Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Agent

Toen ik gisterochtend de televisie aanzette, kwam Hero Brinkman in beeld. Ik zag niet meteen dat hij het was. Misschien omdat ik hem uit mijn hoofd had gezet. Het kwam onder zijn nek te staan: Hero Brinkman, ex-politicus. Hij vertelde iets waarvan ik weinig begreep, wat ik verder niet erg vond. Het was hoe dan ook geen nare boodschap. Daarvoor keek hij te ontspannen. Vervolgens zagen we de hem op een stretcher of luchtbed liggen, gemarineerd in zonnebrandolie. Dat laatste was niet voor niets, want hij lag in de meedogenloze zon die ervoor zorgde dat zijn bleke lichaamskleur grauw oogde, geen monter stemmend tafereel. Toen kwam er een kort interview met Inge de Bruijn. Haar herkende ik wel. Ex-zwemster stond er onderin beeld. Ze sprak over hetzelfde als Hero Brinkman, maar haar kon ik goed volgen. Een nieuw televisieprogramma dat Sabotage heet: Bekende Nederlanders worden opgesloten in een luxe villa in Thailand en een van hen saboteert de boel. Ik staakte mijn pogingen het te willen begrijpen. Het lijkt sterk op Wie is de mol? Daar kijken veel mensen naar. De laatste tijd heb ik me niet zo in Bekende Nederlanders verdiept, dus geen idee hoe het precies zit. Een ex-politicus en een ex-zwemster, we kennen ze inderdaad, maar ze zijn niet meer bekend om wat ze doen, maar om wat ze deden. Dat kan natuurlijk. Het is zelfs met veel Bekende Nederlanders zo. Ik begrijp dat Hero Brinkman weer terugkeert bij de politie. Als agent is hij geen Bekende Nederlander, vermoed ik. Er wringt iets, maar ik weet niet wat.

Columns

  • “Beter van niet,” zeg ik. Voor de supermarkt kom ik een kennis tegen die van knuffelen een manier van leven heeft gemaakt, bij begroeting, afscheid en ook vaak tussendoor, bij wijze van compliment of bevestiging. 

  • Gistermorgen in een rustig café: ochtendkranten lezen, koffie, broodje, zachte muziek, hier en daar gesprekken op bescheiden toon, je waant je even niet in dagen die door lawaai, drukte en haast opgejaagd worden. Daarvoor kun je ook thuisblijven, maar ja, je wilt ook meedoen met... lees meer

  • Je hoeft niet overal iets over te zeggen. Soms zoek je naar woorden die vast wel ergens zijn, maar die je niet kunt vinden. En als je vindt dat je toch wat moet zeggen: “Ik heb er even geen woorden voor.” Is niet erg. 

  • Als ik geld uitgeef, hoef ik dat in veel gevallen ook niet te doen. Ik heb het niet over levensmiddelen, hypotheek, gezondheidszorg, maar bezoek aan een restaurant is niet per se nodig, een boek ook niet, net zoals een kaartje voor een concert. Voor mij is het allemaal van gróót... lees meer

  • Je kunt het alleen maar in de winter zijn, maar het lijkt me fantastisch te weten dat je het bent: ijsmeester. Er zijn er te weinig, lees ik. De oproep je aan te melden voor een cursus is dringend: de eerste honderd aanmelders hoeven er niets voor te betalen.

  • Eerste bericht uit de buitenwereld kwam gisterochtend vroeg uit de radio: de kabinetsformatie had eerder nog nooit zo lang geduurd.

  • Wachtkamers van zorginstellingen vind ik moeilijke plekken. Het is de gespannen onrust die er heerst. Die is begrijpelijk, niemand zit daar van harte. En dan natuurlijk de stilte die er soms voor zorgt dat je niet meer weet waar je jezelf moet zoeken.

  • Sommigen van ons kennen het, een vriend die vraagt: “Zeg, heb je morgen een minuutje?” 
    Je knikt achteloos, je hebt morgen vast wel ergens een minuutje, misschien weet je niet waar, maar nee, geen probleem. 
    De vriend zegt: “Fijn. Ja, je weet dat mijn huis verbouwd wor... lees meer

  • In een drukke winkelstraat houdt een vrouw me staande. Leeftijdloos uiterlijk, Oost-Europees, denk ik, en ze wappert met een creditcard van een type dat ik nog nooit gezien heb. Ze zegt, in hakkelig Engels, dat ze geld nodig heeft, ergens pinnen wil en of ik haar daarbij kan hel... lees meer

  • Om de zoveel tijd besluit ik niet meer te schrijven over mijn avonturen als treinreiziger en dat doe ik nu ook, althans voor dit jaar, maar toch nog even, want ik vind het prettig er de week mee te beginnen, het ruimt op.
    Vorige week ben ik op weg naar Tilburg. Op het stati... lees meer

  • Op het Nijmeegse Radboudumc is onderzoek gedaan naar hoe James Bond omgaat met zijn gezondheid en hygiëne in het algemeen. Is niet best. Hij neemt nooit malariapillen, om maar eens wat te noemen, en wast zelden zijn handen, in 25 films maar twee keer. En, ik citeer deze krant: “... lees meer

  • Nog nooit maakte ik een selfie. Hoefde ik ook niet aan dat kleuterwoord te denken. Ik kwam weleens op een selfie terecht, maar die maakte dan iemand anders. Die zei bijvoorbeeld “Leuk, even fotootje”, sloeg een arm om me heen en strekte de andere met het mobieltje erin. Soms zie... lees meer

  • Hoe lang het al is, weet ik niet, maar volgens mij zijn we op de Nederlandse stations al best lang `Beste reizigers’. Dus als er iets omgeroepen wordt, vertragingen bijvoorbeeld, een woord dat trouwens niet wordt gebruikt omdat het te negatief is.
    Ze zeggen “Beste reizigers... lees meer

  • Een van de wegen die naar het station in mijn woonplaats voeren, gaat onder een kleine tunnel door, geen voorbeeld van stralende architectuur. Een kant grenst aan het water en voor het hek daar staan fietsrekken en maken daklozen iedere avond slaapplaatsen, altijd wel een stuk o... lees meer

  • Eind jaren negentig was er een televisieprogramma dat Sex voor de Buch heette. Presentator was Menno Buch. Of ik het goed samenvat, weet ik niet, maar het ging over mensen die zich seksueel graag buitengewoon gedroegen. Dat is het woord: buitengewoon. Ik zag weleens een afleveri... lees meer

Pagina's