Niets is lang geleden. Ik schrijf en zeg het vaak, maar zo kijk ik nu eenmaal tegen de duur van ons leven aan. Vandaag herdenken we de doden uit een tijd die ook onze tijd is. Ik ben van na de oorlog, maar die oorlog komt altijd terug in mensen die ik tegenkom, mensen over wie i... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Appelgroen
Sommige woorden die me typisch Nederlands lijken, zijn ook zo treurig: bonnetjesaffaire. Er moet weer ergens een burgemeester weg, vanwege een bonnetjesaffaire. Uitsmijter, fles champagne en dan `Mag ik alstublieft een bonnetje, ober?’. De man die mij financieel op orde houdt, een karwei waarvan hij vermoeid kan schateren, zegt ook altijd dat ik bonnetjes moet vragen. Met behulp van een nietapparaat bevestig ik die dan in mijn administratie, wat ik een hoogst gewichtige handeling vind, waarna ik vaak met de handen in de zij als een veldheer uit het raam ga staren. Ik ben niet altijd gehoorzaam, wat komt doordat ik me dan afvraag of wat ik in een café of restaurant heb gegeten en gedronken privé is of ik dat heb gedaan in mijn functie als Zelfstandige Zonder Personeel. En daarbij denk ik soms aan de belastingbetaler, waarbij zich een volle man in een glimmend pak met een verzorgde snor opdringt of een stijve vrouw met dunne lippen in een appelgroen mantelpak. Die kunnen ineens zo aanwézig zijn dat ik mezelf een bon fel hoor weigeren, vooral omdat ik met dat soort belastingbetalers niets te maken wil hebben. Meestal vergeet ik het trouwens en dat komt door een gebeurtenis die bijna altijd wordt genoemd wanneer het om een bonnetjesaffaire gaat: de alcohol die rijkelijk vloeide. Dat doet de alcohol altijd in die omstandigheden, rijkelijk vloeien. En zo nu en dan kom ik ook in de ban van een prettige gedachte die je, geloof ik, voor je moet houden, en die gedachte is: ik kan het zelf betalen! Echt waar!
Columns
-
-
Steeds meer Bekende Nederlanders ken ik niet. Tijdje geleden voelde ik daarover vederlichte paniek en sprak ik mezelf soms toe: kom op, wel blijven opletten, dit land is ook jouw land, alsjeblieft niet het wereldvreemd intellectueeltje uithangen. Maar zo zit het niet, ik let heu... lees meer
-
Niets is lang geleden maar toch herinner ik me niet wanneer het was dat ik iets aan de Dag van de Arbeid deed. Met die gedachte, met die vraag werd ik gisterochtend wakker. Het was een drukke bijeenkomst in De Vereeniging in Nijmegen of misschien Het Kolpinghuis. De belangrijkst... lees meer
-
Op de fitnessclub zette de coach tijdje geleden de muziek plotseling uit en riep: `Heren!’ Er waren op dat moment alleen heren aanwezig, vier op de fiets, twee op de loopband. Het was tien over acht in de ochtend. `Heren! Weten jullie dat er in een fles wijn…’ En vervolgens noem... lees meer
-
Het is natuurlijk een afwijking maar bij `functioneel’ denk ik vrij snel aan bloot: een actrice die in een film functioneel bloot is. Als het niet functioneel is, wordt het een puntje, functioneel is oké. Graag mijmer ik dan even over het woord. En terwijl ik naar een film zit t... lees meer
-
Een half uur! Dat is wat we gemiddeld per dag wachten. In de supermarkt, voor loketten, in de apotheek enzovoort. Dat is 182, 5 uur per jaar. Ik lees een artikel over de bevindingen van de omgevingspsycholoog Joren van Dijk. Die heeft dat onderzocht.
-
Vorige week zag ik een interview met de burgemeester van Dordrecht. Uiteraard ging het over vandaag, Koningsdag. En uiteraard was de vraag of Dordrecht er kláár voor was. En uiteraard knikte de burgemeester tevreden. Het wordt een dag met een gouden randje, beloofde hij. Ja. Ook... lees meer
-
Terwijl ik van de zorgzame samenleving houd en van aandacht voor elkaar, heb ik een bloedhekel aan bemoeizucht. En soms vind ik dat vreemd, want het kan voorkomen dat je door je ergens mee te bemoeien een bijdrage levert aan de zorgzame samenleving. Misschien is het de manier wa... lees meer
-
Altijd als de Nijmeegse professor Roos Vonk van zich laat horen, spits ik graag de oren. Hoogleraar psychologie is ze. Nu heeft ze een boek over samenwerken geschreven. Titel: `Collega’s en andere ongemakken’. Ik ga er meteen van knikken, zonder dat ik weet waarom, want ik heb e... lees meer
-
Met getallen heb ik weinig. Dat is een afwijking die in mijn geval zelden echt lastig is. Wat ik verdien vergeet ik, hoeveel belasting ik betaal weet ik niet. Als ik in de krant een bericht zie staan waarin veel getallen staan, waait het meteen langs me heen Toch las ik dat het... lees meer
-
Een week geleden noemde Brandpuntpresentator Fons de Poel GroenLinks Kamerlid Jesse Klaver `snotneus’. Niet privé, maar ter afsluiting van de uitzending. Dit omdat het Kamerlid tegen de topman van ABN Amro zei dat hij diens antwoorden over de gang van zaken rond bonussen `stuite... lees meer
-
Interessant is altijd dat geruzie binnen kleine rechtse partijen. Het is meestal nauwelijks te volgen. Bram Moszkowicz maakt dikwijls veel los, maar wie kan verklaren waarom dat zo is? Ja, hij manifesteert een soort handigheid die overrompelend kan zijn. Als je er gevoelig voor... lees meer
-
Hoe poetsen we onze tanden? Wat het effect ervan? Overmorgen promoveert een geleerde op deze kwestie. Hij heeft de boel duchtig onderzocht. Ben blij dat zoiets gebeurt. Het brengt wat rust aan in deze snelle tijd. Wat ik overigens ook met het tandenpoetsen zelf probeer te doen.... lees meer
-
De conductrice is in een andere coupé met een reiziger in gesprek. Ik zie alleen haar achterkant, maar weet toch zeker dat ze alles te maken heeft met de lente die eindelijk echt begint te popelen. Ook is het duidelijk dat de reiziger iets niet goed geregeld heeft. Soms is dat o... lees meer
-
We bezoeken het Palingsoundmuseum in Volendam, vier vrienden en ik. Het bevindt zich op een zolder boven een palingrokerij waaraan een restaurant verbonden is waar je vooral paling kunt eten. `Klein maar fijn,’ zegt de vrouwelijke ober bij wie we de kaartjes kopen. En: `Het lich... lees meer