Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Stof

Toen ik er voor het eerst over hoorde spreken, vond ik het al een tragisch woord: Aswoensdag. 
In de tweede klas van de lagere school moesten we klassikaal naar de kerk om het askruisje te halen. Wat ik in de eerste klas op Aswoensdag deed, weet ik niet, waarschijnlijk lekker buiten spelen of als het buiten niet lekker was, op mijn jongenskamer tekeningen maken, tekeningen die een verhaal lieten zien dat ik in mijn hoofd had. Kende nog te weinig woorden om dat verhaal begrijpelijk op te schrijven. 

Genieten

Waar las ik het? Ik heb het in ieder geval onthouden, omdat ik lichte paniek voelde. Dit: sommige planten beginnen al te bloeien en lopen zo 5 weken voor op de gemiddelde ontwikkeling van 50 jaar geleden en 2,5 week op het gemiddelde van de afgelopen 19 jaar. 

Avontuur

Er verscheen pas een boek dat Eureka! heet. We kennen deze uitroep. Nederlandse topwetenschappers vertellen over hun belangrijkste moment van inzicht. Is er meestal ineens toevallig. Je moet natuurlijk wel iets doen met wat je overkomt. 
Ik ben geen wetenschapper, maar heb soms plótseling een idee voor een in mijn ogen belangrijke uitvinding, maar kom niet in actie.

Scenario

Graag luister ik naar de radio wanneer er een voetbalwedstrijd is die me interesseert. Die maak ik dan intenser mee dan voor de televisie. Bovendien ben ik niet uit mijn humeur door het voorprogramma: de analyse van de wedstrijd van dadelijk. Dat weet je al dat je in de rust en na afloop ook zoiets krijgt. Op de radio heb je dat in mindere mate. Op televisie worden ook vaak rode rozen rood geverfd, want meestal vertelt de commentator wat je zelf ook wel ziet, ja, misschien heb je niet alle namen paraat, maar veel maakt dat niet uit.

Vuur

Als je de hele wereld in gedachten neemt: om de 4 seconden wordt er Bouquetachtig boek verkocht. Alleen in Nederland verschijnen 8 titels per maand. Vind ik veel, maar ik weet niet of het veel is, want ook in die branche zal gelden dat het een kwestie van vraag en aanbod is. 
Nu is er een wedstrijd: schrijf een Bouquetroman. Als je wint, wordt die gedrukt en krijg je 500 euro, wat natuurlijk niet zo veel is, en het zegt ook iets over wat er met zo’n boek te verdienen valt. 

Tantes

Gisteren kreeg ik met de post het nieuwste boek van een collega. Ik houd van haar boeken, zij van de mijne, komt dus goed uit. Er zat een kaartje bij met als afsluiting `een pakkerd voor jou’. Nu is het een collega van wie ik graag een pakkerd krijg, dus dat komt ook goed uit. Ik vind het zo’n hartelijk woord: pakkerd. Lang geleden dat ik het had gehoord of gelezen.

Zon

Tijdje terug schreef ik hier over een caissière in de supermarkt op de hoek. Ze is zo vrolijk dat iedereen vrolijk van haar wordt. Ik doe meestal vroeg boodschappen en soms geeft de dag nog geen aanleiding tot vrolijkheid, maar als je bij haar hebt afgerekend is alles anders.

Net

Veel te veel mensen vinden dat hun directe omgeving uitsluitend van hen is. Ze vullen die op met geluid, met snelheid, met, laat ik het samenvatten, onontkoombare aanwezigheid. De bellers, de hufters op de weg, we kennen ze, sommigen van ons zijn het zelf, en er is één groep die vaak ongenoemd blijft: de recreanten. Als het weer wat zonniger wordt, zien en horen we ze op onze terrassen en stranden, maar die bedoel ik nu niet, wel de sportieve fietsers die vooral op zondagochtenden ineens opdoemen en je schreeuwend van de weg maaien.

Zwaaien

Op de brug hier schuin tegenover komen bijna elke dag een vrouw en een man elkaar tegen, vroeg in de ochtend. Ze laten hun hond uit, kleine, rustige honden. Hij komt van de ene kant, zij van de andere. Ik ken hen verder niet. Ik zie ze alleen soms op de brug staan, ze praten, soms zeggen ze niets, kijken ze uit over het water, wat je samen anders doet dan in je eentje. De honden snuffelen een beetje rond, eisen weinig aandacht op, wat ook niet de bedoeling is, want de vrouw en de man houden zich met elkaar bezig, het is moeilijk te omschrijven, ik zie het.

Geintjes

Het lag voor de hand dat er gisteren veel te melden viel over de relatiebranche. Valentijnsdag immers. Ik kon mijn gedachten er niet zo bij houden, maar ik heb dan ook makkelijk praten, ik ben er niet op uit. 

Pagina's