Kwart over zeven gisterochtend, ik steek onze smalle straat over om de vuilniszak naar het vuilniszakkenophaalpunt op de hoek te brengen. Het is nog een beetje nacht, hier en daar is al wat brak ochtendlicht te zien. Er nadert een fietser, ik keer terug van het vuilniszakkenopha... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Verplicht
Verlang ik weleens terug naar mijn kindertijd? Die vraag is soms aan de orde en ik heb dan nooit meteen een antwoord paraat. Ik geloof het niet, terwijl die jaren wat mij betreft dik in orde waren. Misschien betreur ik het dat mijn geheugen nog niet op volle kracht werkte. Graag had ik me sommige momenten beter herinnerd. Ik heb het niet over spectaculaire gebeurtenissen, maar vooral over het kleine geluk. Zie ik bijvoorbeeld een foto van mijn ouders, mijn zusjes en mij in de achtertuin van ons huis. We hebben plezier, dat is goed te zien. Wat was er aan de hand? Zou ik opgeslagen willen hebben. Er was ook veel wat voor mij niet hoefde. Als ik nu kind was, moest ik vandaag meedoen aan, wat dan heet, het `Officieel Programma’. Stond gisteren in hoofdzakelijk oranje letters afgedrukt in de krant. Dus om 8.30 uur op school zijn en daar meedoen aan een `gezond en feestelijk Koningsontbijt’. Het is het begin van de `Koningsspelen’. Daartoe geeft het Koninklijk paar om 9.30 uur de landelijke, gezamenlijke aftrap. Dat zou ik als kind nog wel nét kunnen verdragen. `Koningsspelen’ is gewoon een groot woord voor sportdag. En die hebben we vaker op school. Alleen heet die nu `Koningssportdag’. Maar voordat die begint, moet er iets ergs gebeuren. Het staat heel streng in het `Officieel Programma’. Het kind in mij heeft er een deel van de nacht wakker van gelegen en is zelfs een keer opgestaan om te zien of het er echt stond: Kinderen dansen op `Bewegen is gezond’. Zo loop ik naar school. Dadelijk verplicht dansen.
Columns
-
-
Denk het niet dagelijks, maar wel vaak: ik ga alles anders doen. Paar seconden later vind ik alles beetje veel en wordt het: ik ga veel anders doen. Het voornemen is vooral een voornemen, het heeft nog geen inhoud die sturend kan zijn.
-
Misschien mag het niet, misschien hoeft het ook niet, maar vaak als ik iets hoor of lees over Henny Huisman, denk ik: zielig. Doe mijn best helemaal niets over hem te denken en dikwijls lukt dat wel, ook omdat hij haast nooit aanleiding geeft dat te doen, maar gisteren had ik he... lees meer
-
Het begint met: “Borst, stem en kaken open!” Ik heb het over de cursus Krijsen aan zee. Gisteren hoorde ik er voor het eerst over. Of het woord cursus de lading denkt, weet ik niet zeker, maar die wordt in ieder geval gegeven door een zangcoach, die paar jaar geleden op het idee... lees meer
-
Als je een verhaal lékker wilt vertellen, is uitstel een van de belangrijkste middelen om dat meeslepend te doen. Kijk maar naar een thriller: een gewone stad vol gewone mensen die een gewoon dagelijks leven hebben, maar er is iets, niemand weet precies wat, maar wel is het duid... lees meer
-
Na pakjesavond vorig jaar zei een vriend dat hij in de gedichten ontzettend op zijn donder had gekregen. Ik vroeg of het wel om te lachen was geweest, in ieder geval een beetje. Nee, ze waren na die gedichten ernstig gaan praten over van alles. Ik vroeg niet wat dat `van alles’... lees meer
-
Voor het eerst las ik een artikel over de familie Meiland min of meer helemaal uit. Gisteren in deze krant. Ooit keek ik paar minuten naar een aflevering over hun wel en wee. Ze verbouwden een kasteel in Frankrijk. Ik werd daar onrustig van. Ook zag ik hen een prestigieuze telev... lees meer
-
De vraag wat precies de bedoeling is kan lastig zijn. Ik lees dat sportclubs nu niet meer in de avond trainen, omdat het niet meer mag, maar dat in de zeer vroege ochtend doen. Sportscholen gaan ook eerder open. Uit ervaring weet ik dat het lekker is voor dag en dauw stevig te b... lees meer
-
Hoe is de situatie daar? Die vraag wordt me tegenwoordig vaak gesteld aan het begin van een telefoongesprek. Tot voor kort was het: “Hoe is het?” Of, beetje link: “Alles goed?” Blijkbaar waren die vragen te klein. Vandaar: “Hoe is de situatie daar?”
-
Gisterochtend ging het op de radio al vroeg over het snottebellenbeleid, een woord dat nog niet tot me doorgedrongen was. Een directeur van een school zei dat de snottebel paar weken geleden nog geen probleem was, maar nu wel. Hij vond het snottebellenbeleid een lastige kwestie.... lees meer
-
Soms zeg je tegen jezelf, stilletjes: zo mag je niet denken! Zinloze berisping, want je bent nu eenmaal aan het denken wat je denkt, en dat valt nooit tegen te houden.
-
Telkens wanneer er deze week aan de premier of minister Hugo werd gevraagd met welke maatregelen we rekening moesten houden, was het antwoord: “Alle opties liggen op tafel.” Ook donderdag in de namiddag nog, de premier verdween lachend in een deuropening: “Alle opties liggen op... lees meer
-
Vast zal ik ergens gelezen hebben waarom Black Friday zo heet, maar ik sloeg het niet op, uit desinteresse. Het heet een koopjesfestijn te zijn en koopjesfestijnen staan me tegen, omdat ik altijd meteen mensen voor me zie die elkaar met de paraplu op het hoofd slaan om zich zo s... lees meer
-
We raken steeds meer in de war. Het is, geloof ik, de eerste keer dat ik dit verzucht. Verwarring kan iets aangenaams hebben, we kijken telkens opnieuw op van onverwachte gebeurtenissen die over elkaar heen tuimelen, maar zo’n verwarring is het nu niet. Veel is onzeker en donker... lees meer
-
In deze krant las ik gisteren een stuk over irritante reclamespotjes. Deed ik tevreden want ik kende er maar één. De rest zal ik vast weleens gezien hebben, maar die zag ik niet. Dat laatste moet ik uiteggen. Komt niet alleen doordat ik weinig televisie kijk. Maar als ik wel kij... lees meer