Het is inmiddels woensdag en ik dacht dat het wel uit mijn gedachten zou verdwijnen, maar dat doet het niet. Het zit er nog steeds, het fragment dat ik zondagavond in Zomergasten zag, gekozen door Louis van Gaal. Het waren een paar minuten uit een televisiespelletje uit 1960,... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Station
Rond half acht in de ochtend arriveert voor het station een man op een scootmobiel. Dat ik het tijdstip weet, komt doordat ik dan ook regelmatig de trein moet nemen. Ik sla hem belangstellend gade. Hij stapt vrij kwiek van zijn voertuig af, in ieder geval kwieker dan de voorziening doet vermoeden, en gaat ernaast staan. Ik denk dat hij een jaar of zestig is. Hij draagt een zware winterjas en heeft een Slavisch ogend hoofd, met een wat tragische snor die in een verdwenen tijd een kordate uitstraling moet hebben gehad. Hij heeft schoeisel aan dat onze vaders en moeders `bordeelsluipers’ noemden. Als kind kon ik lang over die benaming nadenken. Ik wist vaag wat een bordeel was. Daarvoor gingen morsige mannen speciaal naar Parijs. Op die schoenen dus. De man voor het station kijkt gealarmeerd om zich heen, alsof hij dringend iemand zoekt, iemand die ineens kan opduiken en in een flits ook weer verdwijnt. Onder zijn arm heeft een klein stapeltje Wachttorens. Hij is een man met een missie. Hij doet echter geen enkele poging passanten daarvoor te interesseren. Hij kijkt alleen maar om zich heen. Er is niemand die naar hem toe komt en gretig naar de Wachttorens onder zijn arm wijst. Jehova’s getuigen die langs de deuren gaan, zijn tegenwoordig puike meiden met wie je het liefst meteen de hele nacht wilt dansen en dat soort dingen. Als je iets minder goed gelukt bent, word je naar het station gestuurd. Dat denk ik. Die meiden zie je nooit bij het station. Er is nog een lange weg te gaan naar het eeuwig koninkrijk.
Columns
-
-
Je denkt dat er onderhand alles gezegd is over het warme weer, maar dat is niet zo. Wat ik bijvoorbeeld niet wist, is dat het goed is voor onze innerlijke rust. Reden: je doet minder, dus minder stress. Het is onderzocht op het Erasmus MC in Rotterdam, dus is het waar. Je doet v... lees meer
-
Wanneer er een nieuw gezicht prominent op televisie te zien is, wordt het altijd onmiddellijk vergeleken: niet zo snel als Matthijs, niet zo geforceerd als M. en wat minder pit dan Eva. Ik las het allemaal zonder dat ik haar gezien had, Nadia Moussaid, die Eva Jinek vervangt. Vo... lees meer
-
Een woord waarvan ik niet houd, is `eigenlijk’. Vaak wordt het gebruikt in een gang van zaken die halfbakken is: “Eigenlijk wil ik het niet, maar ja, ik doe het toch.” Misschien is het ergst: “Eigenlijk heb ik geen zin, maar…”
Waarom begin ik erover? Nou, eigenlijk wil ik... lees meer -
Beschouw ik het als een mislukking dat ik niet goed ben in rekenen? Is trouwens zwak uitgedrukt, niet goed. Ik moet zeggen dat ik niets heb met getallen. Ik probeer ze uit de weg te gaan, wat niet handig is als je mee wilt draaien met de wereld. Wanneer ik iets heb gekocht, be... lees meer
-
Iets hoeft voor mij niet per se super te zijn. Minder dan super mag ook. In de meeste gevallen ga ik voor goud, maar super is dan weer zo’n overtreffende trap. Als iemand roept “Je moet komen, hoor, want het wordt een superfeest” zeg ik liever meteen dat ik helaas verhinderd b... lees meer
-
Klagen moeten we zoveel mogelijk vermijden en al helemaal wanneer het gaat om iets wat duurder wordt, want het wordt er nooit minder duur van. Postzegels worden volgend jaar waarschijnlijk veel duurder. Hoezo waarschijnlijk? Weet ik niet. Consumenten wordt aangeraden een voorr... lees meer
-
Waarom beginnen huisartsen zo vroeg? Natuurlijk weet ik dat heus wel, maar toch vraag ik het me af als ik er om iets over half acht heen fiets. Het inloopspreekuur begint om acht uur. Ik ga er zo vroeg heen omdat ik de eerste wil zijn. Over die kleine kwestie denk ik ook na op d... lees meer
-
Nog even terug naar zaterdag. Naar de vroege ochtend. Ik zit de krant te lezen en als altijd is het net alsof de krant op een vroege zaterdagmorgen iets kalmer is dan op andere dagen, je in ieder geval iets minder aanvliegt. De radio staat zacht aan. Het begin van weer een warme... lees meer
-
Voor en achter het huis staan planten, in potten, ter vervanging van een tuin waarvoor hier geen ruimte is. Die planten moeten water krijgen, want ze hoeven natuurlijk niet dood. Misschien heeft op dit moment harde regen het land doorweekt, maar terwijl ik dit schrijf adem ik ee... lees meer
-
Als je iets bestelt of je ergens voor opgeeft via internet, moet je soms aan het eind aangeven of je een robot bent of juist niet. Die vraag ben ik nu al heel vaak tegengekomen en telkens overvalt die me. Het kan voorkomen dat ik niet in de juiste stemming ben voor dat soort kwe... lees meer
-
Halverwege deze eeuw krijgen we het klimaat van Bordeaux. Het KNMI voorspelt dat. Waarom precies Bordeaux, weet ik ook niet. Heeft ook voordelen, roep ik meteen. Hoeven we immers niet naar Bordeaux, wat met dit weer best een eind is.
-
In het spelen van verbazing ben ik nooit goed geweest. Het ziet er niet natúúrlijk uit, het is te zien wat ik aan het doen ben. Mijn gezicht zoekt krampachtig een verbaasde uitdrukking, met zelfs een vleugje verontwaardiging erin. Terwijl verbazing je gewoon moet overkomen, je w... lees meer
-
Nederland gaat met vakantie. Ineens is er dat zomermoment. Een gedeelte van Nederland is al weg, maar nu gaat ook de rest, en dan is er geen weg meer terug: Nederland gaat met vakantie. Er zijn dan ook altijd berichten over `de uittocht van de vakantiegangers’. Daar is meestal i... lees meer
-
Als je mensen ziet juichen om een prestatie die je bewondert, juich je zelf ook mee, uitbundig of ingetogen. Als je mensen ziet juichen om iets wat je afwijst, vind je dat gejuich verschrikkelijk, maar daarover gaat het vandaag niet. Het is het bevrijdende juichen, dat stralende... lees meer