Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Banaan

 Als ik in de rij in de supermarkt bijna de kassa heb bereikt, vraagt een vrouw me of ze voor me mag. Ze heeft alleen een flesje water en een banaan. Het loopt tegen het middaguur. Haar lunch, denk ik. Ze glimlacht zomers als ik zeg dat ik daar geen bezwaar tegen heb. Achter me in de rij wordt er hier en daar een beetje gemord. Een schelle vrouwenstem roept bijvoorbeeld `Hé!’,  een `Hé!’ dat om aandacht vraagt, ik moet waarschijnlijk omkijken, maar dat doe ik niet. Ik kijk naar de vrouw met het flesje water en de banaan. De zomer zit niet alleen in haar lach, maar ook in haar ogen. Als ze afrekent, gaat er iets mis. Haar betaalkaart doet het niet, misschien is haar saldo niet toereikend. De caissière is niet bereid aandacht te schenken aan dit probleem. Ze staart verveeld in de verte. Misschien ga ik te ver, maar ik vraag de zomerse vrouw hoeveel ze nodig heeft. Ben vergeten hoeveel, maar het is een ontzettend gering bedrag, ik geef het haar. Blij zegt ze dat ik het écht terugkrijg. Ik ken haar niet, zij mij ook niet, het hoeft heus niet in orde te komen. Ze zwaait, ik ook. Gisteren las ik een interview met een Ierse schrijfster, `een moderne mystica’, Lorna Byrne, die binnenkort in ons land komt spreken. Ze weet alles van beschermengelen (de hare heeft zelfs een naam). Onlangs maakte ze iets mee wat hierop lijkt, maar dan bij een parkeerautomaat. Ook een vrouw met een falende betaalkaart. Een man hielp haar. Maar het was niet die man, maar een beschermengel. Heb felle zin dit interessant te vinden!

Columns

  • De afgelopen dagen probeerde ik ze voor me te zien, miljoenen repen Snickers. Allemaal terug naar de Marsfabrieken in Veghel. Uit 55 landen. Voor mijn geestesoog (bedrijvig orgaan) ontstaat een hoge berg. Hoe krijg je die boel weg? Lang geleden trouwens dat ik zoiets gegeten heb... lees meer

  • Woedend of huilend autorijden is riskant. Gevaarlijker dan zitten bellen achter het bestuur, als ik het goed begrijp. Is onderzocht. Ik ken niemand die een auto heeft waarin dat onderzoek heeft plaatsgevonden, maar ik geloof het, ook al blijf ik het raar vinden dat het zo altijd... lees meer

  • Wat is het toch een werk om je ergens thuis te voelen. Sommige mensen hebben er talent voor. Iedere omgeving is de hunne. Ik ben jaloers op dat talent. Hoe doen ze dat toch? Begint waarschijnlijk in je hoofd, maar daar moet je dan wel ruimte hebben. Het moet niet vol van alles z... lees meer

  • Zeurgesprekken die me ergeren, gaan over het weer en over leeftijd, soms een combinatie ervan: `Ja, als je ouder wordt, krijg je toch meer last van de kou. En van de regen natuurlijk ook. Zeker als het koud is en ook nog regent.’ Ik verveel me. Gisteren belandde ik in een gespre... lees meer

  • Geweldig woord: bimbobox. Is het aapjesorkest dat in V&D stond, in Arnhem, in een feestelijke vitrine, ook in Nijmegen – ik kon er als kind doodstil naar kijken, verheugde me erop als ik aan de hand van mijn vader of moeder naar het stadscentrum liep. Moest je er een dubbelt... lees meer

  • Het heeft iets: je hebt een, laat ik zeggen, openbare carrière en daarin doe je iets waardoor die carrière mislukt, dus door eigen schuld. Iedereen weet dat, want alles is geregistreerd door de media. Je zit daarna met de gebakken peren. Nu kun je naar die gebakken peren blijven... lees meer

  • Of ik het verontrustend moet vinden, weet ik nog niet, maar het hakte erin toen ik las dat 95% van de artsen en 92% van de verpleegkundigen vinden dat het publiek te hoge verwachtingen heeft van de geneeskunde. Via een paar niet al te lange omwegen kom je dan ook terecht bij de... lees meer

  • Veel te vaak horen we `Lijkt me wel leuk, ja’. En vervolgens gaat er iets gebeuren wat met die woorden te maken heeft, vakantie, stadsautootje, beeldhouwwerk in de voortuin, tatoeage over de gehele borst, themafeest (`jaren zeventig’), raar hoedje, vijver. Ik noem maar wat. `Lij... lees meer

  • Het moet makkelijk zijn grappen te maken over de subsidie die een ondernemer uit Elst krijgt om toiletrollen te drukken waarop argumenten staan tégen een verdrag van Oekraïne. We hebben het uiteraard over het referendum 6 april, een tamelijk zinloze gebeurtenis, want er zullen t... lees meer

  • Altijd interessant hoe we omgaan met meningen. Je kunt er natuurlijk over in gesprek gaan. Zelf vind ik dat de beste gang van zaken. Dus als een menig het begin is van een gedachtewisseling. Maar ik geloof dat we meningen steeds moeilijker vinden. We gaan er vreemd mee om. Ieman... lees meer

  • Moet Sesamstraat nu helemaal weg of hoe zit het? Het prachtige programma is al weggemoffeld op een zijspoor, misschien is het gewoon té goed, en kan deze tijd dat niet hebben. Het spijt me soms dat ik te vroeg geboren ben. Graag was ik met Sesamstraat opgegroeid. Misschien was i... lees meer

  • Laatst stond ik bij vrienden thuis voor een kolossaal televisiescherm te tennissen. Niet echt, net alsof. De bal op het scherm reageerde op mijn bewegingen en ook was er een tegenstander. Die stond naast me, maar ook op het scherm tegenover me. Ik kan zoiets moeilijk uitleggen,... lees meer

  • Graag volg ik de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Ver weg, maar ook helemaal niet. Gaat ons ook aan, op den duur. Jammer dat hier alleen fragmenten van de toespraken van de kandidaten worden uitgezonden. Als ik tijd heb, wil ik er geen woord van missen. Zeker niet wanneer de... lees meer

  • In mijn kindertijd in Nijmegen was het de normaalste zaak van de wereld dat je bijna iedereen vandaag met een askruisje zag lopen. Carnaval was voorbij, er begon een nieuwe tijd die veel ernstiger was. Dus allemaal naar de kerk. Ik ging met de klas, naar de kerk op de Berg en Da... lees meer

  • Welke minister gáát hier dan over, vroeg ik me gisterochtend af toen ik op de radio hoorde spreken over carnavalsoptochten die vanwege de harde wind werden afgelast. De verslaggever had gevoel voor dramatiek, want zei tegen een van de betrokkenen: `Daar gaat dus het levenswerk v... lees meer

Pagina's