Wat ik denk? Die vraag werd me gisteren vaak gesteld. Misschien vandaag ook nog wel. Soms is het even gokken. Gaat het over OG3NE? Of over Ajax? Of Feyenoord? Of Moederdag misschien? Mijn moeder leeft helaas niet meer. Zij vond Moederdag onzin en zei vaak: “Altijd als jullie aan... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Boosdoener
Mijn volstrekte afhankelijkheid van de vakman of vakvrouw schopt telkens weer een deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik kan een paar dingen, maar eigenlijk niks. Als er iets wezenlijks kapot gaat in mijn woning, staar ik er in doffe paniek naar. Daarna bel ik de vakman of – vrouw. Ik voel heus wel dat die me met tegenzin aanhoort en dan zegt begin volgende week een gaatje te hebben. Als het eindelijk zover is beluister ik nerveus het hoofdschuddend uitgesproken zinnetje `Nee, dat ziet er niet best uit’. Ik heb ook prima ervaringen, maar die vormen geen rode draad in mijn leven. Aan de top van mijn prima ervaringen staat al jaren de wegenwacht. Gisteren stap ik in mijn auto en voordat ik die heb gestart, voel ik al dat het mis is. De auto heeft er gewoon geen zin in. Er hangt een logge, weerbarstige sfeer om me heen. En ja, hoor even later brengt het voertuig een ontmoedigend geluid voort en wat nog lastiger is: er komt geen beweging in. Weer voel ik die doffe paniek, maar die verbleekt razendsnel: één telefoontje en binnen een uur kijkt de wegenwachter vertederd naar de auto, gaat achter het stuur zitten, start de motor en zegt luchtig: `Ik hoor het al.’ Hij opent de motorkap, ik kijk met hem mee zonder te weten waarnaar. Hij wijst naar iets: `Daar zit de boosdoener.’ Ah, een boosdoener. Ik heb geleerd niet meer te zeggen: `O, op die manier.’ Of erger nog: `Dacht ik al.’ Na een minuut of tien nemen we afscheid. Hij heeft ook niet `En dan is er koffie’ gezegd. Uitgelaten zwaai ik tot hij niet meer te zien is.
Columns
-
-
Iedere keer als ik hoor dat een positiviteitsgoeroe iets beweert, denk ik na over dat beroep. Misschien is het geen beroep, maar een functie. Of een hoedanigheid. Iedereen zal het soms hebben dat je ’s ochtends wakker wordt met een opvallend leeg hoofd en dat je je dan afvraagt... lees meer
-
Ieder jaar hetzelfde: als de eindexamentijd aanbreekt, besef ik hard dat de mijne na al die jaren nog steeds niet voorbij is, want ik word meteen weer zenuwachtig. Ik weet ook wat me te doen staat. Vandaag of morgen fiets ik naar een school waar voortgezet onderwijs wordt gegeve... lees meer
-
Sinds zondag denk ik zo nu en dan aan gedrag dat we netjes noemen. Komt door de burgemeester van Rotterdam. Die waarschuwde de supporters van Feyenoord. Als ze zich niet netjes gedroegen, konden ze de huldiging op hun buik schrijven. Het elftal nam het zekere voor het onzekere e... lees meer
-
Erg kort was hij gisterochtend in het ontbijtprogramma Goedemorgen Nederland te zien, de stylist die een boek of gids had geschreven waarin vrouwen kunnen lezen wat voor kleren ze aan moeten doen naar hun werk. Bastiaan van Schaik heet hij en zijn boek of gids: Dress to impress.... lees meer
-
Op weg naar de fitnessclub zag ik gisterochtend een zeer dikke man de vlag uithangen. Natuurlijk, Bevrijdingsdag. Van een afstand zag ik al dat hij het met tegenzin deed. De vlaggenstok bevond zich boven de woonkamer, de man wankelde op een keukentrap. Hij hing de vlag verkeerd... lees meer
-
Natuurlijk had ik het gisteren over de dodenherdenking, natuurlijk heb ik het vandaag over de vrijheid die we vieren, ook al vraag ik me af met welke gedachte we die vieren. Toen ik opgroeide en ook later nog, was het helder. De oudere mensen om me heen hadden de oorlog meegemaa... lees meer
-
Ineens zijn er weer vijf jaar voorbij en ligt er een brief van de gemeente dat mijn paspoort op 16 mei verloopt. Bij zo’n bericht heb ik altijd sterk het gevoel dat ik zelf ook weer een beetje verloop. Natuurlijk zie ik ook tegen de gang van zaken op, maar dat heb ik altijd wann... lees meer
-
Van spreekwoorden gezegden houd ik niet, maar er is er één die ik koester: waar een wil is, is een weg. Ik voeg er meteen aan toe dat ik het slecht verdraag wanneer iemand anders dat tegen me zegt. Nee, ik moet het mezelf voorhouden: waar een wil is, is een weg.
-
Toen ik nog niet zo lang geleden opgroeide, was het in deze periode de gewoonste zaak van de wereld dat zich min of meer overal De Grote Schoonmaak voltrok. Van het huis dus. Bij ons duurde die een dag of drie. Het verantwoordelijke team bestond uit mijn moeder, de hulp in de hu... lees meer
-
Misschien wint Vitesse morgen de KNVB-beker! Toen ik in Arnhem woonde, ging soms kijken, op Monnikenhuizen, in dat sfeervolle stadion waaraan je graag denkt als je aan mooie voetbaldagen denkt. Natuurlijk ben ik de ploeg blijven volgen, net zoals NEC, de club uit mijn geboortest... lees meer
-
Het woord `vergistoerist’ hoorde ik gisteren voor het eerst. Bedoeld wordt een toerist die geïnformeerd door een verouderde reisgids over Nederland, op 30 april vol oranje accenten op zoek gaat naar Koninginnedag. Ik begreep dat er dit jaar minder zijn dan vorig jaar, maar ik sn... lees meer
-
Dit noteer ik op een bankje in het station van Hamburg. Ik ben op doorreis en heb helaas geen tijd de stad in te gaan. Op het station ben je wel ergens, maar ook weer niet. Ik houd van tussenplekken, van de rusteloze wereld van aankomst en vertrek, van begroetingen en afscheid,... lees meer
-
In Italië zijn ze in veel dingen goed. Bijvoorbeeld in nieuwe beroepen. Gondelier bijvoorbeeld, lang geleden. Of barista, klassekoffiebereider. Nu zijn er hier ook barista’s, maar die beseffen niet altijd dat het een kunst is. Het is bijvoorbeeld belangrijk hoe je erbij kijkt.... lees meer
-
Zo nu en dan kom ik een gangbaar woord tegen waarvan ik de betekenis ken, maar dat ik nooit opschrijf of uitspreek. Leverkaas bijvoorbeeld. Het valt onder vleeswaren, maar ik heb het nog nooit gegeten, wat verder niet erg is. En onbelangrijk. Het woord staat me tegen, omdat he... lees meer