Valt me tegen, van mezelf dit keer. Niet dat ik gisterochtend wakker werd, maar wel dat ik niet metéén dacht: tweede prik vandaag. Nou ja, ik dacht het wel, maar merkte helaas dat ik net deed alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. En niets vind ik in principe de gewoonst... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Eiland
Er zijn berichten die ik alleen maar beetje bij beetje tot me kan nemen. Als het meteen helemáál gebeurt, is er sprake van een overdosis. Ik hoor van een nieuw programma dat volgend jaar zal worden uitgezonden. Adam zoekt Eva, heet het, meen ik. Man en een vrouw ontmoeten elkaar op een exotisch eiland en ze hebben dan geen kleren aan. Ze kennen elkaar nog niet, maar er is wel uitgezocht of ze eventueel bij elkaar zouden kúnnen passen. Naar dat onderzoek ben ik overigens nieuwsgierig. De naakte man en vrouw brengen vervolgens enige dagen met elkaar door om te kijken of het klikt. Zoiets. En wij zien dat dus allemaal als we dat willen. De producent van het programma, Reinout Oerlemans, waarschuwt ons dat het `niet ranzig` wordt, maar wel boeiend. Goed zo. Je kunt je daar voor opgeven. Ik weet niet of ik toekom aan de vraag of ik dat wil. Maar wat me erg interesseert is hoe iemand bij zoiets komt. Ik neem dat er, wat dan heet, een denktank rond de tafel zit. Flesje wijn erbij, leuke zoutjes en dan is het `wie heeft er nog een puik idee?’ Wat komt er allemaal aan de orde voordat iedereen dit voorstel omhelst? Misschien is dat ook wel iets voor een programma, al die geinige hersenwaaisels, maar dan moeten de bedenkers er zelf mee in de weer te zien zijn. Ik weet niet of ik als Adam geschikt ben. Waarschijnlijk moet ik mijn lichaam eerst aan Reinout Oerlemans tonen en die zegt dan dat hij aan de kijkcijfers moet denken. Dat begrijp ik natuurlijk. `Het is ook beter van niet, jongen’ hoor ik mijn moeder zeggen.
Columns
-
-
Beetje vroegzomers terrasje, niet te groot, wat voor mij van belang is, niet te druk, idem, in de schaduw, uitstekend, en ik zit daar met een boek, maar zo’n boek heb ik meer bij me voor de vorm, ik staar graag voor me uit. En dat doe ik. Mijmeringen dienen zich dan vanzelf aan,... lees meer
-
Zeg ik vaak “Dat is niet uit te leggen”? Meestal heb je er dan geen zin in. Of is het te veel moeite voor een uitleg die waarschijnlijk nauwelijks indruk maakt.
-
Zeker weten doe ik het niet, want ik weet niets zeker, maar ik neem toch aan dat binnenkort alle praatprogramma’s met vakantie gaan, in ieder geval de meeste. Behalve die over sport. Daarover dadelijk. In het begin van de coronatijd keek ik er vaak naar, om geïnformeerd te worde... lees meer
-
In de zesde klas van de lagere school hadden we een onderwijzer die spannend kon voorlezen. Deed hij altijd aan het einde van de schooldag. Meestal uit een avontuur van Pim Pandoer. Wij konden niet wachten, ook de jongens die nooit zin hadden ergens op te wachten. Tussen de midd... lees meer
-
In haast alle media wordt de vraag gesteld hoe het zit met onze Oranjekoorts. Meteen komt ook het antwoord: valt wel mee. Als ik het goed begrijp is dat laatste een probleem, want het hoort zo bij ons dat we die koorts wél hebben. Deskundigen zeggen dat het de schuld van corona... lees meer
-
Boekenweek! Daarom stond ik zaterdag halverwege de ochtend op het balkon van de eerste verdieping van een boekhandel aan een plein. Achter een microfoon. Dat plein was min of meer leeg, maar wel vriendelijk beschenen door de ochtendzon. De hele dag zouden op dat balkon schrijver... lees meer
-
In deze krant las ik eergisteren dat er in Nederland 60000 coaches zijn, ruím. Omdat iedereen zich coach mag noemen, zijn dat er te veel. Is dat zo? Geen idee. De eigenaar van ons grootste coachingsbedrijf maakt zich zorgen: je moet er een goede opleiding voor volgen, want er ko... lees meer
-
Op de voorkant van het boek staat een hamster met rode bokshandschoenen met daaronder de woorden `voor elke ongemakkelijke situatie’. Titel : De gouden gespreksgids. Ik hoorde er enthousiast over spreken in een radioprogramma, vooral door de auteur, Wicher Schols, wat ik ook had... lees meer
-
Zelden denk je `Goed zo’ wanneer iemand zegt: “Wij trekken de stekker eruit.” Is bijna altijd even slikken geblazen. Ik lees het over het televisieprogramma Blauw Bloed. Daar gaat die uit, de stekker. Ook uit andere programma’s, maar ik beperk me nu tot Blauw Bloed. Dat doe ik v... lees meer
-
Zeker weten dat je iets dáár hebt neergelegd of neergezet en het is er niet meer. Je bent het kwijt, maar dat kán dus niet. Lang heb ik gedacht dat zoiets overgaat, dat je je leven zo hebt ingericht dat dit soort klein ongemak zich niet meer voordoet, maar dat is niet zo. Je mer... lees meer
-
Het regent onbarmhartig, zaterdag, maar het meisje van de kaaskraam heeft iedere seconde zin in de dag. Zo kun je eruitzien en dat doet ze. Ze moet er zo veel bij praten dat ik haar niet helemaal volg, maar dat vindt ze geen probleem. Niets is een probleem en het stemt monter so... lees meer
-
De afgelopen weken heb ik er geen greintje interesse voor kunnen mobiliseren, het is dus uit vaag schuldgevoel dat ik vanavond waarschijnlijk kijk naar het Songfestival. Immers een nationale gebeurtenis. Om me heen zeggen ze bovendien dat ik niet moet zeuren, want: het is leuk!... lees meer
-
“Wat ga je hierna doen?” Die vraag hoor ik laatste tijd vaak. Soms iets uitgebreider: “Wat ga je hierna doen, als alles voorbij is?” Als alles voorbij is? Nooit gaat alles voorbij, althans nooit helemaal. Alles is bovendien erg veel. We snappen wat er bedoeld wordt: als ons leve... lees meer
-
Vrienden van me zijn verbaasd als ik zeg dat het mij verbaast dat er terrassen zijn die al om zes uur in de ochtend opengaan. Ze beweren dat het prettig is dat je wanneer je de hele nacht gefeest hebt, nog even een afzakkertje kunnen nemen op een terras.