Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Rolletjes

Op de fiets steek ik fluitend een drukke weg over, vroeg in de ochtend. Een tintelende herfstdag. Op sommige dagen heb je het gevoel dat je meteen al goed bezig bent, dat je er prima voor zorgt dat alles in orde is. Terwijl ik die straat kruis, houden me ineens twee onverwachte vragen bezig. De eerste is waarom ik plotseling méér mijn best moet doen om fietsend vooruit te komen. Het is alsof ik door iets word tegengehouden. De tweede vraag gaat over een dof plofje. Dat hoor ik en ik kijk nieuwsgierig om: mijn tas heeft zich van mijn bagagedrager bevrijd en is op straat beland. Daarin zit mijn laptop. Die tas moet dus snel van de weg. Dat regel ik en terwijl ik dat doe, is ook de tweede vraag beantwoord. Mijn snelbinder heeft losgelaten, om het zo maar eens te zeggen. Die heeft zich in het achterwiel gedraaid. Als ik buk om dat nog meer vast te stellen, floept mijn zonnebril uit mijn borstzakje en dartelt monter over de stoep waar ik inmiddels gearriveerd ben. Ik probeer hem te pakken, terwijl ik ook de fiets wil blijven vasthouden. Lukt. Helder: slappe snelbinder is de oorzaak van dit schrale oponthoud. Ontmoedigende typering: slappe snelbinder. Ik geloof dat er ook mensen zijn die ik zo kan noemen. Als zij gaan spreken hoor ik ook doffe plofjes. Ik pruts de snelbinder los uit mijn wiel en mijmer over de uitdrukking `alles loopt op rolletjes’. Dat dacht ik sterk toen ik mij woning verliet, maar zoiets mag je nóóit zelf denken. Hooguit mag een ander dat over je vaststellen. Maar altijd láter op de dag.

Columns

  • Als een nieuwe lijsttrekker voor het voetlicht wordt gebracht, doet iedereen die daarvoor gezorgd heeft, net alsof er een nieuwe tijd aanbreekt en het ondenkbaar is dat Nederland het al héél erg lang zonder die lijsttrekker heeft gedaan. Als je daar niet te diep over nadenkt, vi... lees meer

  • Zonnig tafereel is het: in het innige namiddaglicht zit een vrouw op de vensterbank een telefonisch gesprek te voeren. Haar voeten rusten op het lage hekje voor haar. Ik ken haar niet en misschien moet ik daar spijt van hebben.

  • Vorige week vrijdag werd ik gebeld door mijn bank, door een vrouw met een Barbie-achtige naam. Niet Barbie, zoiets, een dansende voornaam waarbij je je van alles voorstelde, strandpret, betoverende zonsondergangen, kortom zorgeloze omstandigheden. Haar stem hoorde daarbij, lache... lees meer

  • Enge films, daar gaat het de laatste dagen vaak over, ook gisteren in deze krant. Komt ook door de dood van regisseur William Friedkin die The Exorcist maakte, de film over het door de duivel bezeten meisje. Vijftig jaar geleden! De halve wereld had het erover, zonder d... lees meer

  • Als iets eigenlijk niet mag, ben je meteen geneigd te zeggen: “Maar er mag zo veel niet.” En dan doe je het toch. 
    Een broodje paling is bijvoorbeeld hartstikke fout. Paling is een bedreigde diersoort. In de viswinkel hier in de buurt wordt die dan ook niet verkocht.

  • Wie het zei, weet ik niet meer, maar het was na de wedstrijd tussen Feyenoord en PSV, afgelopen weekend. Misschien een speler van Feyenoord, Hartman, tijdens het nagesprekje, misschien de trainer, maar waar het me om gaat is dat ik weer een woord cadeau kreeg dat ik niet kende:... lees meer

  • Er zijn mensen die zich nauwelijks van een wereld buiten hen om bewust lijken te zijn. Waarschijnlijk willen ze dat ook niet en hebben ze hun handen vol aan zichzelf. We zien ze lopen op straat met oortjes in, hun blik strak gevestigd op het mobieltje. We kennen de harde telefoo... lees meer

  • Waar zijn ze gebleven, de frisse jongens en meisjes met een klembord die je wanneer je bijvoorbeeld de supermarkt uitkwam, staande hielden en vroegen of ze je wat mochten vragen? Er zijn mensen die hen handig of bars ontweken en ik deed ook weleens of ik té diep in gedachten was... lees meer

  • Drie jaar geleden werd de straat hier autovrij. De plaatselijke overheid verordende dat niet om de levensvreugde van de bewoners te vergroten, nee de straat is een kade en die is aan herstel toe. Onlangs werd duidelijk dat daar geen geld voor is en wij weten niet goed hoe we het... lees meer

  • Eerst dacht ik geschrokken dat ik weer te laat was ingestapt in alles omtrent ChatGPT en dat is waarschijnlijk ook zo, maar ik begrijp wel hoe het kan dat het voor oplichters steeds makkelijker wordt hun gang te gaan.

  • Woorden hoeven niet per se mooi te zijn om grote aantrekkingskracht uit te oefenen. Hier in de buurt wordt veel verbouwd, huizen, straten. Soms staat erbij wat er gebeurt en om de hoek kwam ik een woord tegen dat ik nog niet kende, maar waarnaar ik graag kijk. Paar keer per dag... lees meer

  • Beetje jaloers las ik gisteren in deze krant het stuk over `het slimste dorp van Nederland’. Dat is Son en Breugel waar gemiddeld de meeste uitvinders wonen.

  • Spanning en ontspanning kunnen zich soms prettig mengen. Ik heb het bij het kijken naar een horrorfilm. Doe ik niet vaak, maar soms heb ik zin in de spanning die dat kan veroorzaken. Maar meer nog reken ik op de ontspanning die me vervult omdat ik het zelf allemaal niet hoef mee... lees meer

  • Kan me niet herinneren dat het in deze eeuw zo lang over nette kleren ging: die van Caroline van der Plas, die ze niet heeft en niet aan wil. Ook daarom ziet ze er niets in premier van Nederland te worden. Daarbij heeft ze ook vliegangst. Het is niet mijn partij die ze leidt, ma... lees meer

  • `Nee Boris, dat is niet de bedoeling!’
    Halverwege de jaren 90, Boris is de naam van een hond die is komen logeren, want zijn baasjes zijn in een ver buitenland. Een vrolijke, forse boxer. Wanneer ik met hem in het park wandel en hij de vijver ziet, breekt de hond in hem vol... lees meer

Pagina's