Bij iedere misdaad, groot of klein, hoor je te denken: dat doe je niet. Toch denk je dat niet altijd. Ja, misschien wel, automatisch, maar dan dringt die gedachte niet tot je door, ook omdat berichten over misdaden er nu eenmaal bijhoren. Ook hier helaas gewenning. Toen ik echte... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Baard
Ooit droomde ik dat ieder mens maar een beperkt aantal vragen mocht stellen, zodat je dus over iedere vraag goed moest nadenken voordat je die verwoordde. Geen fantastische droom, want vragen kunnen het leven avontuurlijk maken en dan vooral de vragen die onverwachte antwoorden opleveren. Er zat toch ook iets waars in de droom. Soms moet je wél over een vraag nadenken. Ik heb het hier al vaker over een verkeerde vraag gehad en die vraag is zo verkeerd dat ik er nooit over zal ophouden, deze: `Is er iets?’ Behalve dat er altijd iets is, weet degene aan wie de vraag gesteld wordt meestal geen raad met deze belangstelling. Het is een vraag waarmee iedereen ongemakkelijk in de weer gaat. Het antwoord `Nee, er is niets’ is nooit goed. De andere zegt dan: `Wel. Er is iets. Ik zie het toch. Er is iets.’ En voordat je het kunt tegenhouden, is er iets waar geen houden meer aan blijkt. Begint met een terloopse vraag die absoluut niet terloops is. Ander voorbeeld: ik vroeg laatst aan een vrouw die ik lang niet meer gezien had, of ze zwanger was. Zo zag ze eruit. Ik stelde die vraag blij, zelfs opgetogen. Dat had ik niet moeten doen. Gisteren zat ik in een restaurant en aan een belendend tafeltje namen een man en een vrouw plaats. De vrouw had veel kunstwerken aan haar lichaam hangen, de man een enórm verzorgde baard, vast een deel van een dagtaak. Ervaring leert dat waakzaamheid dan geboden is. Hij sprak op luide toon. Helaas kun je niet vragen of het wat minder kan. De man vroeg de vrouw: `Wil jij een bubbeltje?’
Columns
-
-
En toen werd er ook nog overgeschakeld naar Tirol! Wacht, ik moet anders beginnen. Terug naar donderdag. Velen van ons waren in de ban van sinterklaastress. Ondertussen was er van alles aan de hand in de grote wereld, maar ook in de kleine wereld, en dan hoef ik alleen maar te d... lees meer
-
Bij de bakker komt een man naast me staan en daar is iets mee. Met mij ook trouwens. Met min of meer iedereen, denk ik. Daar gaat het niet om. Hij heeft een geel jack aan en om zijn hoofd een bruine wollen muts met oortjes. Vind ik kinderen altijd grappig staan. Mijn bestelling... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Toen ik gisterochtend een blik uit het raam wierp, zag ik het meteen. Er was nog meer kou gearriveerd en dan is er nieuws dat geen nieuws is. Keert ieder jaar in dezelfde vorm, in dezelfde woorden terug. Het zorgt echter voor iets vertrouwds en daar blijven we gelukkig behoefte... lees meer
-
Het lukt me nog niet om aan maart volgend jaar te denken. Het is een beetje de bedoeling dat ik dat wel doe, want op 18 maart zijn de provinciale verkiezingen. Paar dagen later is het gelukkig alweer lente. Ik kan het niet helpen en het is ook verkeerd, maar ik vind dat altijd w... lees meer
-
Kerstbomen in november. Het lijkt wel een titel van een weemoedig lied: kerstbomen in november. Ik zag ze zaterdag, ergens op de snelweg richting Utrecht. Ze passeerden me op aanhangwagentjes. Die aanhangwagentjes hingen achter haastige auto’s die volgens mij niet bij elkaar hoo... lees meer
-
Het mooie van de sinterklaastijd, van de voorbereidingen op pakjesavond is dat we geheimzinnig doen. Lootjes getrokken, maar daar praten we niet over. Via internet worden instructies verspreid. Onze familie is `Groep Sinterklaas 2014’ (lootjestrekken.nl). Daar lees ik de verlang... lees meer
-
Waarom schakelt mijn goede humeur zich onmiddellijk uit wanneer ik in een supermarkt ben? In de wijk waar ik woon zijn er een paar. Ik kies voor de winkel met de brede gangpaden, want ik wil niet opgehouden worden door rugzakken die zich belemmerend voor je heen en weer bewegen.... lees meer
-
De namiddag is een dagdeel waarvan ik zeer houd. En herfstige namiddagen zijn me helemaal dierbaar. Graag in een café met hoge ramen. Zo’n café verlaat ik als het vaag begint te schemeren. Aan een tafeltje in de buurt van de deur zit een man die ik ken. Hij heeft een studio waar... lees meer
-
Duidelijk is dat je wanneer je in balans bent, beter met jezelf uit de voeten kunt dan wanneer je emotioneel uit elkaar spat. Ik zit een artikel over huilen te lezen. Hoe komt het dat we huilen wanneer we bijvoorbeeld buitengewoon blij zijn, echt overweldigd zijn door blijdschap... lees meer
-
Hoe de vroege zomer nog even kan terugkeren in het late najaar. Ik krijg post uit Frankrijk, aangetekend, veel stempels op de envelop – we doen helaas veel minder met stempels, stel ik vast. Uit Parijs, ook dat nog, ik begin vaag te neuriën en een beetje raar met de heupen te do... lees meer
-
Dat leraren gepest worden, vermoedde ik natuurlijk wel, maar dat het er zo veel zijn die het overkomt, wist ik niet. En ook niet dat ze niet alleen door leerlingen worden gepest, maar ook door ouders en collega’s. Dat laatste is hoogst benauwend en zegt veel over de toestand van... lees meer
-
Afgelopen dagen zat ik vaak in het openbaar vervoer en daarom las ik meer kranten en tijdschriften dan strikt noodzakelijk is. Mij kwam nogal wat informatie onder ogen over de cadeaumaand. Die begint volgende week, is misschien al een beetje begonnen. De cadeaumaand veroorzaakt... lees meer
-
Al een paar keer werd tegen me gezegd: `Jij viert sinterklaas dus nog ouderwets.’ Dan knik ik en ondertussen denk ik na over die vraag. Hoe kun je sinterklaas anders vieren? Ik heb het nu niet over de pietenkwestie, want daar wil ik dit kalenderjaar geen gedachte meer aan bested... lees meer