Voor het stoplicht sta ik achter twee mannen. Ze zijn druk in gesprek. Als het groen wordt, slaat de ene man de andere op de schouder en zegt: `Ik ga er vandoor, want ik moet nog een tafel zagen.’ Hij zwaait, de andere man zwaait ook en ik denk na over die handeling, een tafel z... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Appelgroen
Sommige woorden die me typisch Nederlands lijken, zijn ook zo treurig: bonnetjesaffaire. Er moet weer ergens een burgemeester weg, vanwege een bonnetjesaffaire. Uitsmijter, fles champagne en dan `Mag ik alstublieft een bonnetje, ober?’. De man die mij financieel op orde houdt, een karwei waarvan hij vermoeid kan schateren, zegt ook altijd dat ik bonnetjes moet vragen. Met behulp van een nietapparaat bevestig ik die dan in mijn administratie, wat ik een hoogst gewichtige handeling vind, waarna ik vaak met de handen in de zij als een veldheer uit het raam ga staren. Ik ben niet altijd gehoorzaam, wat komt doordat ik me dan afvraag of wat ik in een café of restaurant heb gegeten en gedronken privé is of ik dat heb gedaan in mijn functie als Zelfstandige Zonder Personeel. En daarbij denk ik soms aan de belastingbetaler, waarbij zich een volle man in een glimmend pak met een verzorgde snor opdringt of een stijve vrouw met dunne lippen in een appelgroen mantelpak. Die kunnen ineens zo aanwézig zijn dat ik mezelf een bon fel hoor weigeren, vooral omdat ik met dat soort belastingbetalers niets te maken wil hebben. Meestal vergeet ik het trouwens en dat komt door een gebeurtenis die bijna altijd wordt genoemd wanneer het om een bonnetjesaffaire gaat: de alcohol die rijkelijk vloeide. Dat doet de alcohol altijd in die omstandigheden, rijkelijk vloeien. En zo nu en dan kom ik ook in de ban van een prettige gedachte die je, geloof ik, voor je moet houden, en die gedachte is: ik kan het zelf betalen! Echt waar!
Columns
-
-
Waarschijnlijk is het typerend voor ons onderbewustzijn dat er weinig zinnigs over te zeggen valt. Behalve natuurlijk door deskundigen, maar daar hoor ik niet bij. Helaas, zeg ik erbij. De laatste tijd vergeet ik vaak het woordje `niet’ als ik aan het schrijven ben, Ik zeg nu we... lees meer
-
Met de problemen rond Zwarte Piet heb ik me nauwelijks bemoeid. Niet alleen omdat ik wel iets beters te doen had, maar ik vond het ook nuttig voor mijn karakter me introvert te beheersen. Ik schaamde me een beetje. Dat dus wel. Het is een vorm van schaamte die ik vaak voel, en w... lees meer
-
Als je, zoals ik, de herfst het beste seizoen van het jaar vindt, kun je in oktober je geluk niet op. Klinkt pathetisch, maar toch is het zo. Ik verheug me nu al op oktober volgend jaar. Natuurlijk slaat de melancholie ook toe, maar die hoort bij de kleur van het ochtendlicht. H... lees meer
-
Waarschijnlijk wordt de musical Love Story een hit. Veel mensen zijn gek op musicals. Ik hoor daar niet bij, maar dat is niet omdat ik op het genre neerkijk. Wel ben ik even in 1970, een Nijmeegse herfstavond: ik ga met een meisje naar de film Love Story, een de film die niet aa... lees meer
-
Meestal besef ik nauwelijks dat ik ouder word. Maar soms dringt het ineens fel tot me door. Gisteren was er zo’n moment. Toen ik las over het leven van Leen Timp die vorige week vrijdag overleed. Natuurlijk wist ik dat hij een grote rol speelde in de geschiedenis van de Nederlan... lees meer
-
Op zondagochtend kijk ik soms televisie. Het is meer een terloopse activiteit dan dat ik mijn volle aandacht mobiliseer. Dat kan echter zelden als staatssecretaris Teeven in beeld komt. Die eist je meteen op. Hij kijkt altijd alsof hij je enorm op je donder wilt geven. Zoals gi... lees meer
-
Op weg naar Albert Heijn zet ik in gedachten de ingrediënten voor nasi goreng op een rijtje. Ik ben niet in veel gerechten goed, maar met nasi goreng kom ik een eind. Twee keer op een dag een supermarkt bezoeken vind ik niet te doen, dus ik mag niets vergeten. Voor de winkel wor... lees meer
-
Mannenbladen gaan verdwijnen. Ik heb het over Nieuwe Revu, Playboy en Panorama. De uitgever moet bezuinigen. Wie vindt het erg? Hebben mannenbladen nog een functie in onze samenleving? Ik heb nu twee keer het woord `mannenbladen’ genoteerd en dan krijgt het iets heel doms. Nog een keer: mannenbl... lees meer
-
Soepel woord: rijstrook. Vooral als je het hardop uitspreekt. Daarom is het zo jammer dat er altijd iets mis mee is wanneer het in een verkeersbericht voorkomt. Dan hoor je dus dat er ergens een file is, ten gevolge van een ongeluk, en er twee rijstroken dicht zijn. Wat ik dan weer wel heb is dat... lees meer
-
In Trouw lees ik een interview met de theoloog Marco Derks. Hij wilde predikant worden, maar dat kon niet omdat hij homo is. Hij zegt: `Er was nooit een keiharde veroordeling.’ Het probleem is: `In de gereformeerde context heb je altijd wat uit te leggen als homo.’ Ik vraag me af wat dat dan is.... lees meer
-
Door de wintertijd is er meer licht in de vroege ochtend. Het is net alsof de winter bijna voorbij is en we op weg zijn naar de zomer. Ook daarom draaide ik gisterochtend om de dag goed te beginnen het lied Perfect Day van Lou Reed. In de vroege jaren zeventig hoorde zijn muziek zeer bij mijn le... lees meer
-
Misschien was zaterdag de laatste mooie herfstdag. Kon nog zonder jas naar buiten. Rond het middaguur zat ik op een bank op een stil pleintje bij mij in de buurt. Meer een plantsoen dan een pleintje, hoe dan ook een plek bij uitstek om zacht weg te zinken in prettig gepeins. Uit... lees meer
-
Morgen gaat een musical over Wim Sonneveld in première. Ik denk niet dat ik die voorstelling zal gaan zien, want ik houd niet van imitaties. Maar ik ben blij dat Wim Sonneveld weer even opgetild wordt. De Grote Drie, zo heetten ze in mijn jeugd, Wim Kan, Wim Sonneveld en Toon Hermans. Kan was al... lees meer
-
Absoluut niet blij. Dat is vaak de reactie van mensen op kwesties waaraan ongunstige kanten zitten: `Ik ben absoluut niet blij.’ Of: `Ik word er niet blij van.’ Ik denk dan altijd even na over het woord `blij’. Ik ben het vaker niet dan wel, maar wat is het precies, hoe zou ik het omschrijven? I... lees meer