Biologisch

“Beetje ontspanning op het gezicht graag!” Dat zei de coach op de fitnessclub gisteren. Ik had mezelf in een apparaat geklemd en moest iets strekken, maar was vergeten wat. Terwijl ik daarover koortsachtig nadacht, stond ineens de coach naast me en die zei dat. Toen ik even later in de ban van volstrekte opluchting naar huis liep, bleven die woorden zich in mijn hoofd manifesteren: beetje ontspanning op het gezicht graag! Ik vroeg me af hoe je zoiets eenvoudig bewerkstelligt. Ja, door aan iets beters te denken dan er op dat moment aan de hand is. 
In dat apparaat had ik me mijn werkkamer moeten voorstellen: daar zit ik zo weer, aangename muziek, column schrijven, kan niet beter. Bij mijn bureau hangt geen spiegel, anders zag ik vast een ontspannen gezicht.
In de buurt van mijn huis kwam ik mijn buren tegen, net teruggekeerd van vakantie. Ze laadden gepikeerd hun auto uit. Graag had ik gezegd: “Beetje ontspanning op het gezicht graag.” Maar dat zeg je niet tegen mensen die hun auto aan het ontruimen zijn. Voorzichtig informeerde ik of de vakantie naar wens was. Het antwoord luidde: “Ja, en maandag begint alles weer.” Is je vakantie geslaagd als je dat zegt? Ik weet het niet.
Volgens mij moet je vakantie zo zijn dat je weer zin hebt naar huis te gaan en bezig te zijn met de orde van de dag. Als de vakantie zich dat leven verzet, steekt uiteraard meteen stress de kop op. 
Later op de dag hielde het me weer bezig toen ik las over ecologische campings waar alles milieuvriendelijk is en je in het restaurant biologisch kunt eten, terwijl er ook kinderbungalows zijn. Waar zijn de ontberingen gebleven? Dat je na een dag of twee bekaf bent van de recreatie? Kom ik later op terug.