Karakter

Vorige maand stuurde een vriend me een bericht door uit Brussel. Ging over de Smurfen, stripfiguren die ik ken uit mijn kindertijd en van Vader Abraham en die me nooit konden boeien. Het bericht interesseerde me echter. Op muren in Brussel worden veel striphelden geëerd. Ze staan daarop groot afgebeeld. Een actiegroep verzet zich tegen de muren die vrouwonvriendelijk zijn, bijvoorbeeld de muur met de Smurfen.
Het Smurfenvolk bestaat uit kleine blauwe mannetjes. En er is één vrouw, de Smurfin. Ik herinner me haar, ze zorgde soms voor conflicten. Of dát het probleem is, weet ik niet, maar de actiegroep heeft bezwaar tegen de Smurfin omdat ze geen karakter heeft. Ik stel me de vergadering voor waarop dat is vastgesteld.
Hier in huis is geen Smurfenboek, ik kan het dus ook niet nagaan. Het is een kwestie waarover ik even nadenk.
Gisteren werd er iets bekend over het nieuwe Asterix-avontuur dat volgend jaar herfst verschijnt, bedacht door een nieuwe schrijver. De tekenaar is dezelfde die al een jaar of tien werkt aan de reeks over de onverslaanbare Galliërs ten tijde van de Romeinse overheersing.
Er is al wat over bekend. Asterix en zijn dikke vriend Obelix krijgen voedingsadviezen: ze moeten gezonder eten en minder drinken. Geldt met name voor Obelix, groot liefhebber van gebraden everzwijnen. Kan echt niet meer. Ook is het wenselijk dat ze meer bewegen.
Weer een kwestie waarover ik even nadenk.
Van de avonturen van Kuifje verschenen 24 delen, waarvan het laatste in schetsen. De tekenaar, Hergé, overleed in 1983. Niemand mocht de reeks voortzetten. De avonturen wonnen aan kracht toen kapitein Haddock ten tonele verscheen. Stel dat hij niet van whisky had gehouden! Niet aan denken.