Donderdag liep ik door een straat waarin veel vlaggen met schooltassen te zien waren. De zon scheen jubelend, alles stemde optimistisch en vrolijk. Ik dacht natuurlijk aan mijn eindexamentijd, ook van die popelende zomerse dagen en lange avonden vol feesten die vaak laat in de n... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Tentakels
Een dingetje. Een gek dingetje, om precies te zijn. Zat al bijna twee jaar in mijn hand. Daarom moest ik vrijdag naar de plastische chirurg, een aardige vrouw met wie je zo op een terras aan zee champagne zou willen drinken. Maar dat was vrijdag niet aan haar orde. Eerst legde ze mijn hand open en daarna bogen zij en een assistente (ook terras en champagne) zich over de kwestie die nu zichtbaar was geworden. En toen zei ze het: `Gek dingetje.’ De assistente herhaalde die woorden. Ze spraken die niet ernstig uit, eerder op de toon die bij een gek dingetje hoort. De chirurg vroeg of ik het dingetje wilde zien. Dat hoefde ik niet per se, maar ze had het al binnen mijn blikveld gebracht, aan een pincet. En toen zei ik het ook: `Gek dingetje.’ Het leek op een dingetje dat ik ook soms in films zie. Het dingetje zit dan in iemand en ineens treedt het met geweld naar buiten en dan blijkt het een buitenaards wezen te zijn met veel tentakels en opzienbarende slijmafscheiding. De chirurg zei dat ze het dingetje naar het laboratorium zou sturen. Over veertien dagen hebben we er een goed gesprek over. Af en toe denk ik aan dat laboratorium. Misschien gaat het dingetje daar wel hels tekeer. Mijn hand zit in verband verpakt. Iedereen vraagt wat er daar loos is. Telkens antwoordde ik dat er een gek dingetje zat, maar dat antwoord begon me te vervelen. Ik zeg nu dat de chirurg erg geschrokken is en dat ze nog nooit zoiets vreemds had gezien. En dat het nu in het diepste geheim wordt onderzocht. Dus even afwachten maar.
Columns
-
-
Het is je eigen schuld als je tegen je zin allerlei reclame aantreft tussen je digitale post. Je hebt iets besteld, aangegeven cookies toe te staan, je hebt in kleine enquête ingevuld, dat soort dingen. Al je meningen, bevindingen, voorkeuren worden ergens opgeslagen en dat mate... lees meer
-
Vanochtend krijg ik een telefoontje van een medewerker van de afdeling anesthesie van het ziekenhuis waar ik begin november geopereerd word. Nieuwe knie, daar gaat het over. Ik heb er al een, maar nu is het andere been aan de beurt. Komt allemaal door te hevige sportbeoefening,... lees meer
-
Er is een lange rij voor de ingang van de bus. Ben blij dat ik niet mee hoef. In die rij staat een vrouw die de hand van een jongetje vasthoudt, jaar of vier, vijf, denk ik. Ineens zegt die vrouw, nogal luid, tegen dat jongetje: `Weet je zeker dat je niet moet plassen? Waarom zi... lees meer
-
Log woord is het, ook daarom blijft het in je hoofd zitten: hitteprotocol. Het is van Rijkswaterstaat. Of het vandaag geldt, weet ik niet, afgelopen dagen wel. Ook weet ik niet hoe het kenbaar wordt gemaakt. Ik bedoel: hoe weet je het als weggebruiker? Daarvoor geldt het immers,... lees meer
-
Met mooi weer worden we zichtbaarder, onze kleine wereld vult zich met veel meer lichte ruimte. Als kind had ik daar al last van. Mijn moeder of een andere volwassene aan wie ik was toevertrouwd zei vrolijk: `Met dit weer blijf je toch niet binnen. Ga lekker buiten spelen.’ ... lees meer
-
In de smalle straat staat een auto plotseling stil. Je ziet de vrouw achter het stuur schrikken. Ze start de auto opnieuw, is vergeefs. De man in de auto achter haar wordt ongeduldig en begint te toeteren. Uit de auto daarachter klinkt ook geïrriteerd getoeter op. De smalle stra... lees meer
-
Een roeicoach hoorde ik spreken over `knobbelig water’. Gesprekje op de radio. De interviewer vroeg ook namens mij wat hij daarmee bedoelde. Was onrustig water, met golfjes en vreemde bewegingen, veroorzaakt door gure wind.
Interessante typering: knobbelig. Ik zocht die op... lees meer -
Dat het vorig jaar een paar keer erg warm was, kan ik me niet meer herinneren. Gisterochtend hoorde ik op de radio een man met zeer Brabantse tongval klagen dat hij vorig jaar met een natte handdoek om zijn nek gordijnrails stond te bevestigen. Ik spitste mijn oren: waar ging di... lees meer
-
Wanneer ik lees dat iedereen slachtoffer wordt van een datalek, schrik ik, zonder dat ik weet waarvan precies en ook niet wat ik met die schrik moet. Gisterochtend werd het ook in het nieuws op de radio gezegd: data die op straat komen. Zoiets. Ja, op straat, dat hoorde ik goed.... lees meer
-
De voorpagina van deze krant, gisteren, veroorzaakte bij mij enige spanning. Zo moet ik het zeggen: enige spanning. Bijna de helft van alle Nederlanders is bang voor een ramp. En dat ze dan zonder stroom, water en gas komen te zitten. Er is een enquête geweest.
-
Zangeres Beatrice van der Poel en ik zijn bezig met de laatste voorstellingen van ons programma Montere Weemoed. Vrijdag moesten we diep in Brabant zijn, in Zundert, geboorteplaats van Vincent van Gogh.
Toen ik mijn spullen bij elkaar zocht, belde een vriend. Ik ze... lees meer -
Iedereen zal het kennen, je bent ergens geweest en op weg naar huis zeg je tegen elkaar: `We hadden eigenlijk niet moeten gaan.’’ Dat je het zegt, betekent ook dat je je er druk over maakt, een beetje druk misschien, maar toch druk.
Ik ben helemaal niet tegen zinloze gebeur... lees meer -
De presentatrice van het ochtendprogramma op de radio hoorde ik gisteren zeggen: `De zomer komt er aan en dat betekent…’
Wat we niet altijd beseffen, is dat iedere fractie van een seconde honderden gedachten over elkaar heen tuimelen. Of gedachten, nee, het zijn nog geen ge... lees meer -
Fascinerend incident bij de kassa in de Jumbo. De mevrouw die daarachter zit, is een uitdaging. Als ik haar ben gepasseerd, weet ik zeker dat de rest van de dag een fluitje van een cent is. Ze heeft haar waaraan ze geen aandacht hoeft te besteden, en in mond die altijd in de woe... lees meer