Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Zielig

Al een paar dagen kom ik in kranten berichten tegen over een man die in het televisiespelletje Miljoenenjacht geen 5 miljoen won, maar 125 duizend euro. Daar protesteert hij tegen. Als ik het goed begrijp, had hij te vroeg op een knop gedrukt. Ik zeg niet dat 125 duizend euro ook een leuk bedrag is, maar vraag me af waarom het me niet lukt me voor deze kwestie te interesseren. Het is niet alleen omdat ik me niet bij de man betrokken voel, ik vind hem niet zielig of zoiets. Misschien kan het een boeiend juridisch probleem worden, maar toch merk ik dat ik lichte verveling voel opdoemen. En ineens weet ik hoe dat komt. Ik kijk weinig televisie, omdat er ik nauwelijks iets vind van wat ik zoek. Daarom wil ik me ook niet bezighouden met wat zich in die wereld afspeelt. Ik kan niet met zekerheid beweren dat dit een houdbaar standpunt is, maar goed, ik heb het nu nog. Er is bijvoorbeeld ook weer iets met Gordon waarover men zich zelfs in Amerika druk maakt. Volgens mij is er altijd wel iets met Gordon, maar ik heb de indruk dat Gordon ook altijd op televisie is. Vandaar de typering `kijkcijferkanon’. In een amusementsprogramma heeft hij zich vrolijk gemaakt over een Chinese man die kwam zingen om zijn zang door onder meer Gordon te laten beoordelen. Dan weet je waaraan je begint als Chinees. Gordon deed even of hij de r niet kon uitspreken en zei dat de man een `vellassing’ was. Critici noemen dit racisme. Een groter probleem lijkt me dat meer dat ruim een miljoen Nederlanders niet meer bijkomen van het lachen.

Columns

  • Dagen kunnen verkeerd beginnen. Op de badkamer valt wat, dopje van tandpastatube of zoiets, en je kunt het niet meer vinden, terwijl de badkamer niet bepaald een balzaal is. Je wilt er niet meer van maken dan het is, maar toch gromt er lichte irritatie. Met het koffiezetapparaat... lees meer

  • In Utrecht ken ik maar een paar straten. Ik kom er regelmatig, midden in het land is het makkelijk afspreken, maar meestal op dezelfde plekken. Nu moet ik ergens zijn waar ik nog nooit geweest ben. 

  • Zaterdagmiddag hield ik een toespraakje bij een brug die tot voor kort alleen maar een nummer had, maar nu een naam, de naam van een schrijver met wie ik bevriend was en die in 2005 doodging, pas 42 jaar oud, Karel Glastra van Loon. Hij schreef een paar boeken waarvan één hem be... lees meer

  • Er zijn belangrijke kwesties die een kneuterige uitstraling hebben. Sterk voorbeeld: de plastic wegwerpzakjes. Supermarkten stoppen ermee. Mooi zo, denk ik dan, terwijl ik meteen toegeef dat ik eerder nooit dacht dat het moest gebeuren. Ik moet ophouden met die nonchalante benad... lees meer

  • In een van de zalen zat in een hoek een man, denk een zestiger, met zijn rug naar alles toe, diep in gedachten verzonken. Hoe hij aan die stoel kwam, geen idee, maar ik had daar best ook wel willen zitten, even.
    Ik was op de Vermeer-tentoonstelling in het Rijksmuseum. Twee... lees meer

  • In principe moet het toch makkelijk te onthouden zijn: 1 maart Nationale Complimentendag, gisteren dus. Ik onthoud veel, krijg ik vaak complimenten over. Hebben we bijvoorbeeld over een gebeurtenis van twintig jaar geleden en dan schieten me details te binnen als tijdstip van de... lees meer

  • Toen ik gisterochtend iets na zevenen de radio aanzette, meende ik in een gesprek met een psycholoog of een soort psycholoog te zijn terechtgekomen. Kwam door toon en woordkeuze. Ik kon hem moeilijk volgen.

  • Toen Johan Remkes vorige week de Machiavelliprijs kreeg, werd in de toelichting gezegd dat die ook was omdat hij een brug sloeg tussen Den Haag en de gewone mensen.

  • Wekelijks lees ik de Donald Duck, al min of meer levenslang. Op het omslag staat dat het `een vrolijk weekblad’ is. Dat is waar. Op donderdag wordt het bezorgd en meestal begin ik meteen te lezen, ook al heb veel aan mijn hoofd, in ieder geval één verhaal, zeker wanneer er een a... lees meer

  • Eergisteren hoorde ik het probleem voorbij komen in een actualiteitenprogramma op televisie, maar daarna kwam ik het niet meer in volle omvang tegen: glurende mannen op sportscholen. Moet een meldpunt voor komen.

  • Hier in de buurt wordt vuilnis op maandag en dinsdag opgehaald, maar afgelopen maandag niet vanwege staking. Die was tijdig aangekondigd in de media en ook de gemeente kwam vorige week zaterdag met duidelijke voorlichting.

  • Altijd raar zinnetje gevonden: “Dank je de koekoek!” Ik zeg het nooit, ook omdat ik niet van afblafferige uitdrukkingen houd. Laatst hoorde ik iemand snauwen: “Of je worst lust!” Huiveringwekkende woorden.

  • Waarom ik het op Aswoensdag altijd even over Aswoensdag moet hebben, begrijp ik eindelijk na al die jaren.
    Als katholiek kind moest je de woensdag na carnaval naar de kerk. Als je katholiek bleef, moest dat later ook, maar dat bleef ik niet zo lang. Je móest dus, ook als je... lees meer

  • Je moet jezelf niet al te vaak erg belangrijk willen maken. Tijdje terug ging ik tegen mezelf in door hier te beweren dat zo nu en dan een dansje heilzaam kan werken. Terwijl ik geen danstype ben, alleen onder dwang dans.

  • Las in deze krant een interview met mevrouw Kaag, wat ik altijd graag doe, want wat ze zegt, gaat meestal ergens over en dat vind ik tussen alle politieke waaitaal verfrissend.
    Aan het slot wordt haar gevraagd of ze het `eigenlijk nog leuk’ vindt in Den Haag. Ben er een voo... lees meer

Pagina's