Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Bleekwater

Er zijn reclamemakers die graag vinden dat we kleuters zijn. In een spotje dat vaak terugkeert, zien we hysterisch lachende hamsters die ons met rare stemmetjes aansporen heel veel bij Albert Heijn te kopen. Het toverwoord in dit verband ligt voor de hand: hamsteren! Als ik me het kantoortje van de bedenkers voorstel, bevangt me een moeilijk te benoemen stemming waarmee ik niet uit de voeten kan.

Bloemen

Bijna iedereen kent het begin van het gedicht van Hendrik Marsman Herinnering aan Holland: “Denkend aan Holland/zie ik breede rivieren/traag door oneindig/laagland gaan”. Hij schreef het toen hij niet in Holland woonde, ik denk graag aan Holland, terwijl ik er ben, graag in oneindig en stil laagland.
Laatst waren dat de omstandigheden rond een bushokje op het platteland. Ik zit daar te wachten op een bus die over een halfuur arriveert, maar als het langer duurt, vind ik dat niet erg.

Verdriet

Sparen geeft rust maar levert weinig op. Dat bedenk ik niet zelf. Ik zag het gisteren in deze krant staan, boven een artikel dat ik niet las, omdat ik nooit zin heb me in sparen te verdiepen. Jeugdtraumaatje.
De woorden bleven wel in mijn hoofd zitten en ik probeerde me iets bij die rust voor te stellen, wat niet lukte. Ik heb wel wat gespaard, `voor later’, en als ik dat bedrag zie, word ik niet door rust bevangen. Integendeel, ik ben blij dat het nog lang niet later is, want ik heb veel te veel te doen. 

Ontbijt

Ben laatste tijd vaak onderweg, meestal per trein. En ondertussen heb ik ook veel te doen, daarom ga ik in de 1e klas zitten, met laptop, liefst in de stiltecoupé, maar die stilte is soms alleen maar theoretisch. Ik moet er wat van zeggen en dikwijls lukt me dat, maar verlegenheid kan me in de weg zitten. Is niet alleen verlegenheid, maar ik wil ook niet wijsneuzerig doen, kom op, ik leef in een dynamische wereld waarin voortdurend wat aan de hand is en iedereen op alles moet reageren, want als je dat verzuimt, bén je er eigenlijk niet.

Aanmaaklimonade

Met de ochtendkranten voor me vond ik gisteren enorm dat ze het betaald voetbal maar een tijdje moeten afschaffen. Hoeft niet voor eeuwig, maar lang genoeg om de boel grondig op te schonen. Te vergelijken met Esther Ouwehand die ook vindt dat de rotzooi moet worden opgeruimd. Als de lucht geklaard is, komt ze terug met opgeheven hoofd en zin in de toekomst. Wens ik het betaald voetbal ook toe. 
Er bestaat gelukkig ook nog leuk voetbal. Zaterdagochtend stond ik vroeg langs de lijn bij SDZ (Samenspel Doet Zegevieren). De herfsthemel zag er zwaar en dreigend uit. 

Humor

Op haar stemmen doe ik niet, maar ik voel wel veel sympathie voor Dilan Yesilgöz. Ze zou de opvolger kunnen zijn van Mark Rutte. Altijd linke soep daar in het openbaar vanuit te gaan. Gedoodverfde opvolgers in het verleden werden dat vaak niet en in sommige gevallen kunnen we nog steeds opgelucht ademhalen, waarbij ik sterk denk aan Ad Melkert die in de grote schoenen van Wim Kok had moeten gaan staan. Hoe het ook alweer precies zat, weet ik niet meer, maar het kan zijn dat ik het me niet wil herinneren.

Comeback

Toeval natuurlijk, maar de afgelopen tien dagen kwam ik drie keer kennissen tegen die ik lang niet meer had gezien, en die alle drie iets aan hun uiterlijk hadden gedaan, een man, twee vrouwen. Ik zie het meteen, wat meestal niet moeilijk is, maar weet niet wat te zeggen.

Respect

Al een paar keer schreef ik hier dat we wachttijd niet als verloren tijd moeten beschouwen, niet alleen omdat het een oefening in geduld is, maar ook omdat je in die tijd van alles kunt doen, denken aan iemand aan wie je te weinig denkt bijvoorbeeld, een plan maken, nagaan wat je de afgelopen dagen gedaan hebt en of je tevreden bent over hoe je dat deed, je voornemen een paar dingen in je leven te veranderen en voordat je er erg in hebt, is die wachttijd voorbij en eigenlijk te kort.

Regenbroeken

Eergisteren, Prinsjesdag, was ik tot middernacht ver weg van het televisietoestel, heb dus niets gezien of gehoord van het politieke circus, want aangename bezigheden buitenshuis vroegen op volle kracht om alle aandacht.
Gisterochtend moest ik het dus doen met de ochtendbladen, wat best lekker rustig is: het zaagsel is neergedaald, de meningen en meninkjes zijn gegeven, de orde van de dag is overzichtelijk, we gaan weer door met september, de eerste herfststormen hebben al het nieuwe seizoen de hemel in gejaagd.

Glassieraden

Soms, heel soms nog maar, komt het voorbij, het befaamde lied uit de musical AnatevkaAls ik toch eens rijk was, dabbe-diebe-diebediebe-dom. Met het bronzen stem geluid van Lex Goudsmit, wie denkt er nog weleens aan hem?

Pagina's