Het heeft allemaal iets tragisch: mensen die in hun kerstpakket een cadeaubon aantreffen, maar liever geld hebben, en die bon verkopen aan een bedrijf dat vervolgens weer in die bonnen gaat handelen.
Waarom ik het tragisch vind, kan ik niet scherp uitleggen. Als je een bloe... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Vraag
In de wachtruimte van de polikliniek wil ik graag iets te doen hebben. Vervelen doe ik me nooit, maar soms zijn er daar momenten die in die richting kunnen zakken. Een boek lezen lukt zelden. Daarvoor is er te veel vreemde onrust. Bovendien ben ik bang dat ik er zo in opga dat ik niet hoor dat mijn naam wordt geroepen. Een blad als Privé boeit me met moeite gedurende één bericht. Gisteren had ik een Privé uit de kersttijd van vorig jaar te pakken en daarin las ik dat prinses Stéphanie van Monaco een relatie had of nog heeft met een olifantentrainer die Franco Knie heet. Prima naam, Franco Knie. Ik leg het blad weer op de stapel en ga een tijdje zitten nadenken over de olifantentrainer. Hoe zou zo’n man in de dagelijkse omgang zijn, dus als hij niet met olifanten in de weer is? Hoe eet hij een zacht gekookt eitje? Dit houdt me een minuut of vijf bezig, maar altijd moet ik langer wachten. En dan ga ik iets anders bedenken. Bijvoorbeeld een vraag naar aanleiding van de mensen die ik om me heen zie, graag een vraag die ik nog nooit heb horen stellen. Gisteren werd het deze vraag: wanneer zijn we begonnen de bril op het hoofd te zetten en dan bedoel ik boven op het hoofd, in het haar, als er haar is? Vroeger deden dat alleen vrouwen die enorm van de wereld waren en lachend leefden, maar ineens ging haast iedereen dat doen. Ik denk dat het op gang kwam met een van de zangeressen van ABBA, de donkere, Anni-Frid Lyngstad, eind jaren zeventig. Soms overweeg ik een boek te schrijven over dit soort luchtige kwesties.
Columns
-
-
Onze koning weet niet wat hij met zijn handen moet doen wanneer hij ons toespreekt, staand en uit het hoofd. Is niet erg, maar dat onhandige gewapper is makkelijk te voorkomen. Gewoon een uurtje oefenen met iemand die beroepshalve toneelspeelt. Gaat echt werken en hij zal er zic... lees meer
-
Benieuwd hoe het vandaag in onze kleine kringen zit met de intermenselijke verhoudingen. Wat ik vorige week al schreef, ik zag de dagen voor Kerstmis zo veel tips om het `gezellig’ te houden aan de kersttafel, dat er vast veel fout is gegaan. Ongetwijfeld waren er tips die met e... lees meer
-
Dit jaar maar niks over de kerstpakketten had ik me voorgenomen. Mijn handen jeukten wel toen ik een week of twee geleden in het ochtendprogramma op televisie een korte documentaire zag over een kerstpakkettencentrum. Een verslaggeefster sprak met een leidinggevende inpakker in... lees meer
-
Gelukkig zijn ze bijna weggewaaid, de tientallen tips voor Kerstmis die ons de afgelopen weken maar bléven overkomen. In een knipsel dat op mijn bureau ligt, gaat het over het houden van kersttoespraken, met als eerste tip: Weet wie je toespreekt.
-
Wanneer het nieuwe jaar begint, ga ik de onrust vermijden die goede voornemens kunnen veroorzaken. Ik maak ze niet. Op zich is dat ook een goed voornemen.
Als je ze niet hebt, hoef je er ook niet over te praten. Dat moet immers in die wat wezenloze eerste dagen van het nieu... lees meer -
Een levende kerststal! Ik weet dat ze er nog zijn, op veel plekken in het land, maar ben er na mijn kindertijd nooit meer heen geweest.
-
Er zijn van die berichten die niet echt belangrijk zijn, maar wel horen bij het einde van het jaar. Bijvoorbeeld van de NS die bekendmaakt hoeveel voorwerpen er het afgelopen jaar in de trein zijn achtergelaten.
De coronacrisis is daar nog steeds te merken. Er zijn minder r... lees meer -
Valt er veel zeker te weten? Ik weet het niet, maar ik weet bijna niets zeker. En zelfs dat laatste weet ik niet zeker. Wat ik wel weet is áls je iets zeker weet, dat een groot goed kan zijn.
-
Was ergens vorig jaar. Ik fietste onoplettend en ontweek op het laatste moment een man die een handkar voortduwde, met daarop houten planken. Hij had een stofjas aan en een staalblauwe boerenpet op. Een klusjesman.
Mijn rijgedrag irriteerde hem. Hij riep me na: “Moet ik de... lees meer -
In een winkel sta ik naar een groot televisietoestel te kijken. Te zien is hoe een vrouw van grote hoogte een berg af skiet. Doet ze bijna dansend. De hemel is blauw zoals op kerstkaarten van weleer. Aangenaam tafereel.
Ineens een stem achter me: “Heel verstandig.” -
Zojuist las ik een lijst van nieuwe kerstfilms. Vond ik geruststellend, geen van alle hoef ik per se te zien. Met genoegen bestudeer ik de samenvattingen, daar heb ik genoeg aan.
-
Als we iets vreemd vinden, zeggen we vaak grappig. Gaat niet om vervelend vreemd, nee, gewoon vreemd, misschien een beetje verrassend vreemd: grappig.
-
Meestal gaat het aan me voorbij, het ochtendprogramma Goedemorgen Nederland. Ben dan vooral met de kranten in de weer. In huis staat de televisie wel aan en de vrolijke stemmen van de presentatrices dringen vaag tot me door, maar ik word geen kijker.
Er zijn natuu... lees meer -
Afgelopen weekend was ik socialer in de weer dan gewoonlijk. In diverse gezelschappen. Paar keer gebeurde het dat iemand ineens zei, op parmantige toon: “Ja, en dan dus Matthijs van Nieuwkerk.”
Natuurlijk las ik in de weekendkranten over hem. Zijn terugkeer op televisie con... lees meer