Tasssen

Gisteren was de laatste dag van de Huishoudbeurs, RAI Amsterdam. Duurde een week. Hoe lang is het geleden dat je daarvan in bijna alle kranten foto’s zag? Lachende vrouwen in meestal degelijke jassen die een product omhoog hielden dat tot dan nog onbekend was en het werk in het huishouden vergemakkelijkte. Mij staat bij een spons om ruiten te reinigen, aan de binnenkant van de ruit te bedienen, met als geheim een sterkte magneet. 
Jaar of twintig terug werkte ik mee aan een radioprogramma dat Makkelijk Praten heette. Ging over diverse verschijnselen en manifestaties. Ik werd naar de huishoudbeurs gestuurd en bleef steken in een ruimte waarin grote, geavanceerde kachels te zien waren. Sommige leken op minicrematoria. De kachels werden vooral ontzettend ernstig bekeken door jonge mannen en vrouwen, `stellen’ die op het punt stonden aan een huishouden te beginnen. Kan niet goed uitleggen waarom, maar ik raakte er wat gedeprimeerd van. 
Ik lees over de huishoudbeurs van nu. De boodschap is vooral dat niemand moet denken dat huisvrouwen met een schort om nog bestaan. Zelf dacht ik dat ook niet. Er zijn dansworkshops, er is iemand met instructies hoe je slangen en baardagamen houdt (moest opzoeken wat een baardagame was) en kickbokser Rico Verhoeven geeft een boksworkshop. En een seksdeskundige vertelt over `open relaties’.
Wat ik al zei, de beurs is weer voorbij, maar waarschijnlijk loop ik tegen etenstijd anders langs de huizen dan voorheen. En als er ergens een baardagame op de vensterbank dommelt, kijk ik vast even naar binnen.
De directeur zegt dat mannen ook welkom zijn. Ook welkom is iets anders dan welkom zonder ook. Ze dragen vooral de tassen. Dat is dus niet veranderd.