Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

De Gelderlander

Zonden

Het waaiwoord van deze week is: biechtstoelprocedure. Ik kwam het tegen in de berichtgeving over het gedonder in de SP. Het zal niemand ontgaan zijn: de aardige Emile Roemer is te aardig, daar komt het min of meer op neer. Misschien wisten we dat al een beetje, maar fractieleden brachten deze kritiek anoniem in de wereld. Vandaar de biechtstoelprocedure, en dat is geen goed woord, behalve natuurlijk als de schuldigen schuld zouden bekennen, maar dat is, geloof ik, niet gebeurd.

Kopje

Er zijn dingen of verschijnselen waarvan ik graag zou houden, terwijl ik dat helaas niet doe. Bijvoorbeeld van de muziek van Prince, een van de grote kunstenaars die ons dit jaar ontvallen zijn. Ik heb mijn best gedaan, maar vind er niets aan.
Er zijn mensen die een kolossaal lichtgevend rendier in hun tuin plaatsen of aan de gevel bevestigen. Geen echt rendier natuurlijk, maar ik bedoel kerstviering. Soms wil ik dat ik dat ook leuk vind, voor mijn eigen huis dus, maar het lukt me niet.
Graag pluk ik nog een voorbeeld uit deze donkere dagen.

Brillenverkoper

Wanneer het einde van het jaar nadert, komen de lijstjes weer: het beste dit, het meest opvallende dat. Waarom doen we dat? Waarschijnlijk om te beseffen wat het bijna verdwenen jaar ons geboden heeft.

Hekel

Met enige regelmaat bezoek ik de fitnessclub. In plaats van met enige regelmaat, zei ik liever twee keer per week, want dat is mijn streven, maar ja, dat komt er niet altijd van, ik doe mijn best.
Sinds vorige week vindt de coach (personal coach) dat ik ook moet boksen. Misschien is boksen een te groot woord. De coach helpt me de bokshandschoenen aan te trekken (een kan ik zelf, de tweede niet) en dan moet ik tegen een grote, langwerpige zak stompen.

Onderschrift

Voor mijn verjaardag kreeg ik vrijdag twee keer de scheurkalender van Peter van Straaten. Het enige wat ik daaraan minder vind, is dat die `Zeurkalender’ heet. Ik word er erg vrolijk van en dat word ik van gezeur nooit. Dat ik de kalender twee keer heb, betreur ik niet. Heb ik er een voor mijn werkkamer en eentje voor elders in huis. Overal ligt hier wel een boek van Peter van Straaten. Sommige ken ik door en door, maar toch kan ik iedere tekening telkens opnieuw zien.

Voornemens

Ze zorgen misschien voor overlast, maar toch houd ik ervan: Italiaanse toestanden. Soms wordt ervoor gewaarschuwd: “Laten we dat maar niet doen, want dan krijgen we Italiaanse toestanden.” Het gaat dan om chaos, om een gang van zaken die enorm uit de klauw loopt, iedereen staat er met opgetrokken schouders naar te kijken. Waarom ik ervan houd, is omdat ik ontregeling soms verfrissend kan vinden. We gaan dan opnieuw nadenken over iets waarvan we meenden dat we het op orde hadden.

Ongeduldig

Wachttijd probeer ik nooit als verloren tijd te beschouwen, maar daar moet ik natuurlijk wel mijn best voor doen. Wachten is vaak lastig. Het kan meevallen als je precies weet hoe lang je op iets of iemand moet wachten, maar dat is meestal niet het geval.

Anna

Sylvana Simons is niet meer de stem van bouwmarkt Karwei. In reclamefilmpjes dus. Ik las het ergens, weet niet meer waar. Ik las ook waarom de bouwmarkt Sylvana aan de kant heeft gezet. Ze willen daar niet werken met een `actieve politica’. Sylvana heeft begrip voor dat standpunt. Inmiddels heeft de actrice Anna Drijver haar baantje overgenomen, want `haar stem lijkt op de stem van Sylvana’.

Verhaal

Graag herhaal ik het: je loopt naar buiten en je komt in een verhaal terecht. Binnen kan er ook van alles gebeuren, maar op straat en in de vrije natuur hebben de verhalen meer de ruimte. Zojuist kom ik terug van de bakker en zie bij twee vuilniszakken een kerstboom liggen, geen oude van vorig jaar, nee, een verse, zonder kluit. Wat is er gebeurd in het huis waar die boom onlangs, zeer onlangs is binnengebracht? Want dat er iets gebeurd moet zijn, is duidelijk. Niemand koopt een kerstboom en denkt thuis: nee, toch maar niet. Of: past helaas niet bij het behang.

Sinterklaasavond

Sinterklaasgedichten schrijven kan ik niet. Ze komen er wel, maar vraag niet hoe. Om in de sfeer en op tempo te komen pak ik er boeken bij van zéér rijmende dichters. Gisteren Guido Gezelle. In mijn werkkamer staat zijn verzameld werk, twee mooie banden, dundrukpapier. Ik heb er nog nooit één regel in gelezen. De twee delen stonden in de boekenkast van mijn ouders en toen ik een jaar of veertien was, nam ik ze mee naar mijn smalle jongenskamer, benieuwd naar wat het was.

Pagina's