Geintjes

Het lag voor de hand dat er gisteren veel te melden viel over de relatiebranche. Valentijnsdag immers. Ik kon mijn gedachten er niet zo bij houden, maar ik heb dan ook makkelijk praten, ik ben er niet op uit. 
Eén interview las ik wat aandachtiger, met een man die een instelling beheert die Mens & Relatie heet. Hij brengt mensen bij elkaar en gaat daarbij niet over één nacht ijs. Het is vaak een kwestie van afremmen. Hij adviseert bijvoorbeeld een vrouw niet bij de eerste afspraak al over een kinderwens te beginnen, omdat veel mannen daar een beetje van schrikken. Wel vindt hij zijn klanten die op date gaan `de beste versie van zichzelf’ moeten tonen. Daar schrik ik dan weer even van, omdat ik me meteen afvraag welke versie ik dan bij de hand heb. Nogmaals, ik hoef geen date, maar dat wil nog niet zeggen dat ik de beste versie van mezelf verborgen wil houden. Dat ik over die versie moet nadenken is geen goed teken.
De relatiedeskundige heeft regels voor hoe het moet gaan, dus niet meteen bij de eerste ontmoeting hup het bed in. Hij raadt aan dat op te sparen tot de derde afspraak. De tweede is gereserveerd voor het levensverhaal, afgerond met drie zoenen op de wang. 
De eerste moet graag luchtig en gezellig zijn. Gezelligheid als opgave stemt me altijd licht nerveus. Soms zegt iemand: “Doe nou even gezellig, Thomas.” Blijkbaar geeft mijn gedrag dan aanleiding tot die oproep en dan verdiep ik me zo in wat ik verkeerd doe dat ik niet aan gezelligheid toe kom. De relatiedeskundige zegt dat het belangrijk is tijdens die eerste keer vooral wat geintjes te maken, gezellig geintjes dus. En héldere geintjes, denk ik, want je moet niet de vraag krijgen: “Wat bedoel je precies?”