Een levende kerststal! Ik weet dat ze er nog zijn, op veel plekken in het land, maar ben er na mijn kindertijd nooit meer heen geweest.
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Ropa!
Wie haastig vertrekt, vergeet meestal iets. En van wat dat is, krijg je vaak last. In mijn geval is het schuldgevoel. Vandaag dus. Gisteren was dat nergens te bekennen en morgen zal dat ook wel niet zo zijn. Maar dadelijk zit ik in de mooie haven van het Franse Granville achter een bord oesters en een glas Chablis en ineens schiet het door me heen: Ropa! Het kwam natuurlijk al eerder vaag in me op, maar als ik straks in de zon licht zit te lunchen, slaat het besef me vól in het gezicht. Als ik op een verkiezingsdag niet in mijn woonplaats ben, stemt mijn bevriende buurman namens mij. Ik had nu ook alles klaarliggen en de avond voordat ik wegging sprak ik mijn buurman ook even en zoals altijd hadden we het over van álles, maar niet over Ropa en niet over vandaag. Terwijl ik mijn eerste oester hapklaar maak, zie ik mezelf naar het stemlokaal lopen, fier als een democraat die weet wat hem te doen staat. Ik heb het document bij me dat aantoont dat ik ben wie ik ben, want daar zal in het stemlokaal naar gevraagd worden. Dat document brandt in mijn achterzak en ik denk aan het vastberaden Dik Trom-gezicht van Hans van Baalen. Ik zou niet op hem stemmen, maar hij staat voor mij wel voor het Ropa waarvoor vandaag gekozen moet worden. De heer Van Baalen kijkt me verwijtend aan en dat verwijt snap ik door en door. Ik kan dadelijk wel door Granville gaan lopen als een man die precies weet wat hij wil, maar ja, dat doen de meeste Franse van nature, en niet zo’n beetje ook. Niks fiere democraat! Enórm eigen schuld!
Columns
-
-
Er zijn van die berichten die niet echt belangrijk zijn, maar wel horen bij het einde van het jaar. Bijvoorbeeld van de NS die bekendmaakt hoeveel voorwerpen er het afgelopen jaar in de trein zijn achtergelaten.
De coronacrisis is daar nog steeds te merken. Er zijn minder r... lees meer -
Valt er veel zeker te weten? Ik weet het niet, maar ik weet bijna niets zeker. En zelfs dat laatste weet ik niet zeker. Wat ik wel weet is áls je iets zeker weet, dat een groot goed kan zijn.
-
Was ergens vorig jaar. Ik fietste onoplettend en ontweek op het laatste moment een man die een handkar voortduwde, met daarop houten planken. Hij had een stofjas aan en een staalblauwe boerenpet op. Een klusjesman.
Mijn rijgedrag irriteerde hem. Hij riep me na: “Moet ik de... lees meer -
In een winkel sta ik naar een groot televisietoestel te kijken. Te zien is hoe een vrouw van grote hoogte een berg af skiet. Doet ze bijna dansend. De hemel is blauw zoals op kerstkaarten van weleer. Aangenaam tafereel.
Ineens een stem achter me: “Heel verstandig.” -
Zojuist las ik een lijst van nieuwe kerstfilms. Vond ik geruststellend, geen van alle hoef ik per se te zien. Met genoegen bestudeer ik de samenvattingen, daar heb ik genoeg aan.
-
Als we iets vreemd vinden, zeggen we vaak grappig. Gaat niet om vervelend vreemd, nee, gewoon vreemd, misschien een beetje verrassend vreemd: grappig.
-
Meestal gaat het aan me voorbij, het ochtendprogramma Goedemorgen Nederland. Ben dan vooral met de kranten in de weer. In huis staat de televisie wel aan en de vrolijke stemmen van de presentatrices dringen vaag tot me door, maar ik word geen kijker.
Er zijn natuu... lees meer -
Afgelopen weekend was ik socialer in de weer dan gewoonlijk. In diverse gezelschappen. Paar keer gebeurde het dat iemand ineens zei, op parmantige toon: “Ja, en dan dus Matthijs van Nieuwkerk.”
Natuurlijk las ik in de weekendkranten over hem. Zijn terugkeer op televisie con... lees meer -
Iedereen zal het kennen: je staat met een buurman te praten, je loopt in gedachten verzonken naar de bakker, je bent de ruit van je auto ijsvrij aan het krabben, en plotseling ben je je bewust van een kleine gebeurtenis achter je zonder dat je weet wat het is. Maar het is wel ie... lees meer
-
Op een hoek hier in de buurt is een pop-up store, dus een winkel met telkens wisselende inhoud. In de coronatijd ben ik er eens binnen geweest, want toen waren er mondkapjes te koop (uit China!), uitsluitend mondkapjes, want dat is er ook met een pop-up store aan de hand: je kun... lees meer
-
We hebben nog elf dagen om op het Woord van het Jaar te stemmen. Er zijn er 10 genomineerd: bestuursschaamte, graaiflatie, hittefit, nepobaby, sportfluencer, TikTokjustitie, treitertaks, vreugdebier, wokewashing en x’en. Ik vind ze allemaal lelijk. Het afgelopen jaar heb ik veel... lees meer
-
Maandag kreeg ik een bericht van de Nederlandse Spoorwegen: vanaf zondag rijden er meer treinen. Om te voorkomen dat we ons meteen afvroegen hoe dat ineens kan, schreven ze erbij dat ze meer personeel hebben aangenomen. Vandaar `de positieve verbeteringen’. Stond er echt: positi... lees meer
-
In een winkel waar je uitsluitend spelen en spelletjes kunt kopen en ik bijna nooit kom, maar nu wel vanwege pakjesavond, botste ik tegen een vriendin op die ik lang niet had gezien. Ze stond met een doos in haar hand licht wanhopig te telefoneren: “Hoezo een nummer? Ik zie hele... lees meer
-
Bij een fietsenrek met fietsen erin staat een groot geel bord met de tekst Parkeren fietsen. Soms kan ik van dat soort duidelijkheid houden. Ik weet dat ik ergens ben waar dienstbare orde heerst.