Oké, ik heb besloten scherp op te letten! En niet te laat in deze ontwikkeling te stappen, in ieder geval zo laat dat ik nauwelijks weet wat er aan de hand is. Ik begrijp dat ik binnenkort met een selfie kan betalen op internet. Dat ik me daarmee dus bekendmaak en niet meer met... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Schaatssport
Mensen die mij kennen, weten dat ik geen voorstander ben van de overbodige mededeling. Dus als je iets hebt laten vallen, zeggen dat je iets hebt laten vallen terwijl je wijst naar wat je hebt laten vallen. Probeer ik te vermijden, maar maak me er toch nog weleens schuldig aan. Komt door overconcentratie. Ik voeg er soms nog een overbodige mededeling aan toe, namelijk: `Ik kon er niets aan doen’. Of: `Ik kon het echt niet helpen.’ Alsof ook dat niet duidelijk is. Wanneer laat je met opzet iets vallen? Ja, als je ergens aandacht voor wilt vragen. Gisterochtend vroeg ik me af of ik mijn standpunt jegens de overbodige mededeling niet moest herzien. Ik zette om een uur of tien de televisie aan en zag twee mannen staan in een haven. Dat was de haven van Sneek. De ene man was pastoor in Sneek, meen ik, en de andere man had daar vragen over, bijvoorbeeld of er een verschil was tussen katholiek zijn in Sneek of katholiek zijn elders in het land, een kwestie waarbij ik nog nooit had stilgestaan. Ook vroeg de interviewer of de pastoor Sneek kon typeren. Ik spitste de oren, want dat had ik nog nooit iemand horen doen. Hij antwoordde dat Sneek een stad was die alles had, en dat het ook het centrum van de watersport was en in de winter natuurlijk van de schaatssport, maar – en nu komt het – de geestelijke wees naar het water en zei: `Maar u ziet het, dat is nu nog niet mogelijk.’ Hij zei het niet voor de grap, nee hij was serieus. Ik zette de televisie uit en merkte dat ik die helderheid ontzettend stimulerend vond.
Columns
-
-
Hoewel ik al jaren niet meer rook, ga ik me niet fanatiek als tegenstander opstellen als iemand het in mijn omgeving wel doet. Bij mij thuis mag het best, wel graag in de buurt van een open raam. Ik ben altijd blij dat ik het zelf niet meer hoef, in de buurt van een open raam ga... lees meer
-
Al een paar dagen ben ik nog geen tweehonderd meter van zee vandaan, aan de Nederlandse kust, en ik hoop hier nog even te blijven. Als ik naar de zee kijk (vaak is het staren) denk ik aan de eeuwigheid. Nou ja, je kunt nauwelijks aan de eeuwigheid denken, want waaraan denk je da... lees meer
-
De taxichauffeur vraagt: `Wie z’n moeder?’ Althans dat versta ik. Mijn bestemming is een straat met een erg lange naam. Blijkbaar moet ik die twee keer noemen, anders had hij niet gevraagd: `Wie z’n moeder?’ Vaag herinner ik me deze manier van vragen uit de serie `Toen was geluk... lees meer
-
Dat thuis bezorgde maaltijdboxen zo populair zijn, wist ik niet. Soms vind ik het erg of stom dat ik iets niet weet, maar nu niet. Weliswaar heb ik ’s ochtend nog geen idee wat ik ’s avonds wil eten, kan er meestal niet eens aan denken, maar in de loop van de dag wordt dat duide... lees meer
-
Bij het opruimen van een la (opruimen is in dit geval de inhoud van de la verplaatsen) kwam ik aantekeningen tegen voor een kort stuk dat ik een paar jaar geleden voor een tijdschrift moest schrijven. Het thema was: mijn mooiste woord. En mijn mooiste woord was toen `sneeuw’. Of... lees meer
-
Tijdje geleden las ik een artikel over gapen. Een psycholoog legt daarin uit dat het een mysterieuze gang van zaken is en blijft. Dat laatste omdat er geen geld wordt vrijgemaakt om er onderzoek naar te verrichten. Het is een paar weken geleden dat het artikel me onder ogen kwam... lees meer
-
Bij mijn apotheek trekken we sinds kort geen nummertjes meer. Als je binnenkomt vraag je wie de laatste is en dan weet je wanneer je aan de beurt bent. Of dit makkelijker is dan het nummertjessysteem, weet ik niet. Onduidelijk waarom het is opgeheven. Daar ga je ook niet naar vr... lees meer
-
Afgewezen worden blijft een probleem. Voor de supermarkt zie ik een energieke jonge vrouw, met rode wangen. Ze heeft een klembord in haar handen. Daarop zit een stapeltje formulieren geklemd. Met een balpen tikt ze tegen haar tanden. Ze ziet mij naderen en ook dat ik weet dat ze... lees meer
-
`Heb je het niet warm zo? Is het niet veel te warm met dat jasje? Moet je jasje niet uitdoen?’ Ik denk dan: als ik het te warm had met mijn jasje aan, deed ik het uit. want die verbinding kan ik leggen, tussen te warm en een jasje. Ik denk het, maar ik zeg het niet. Ik ga het ja... lees meer
-
Wat is er aan de hand? Dat dacht ik de afgelopen tijd een paar keer: wat is er aan de hánd? Pas nu lees ik dat de politie je pas flitst als je veertig kilometer te hard rijdt. Dat hoort bij het publieksvriendelijke karakter van de actie die agenten voeren. De flitsploegen gaan b... lees meer
-
In deze krant stond eerdere deze week een artikel over pre- en postvakantiestress. Ik las het met belangstelling, ook omdat ik niet op de hoogte was van dit soort stress. Uiteraard ken ik wel de lichte spanning voordat je de auto vol gaat laden: kan alles er wel in, waarom zou i... lees meer
-
Een onderzoeksbureau heeft onderzoek gedaan naar wie er het vaakst te zien waren in onze praatprogramma’s. Het is niet bepaald een onderzoek dat ik een onderzoek zou willen noemen. Vooral een kwestie van uitzendingen terugkijken. En tellen dus. Er zijn mensen die over alles wel... lees meer
-
Het is zeker dertig jaar geleden dat ik voor het laatst Monopoly speelde. Ik verloor, maar dat deed ik altijd, want ik ben niet goed in geld. Toch was het een spel dat me fascineerde, ook omdat er medespelers waren die zeiden: `Ik maak je dus kapot.’ Ook medespelers van wie je z... lees meer
-
Geen komkommernieuws, maar wel nieuws waarvan je niet weet hoe ernstig je het moet nemen: het Nederlandse leger heeft problemen met schietoefeningen, want de munitie is oppelepop. Vertrouwelijke e-mail van de Defensietop is uitgelekt en daarin staat het. Er kunnen nieuwe kogels... lees meer