kunnen. Met `bioscoopbeleving’ zou ik moeite hebben, wat komt doordat ik het gevoel heb dat veel te veel een beleving moet zijn, omdat het anders niks is. Vaak lees ik dat men... lees meer