Gisteren in de namiddag komt er bezoek en ik zet een fles wijn op tafel en glazen. Het bezoek schudt echter het hoofd: “Nee, we drinken veertig dagen niet.” Ik ben verbaasd, het bezoek weet er normaal wel raad mee en vindt het gelukkig niet raar de gang van zaken toe te lichten:... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Uitzicht
Terwijl ik door het huis loop dat dadelijk niet meer van mij zal zijn, vraag ik me af hoe vaak ik in mijn leven verhuisd ben. En ik vind het vreemd dat ik me die vraag nog nooit gesteld heb. Het zijn immers belangrijke en ingrijpende gebeurtenissen. Ik kom op negen keer en dan tel ik zeer tijdelijke huisvesting niet mee. En dan heb ik het over in crisis de woning verlaten en een paar maanden verward op de logeerkamer van vrienden wonen in de hoop op betere tijden. Dan zijn natuurlijk ook verhuizingen, maar die wil ik maar gedeeltelijk serieus nemen. Wel denk ik met enige huiver aan die logeerkamers. Kapotte elektrische apparatuur op de kast, kinderspeelgoed op de vensterbank, de geur van eerdere logés en slapeloze nachten en je vrienden die zo vaak zeggen dat je je alsjeblieft thuis moet voelen dat je niet meer weet wat dat precies is, thuis. Daaraan moest je helemaal opnieuw beginnen en nooit wist ik hoe ik de juiste dynamiek in dat nieuwe begin moest krijgen. Nu verlaat ik een huis zonder opgejaagd te zijn. Ik sta voor het raam en kijk uit over het park. Zo heb ik een paar duizend keer gestaan. Er komt nu een ander uitzicht. Maar uit het uizicht in mijn hoofd zal het park nooit verdwijnen. Je verplaatst je regelmatig in je leven, maar met een verhuizing wordt zo’n verplaatsing zeer zichtbaar. En voelbaar natuurlijk, want het is een nieuwe fase en met ieder nieuwe fase wordt de toekomst waarin die zich moet voltrekken, minder eindeloos. Ik zeg het niet goed, geloof ik, maar misschien kan dat ook niet.
Columns
-
-
Op een uithoek van mijn bureau ligt een stapeltje krantenknipsels, allemaal stukken en stukjes waarvan ik denk: die ik moet ik nóg een keer lezen. Dat gebeurt zelden. Als dat stapeltje een erg rommelige uitstraling heeft, gooi ik het weg, en dan ben ik licht opgelucht, want dan... lees meer
-
Soms is het net alsof tegenwind van alle kanten komt. Doet zich vooral voor als je op de fiets zit. Je denkt: dadelijk fiets ik tenminste met de wind in de rug. Maar als het dan zover is (`dadelijk’), blijkt de wind van richting te zijn veranderd. Ik denk daar altijd bij: specia... lees meer
-
Dat we vandaag op deze Internationale Vrouwendag aan heldinnen moeten denken, weet ik pas een paar dagen. Niet alleen aan hen denken natuurlijk, maar je natuurlijk ook afvragen waarom je ze heldinnen vindt. Wanneer is iemand een held of heldin? Er staat een huis in brand, je hoo... lees meer
-
Hoe komt het toch dat ik nog steeds licht ga steigeren als ik lees of hoor dat iemand er `netjes en verzorgd’ uitziet of uit moet zien? Ik kom het nu tegen in een artikel over stewardessen, voor mij altijd nog een tamelijk magische beroepsgroep. Die van Virgin Atlantic hoeven ge... lees meer
-
Ben benieuwd wanneer de nieuwe campagne van de overheid begint te werken. Dus die tegen hufterigheid, een woord dat zo náár is dat het samenvalt met de betekenis ervan. Iedereen zal inmiddels weten dat die campagne #Doeslief heet. Van deze naam had ik even last, want ik ben geen... lees meer
-
Op een klein terras lees ik een krant. Hoewel ik dieper dan diep verdiept zit in het wereldnieuws, voel ik ineens een verandering in mijn omgeving. Er arriveert een echtpaar met een erg grote hond, zo’n hond die te veel ruimte nodig heeft, en nu nukkig hijgend onder het tafelt... lees meer
-
Niet uitgeknipt, wel bewaard in mijn hoofd, een foto uit een artikel over wachtkamers in stations. Niet ieder station heeft er een, ook geen wc, en daar willen ze iets aan doen, wat niet raar is in een land dat bij de welvarendste van de wereld hoort.
Ik lees dat de geda... lees meer -
Hoeveel historische momenten maak je mee in je leven? En hoe ga je ermee om? Besef je op het moment zelf automatisch dat het een historisch moment is of komt dat later?
-
Hier om de hoek is een winkel met uitsluitend lelijke dingen. Daar is warme belangstelling voor, anders zou die er niet zijn. Ik probeer over dit verschijnsel een mening te hebben, maar krijg die niet paraat. Wat er in de etalage van die winkel staat, valt wonderlijk genoeg mees... lees meer
-
Sinds een paar maanden is de vertrouwde pakjesbezorger weer terug in de buurt. Hans. Een periode was de dienstverlening wisselend, bijna allemaal aardige mannen en vrouwen, daar niet van, maar een vaste zorgt toch al gauw voor vertrouwdheid in verwarrende tijden. Altijd veroorza... lees meer
-
Soms moet ik een open deur nog wat verder open zetten. Komt door verbijstering. Of verontrusting. Of allebei. Dit weekend zat ik aan een eettafel waar een gesprek begon met: “Zeg, ik zag dat je in Barcelona was. Je maakte het wel bont. Wie was die vrouw trouwens? Ja, met dat uni... lees meer
-
Gisteren was de laatste dag van de Huishoudbeurs, RAI Amsterdam. Duurde een week. Hoe lang is het geleden dat je daarvan in bijna alle kranten foto’s zag? Lachende vrouwen in meestal degelijke jassen die een product omhoog hielden dat tot dan nog onbekend was en het werk in het... lees meer
-
Altijd wil ik dat de stilte in de wachtkamer van de huisarts iets met me doet, alleen weet ik niet wat. Ik probeer in gedachten verzonken te raken, maar als ik om me heen kijk lukt dat niet. Natuurlijk kan ik mijn ogen sluiten, maar dan is de kans groot dat ik in slaap val, en h... lees meer
-
Je hebt het niet altijd in de gaten, maar als je je ergens aan ergert, erger je je ook aan jezelf. Omdat je het niet in de gaten hebt, weet je niet waarom. Volgens mij omdat je niet goed kunt omgaan met wat er gebeurt, met wat je omringt. Ik kijk naar mezelf, want dan moet je oo... lees meer