Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Schaar

Is het zo duidelijk wat we willen? Onze supermarkten zeggen we dat we meer `beleving’ in de winkels zoeken. Ik heb gemerkt dat het geen zin heeft telkens opnieuw te roepen dat we onszelf niet belachelijk moeten maken door belevingen in het commerciële circuit. Of ik ermee ophoud, weet ik nog niet, maar wel herhaal ik zacht dat beleving op de allereerste plaats een gebeurtenis is in je eigen gedachten. 

Berghut

Net iets te vaak hoor ik in deze periode van het jaar net iets te veel mensen zeggen dat ze er dan en dan niet zijn, want “we gaan natuurlijk naar de sneeuw”. Die woorden spreken ze nonchalant en met stellige vanzelfsprekendheid uit. Houd ik niet van. Bijna niets is de gewoonste zaak van de wereld, zeker niet wanneer het om vakantiepret gaat, terwijl ik iedereen die pret enorm gun, maar dat is het punt niet. Je moet niet verwend doen alsof het een tussendoortje is dat toevallig in je agenda staat.

Verhaal

Wanneer de trein op station Den Bosch bijna vertrekt, roept de conducteur om dat er op het perron nog een plastic zak staat, met daarin twee cadeautjes. Of de rechtmatige eigenaar die even kan pakken. 

Jennen

Van veel van mezelf denk ik dat het verbetering behoeft, maar waar ik dik te tevreden over ben is dat ik haast nooit verontwaardiging voel. Is geen vorm van ongevoeligheid, maar ik moet sneller lachen dan dat ik verontwaardigd ben. 

Sirene

Wat áls dit, wat áls dat? Als-kwesties houden ons meer bezig dan strikt noodzakelijk is. Ik probeer die te vermijden, heb mijn handen vol aan wat er nú aan de hand is, maar blijf nog even hangen bij de man uit Venlo die woensdag een paar uur op een granaat lag. Het bleek er uiteindelijk een te zijn die geen explosie kon veroorzaken, maar ja, dat wéét je dus niet. Dat is een van de problemen waarin je verzeild raakt als je iets ziet waarvan je denkt dat het granaat zou kunnen zijn. Of een ander explosief. Herken ik dat trouwens als zodanig?

Onderwerp

Kuifje begon gisteren 90 jaar geleden aan zijn eerste avontuur, een bescheiden feestdag. Ik sta bekend als liefhebber en kreeg woensdagmiddag een bericht van een radioprogramma. Of ik gisteren naar Hilversum wilde komen en aanschuiven om over Kuifje te praten. Zo heet dat al te lang: aanschuiven. Alsof je door Hilversum kuiert en ineens aan een tafel over Kuifje hoort praten en denkt: leuk, ik doe even mee.

Tranen

Vandaag is in veel bioscopen Stan & Ollie te zien, een film over de laatste jaren van Stan Laurel en Oliver Hardy. Ik zag die maandagavond al in het Amsterdamse filmtheater Tuschinksi. Ik ben lid van een internationaal genootschap van liefhebbers van het duo. Dat heet The Sons of the Desert en heeft uiteraard een eigen tijdschrift en organiseert ieder jaar een conventie, telkens op een andere plek in de wereld. Ben ik nog nooit bij geweest, hoewel ik brand van nieuwsgierigheid naar wat er allemaal besproken wordt, ook omdat zo’n bijeenkomst een paar dagen duurt. 

Hazen

Op de voorkant van Trouw stond gisteren een citaat van dominee Maarten Klaassen, hij is van de PKN, de Protestante Kerk in Nederland, volgens mij niet het strengste segment van de protestante geloofsbeleving, maar dat weet ik ook niet zeker. Deze dominee zegt: “Natuurlijk mogen mensen uit de kast komen. Maar ze hoeven er ook weer niet bovenop te gaan staan.” Goedbedoeld, natuurlijk, maar toch mokt mijn humeur. Komt uiteraard door dat `mogen’, maar daarover wil ik het helemaal niet hebben.

Bloemenvrouw

Een emotie heb ik nog nooit als een bezigheid beschouwd. Meer iets dat je overkomt. Van de dokter moet ik mijn bezigheden noteren. Hij heeft een lijstje van voorbeelden gegeven, zoals traplopen en naar bed gaan. Emoties staan ook op dat lijstje. 

Vragen

Op de markt kwam ik zaterdag veel vage bekenden tegen. De markt is een plek bij uitstek voor die ontmoetingen. Meestal zijn vage bekenden niet voor niets vage bekenden, maar in sommige gevallen mag het best wat minder vaag zijn. Komt er meestal niet van, ook omdat jij natuurlijk niet voor niets ook een vage bekende van de vage bekende bent. 

Pagina's