Accu

Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte aan houden. Snel de televisie aan en ja, hoor: er kwam een auto in beeld en we zagen dat die auto niet startte. Ook wisten we dat het door de kou kwam. Geel busje van ANWB in beeld. Vriendelijke wegenwachter die geduldig omgaat met de vraag hoe het komt dat de auto niet start. Hij antwoordt: `Komt door de kou.’ En nuanceert: `Daar is de accu gevoelig voor. Bij deze auto is er ook iets mis met de startmotor.’ De verslaggeefster vraagt of het vaker voorkomt. De man van de wegenwacht antwoordt dat het erg druk is: `Komt door de kou.’ Ah, daar is ook de eigenaar van de auto. Het tafereel speelt zich af in Nijmegen. De man heet, meen ik, Willem. Ook hij krijgt de vraag wat er met de auto aan de hand is. Willem antwoordt dat die niet start. De verslaggeefster suggereert opgewonden dat hij waarschijnlijk bang is te laat op zijn werk te komen. Willem zegt dat hij waarschijnlijk te laat op zijn werk komt. Hij maakt niet de indruk daaronder gebukt te gaan. Je kunt zeggen dat dit overbodige zendtijd is, maar zelf hecht ik eraan. Hoort bij de kneuterige dynamiek van december. Op de radio gaat het over een postsorteercentrum. Daar is het de drukste dag van het jaar. Komt door pakketten. De verslaggever vraagt: `Hoezo al die pakketten?’ Heerlijk!