Een vriendin bracht me met haar auto thuis en haar navigatiesysteem wees ons de weg, zodat ik me daar niet mee hoefde te bemoeien. Er was iets aan de hand met dat navigatiesysteem, het had een andere, wat zal ik zeggen? Ja, een andere houding dan mijn tomtom. Hoe die zich gedraa... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Foto’s
Een vriend vraagt: `Had je het naar je zin in Dordrecht?’ Ik wil vragen hoe hij weet dat ik daar was, maar wat doet dat ertoe: hij weet het. Zelf heb ik ook een hekel aan de vraag hoe ik iets weet. Er kan veel tijd verloren gaan dat uit te leggen. Ik was inderdaad In Dordrecht. Op een aangename locatie moest ik voorlezen uit mijn boek. Een collega moest dat ook, uit het hare. Samen aten we vooraf oesters. De vriend die vraagt of ik het naar mijn zin had in Dordrecht, weet dat óók. Vandaar vooral zijn vraag. Daarom stelde hij die nogal olijk, met een joekel van een knipoog. Hij zegt dat hij foto’s op Facebook zag. Zelf doe ik niets aan Facebook. Niet omdat ik me als een Flintstone wil gedragen, maar met de telefoon en sms en mail heb ik al genoeg aan mijn hoofd. Ik wil niet per se de hele tijd letten op dingen waarop ik niet per se hoef te letten, terwijl ik me wél afvraag of ik goed meedoe met alles. En ik begin me ook een zeur te vinden als ik knorrig zeg dat een mens heus niet de hele dag bereikbaar moet zijn en ondertussen vraag ik me ook af wat ik allemaal mis als ik dat niet ben, wat ook weer lichte onrust veroorzaakt. Doordat ik niets met Facebook heb, weet ik dus ook niet hoe het zit met die foto’s uit Dordrecht. Ja, iemand heeft ze gemaakt, maar wie? Moet ik zoiets scherper in de gaten houden? Moet ik fel vragen wat precies de bedoeling is als iemand een foto van me maakt? Het gevaar is dat je daar een aansteller van wordt. Op sommige dagen kun je buiten adem raken zonder dat je weet waarvan.
Columns
-
-
Wat houd ik toch van raadsels! Soms denk ik dat ik iemand ben van duidelijkheid, maar dat is niet zo, geloof ik. Veel raadsels kunnen van een prikkelende schoonheid zijn, vooral als ze zich in het alledaagse leven mengen.
Nu hoor ik dat het netwerk der dingen bijna klaar is... lees meer -
In de komkommertijd mag je het hebben over iets wat niks is. Bijvoorbeeld over verschijnselen die hinderlijk zijn, maar onvermijdelijk. Ik lees `Files nemen toe’ en vervolgens wordt uitgelegd waarom, wat er tegen gedaan wordt en waarom dat nog steeds niet helpt. Ik lees het allemaal geeuwend en t... lees meer
-
Een goedmoedig verschijnsel in dit seizoen is de `zomercolumn’ die het NOS-journaal in de ochtend uitzendt, meteen na het serieuze nieuws, maar nog steeds in het journaal zelf. De nieuwslezer(es) kondigt het onderdeel met een fijn, ja, geruststellend glimlachje aan. Vervolgens b... lees meer
-
Open deuren horen bij de zomer. Hier komt er weer eentje: voor alles moet een eerste keer zijn. Zelf vind ik dat ik zo moet leven dat er heel veel eerste keren zijn.
Maandagavond maakte ik een eerste keer mee die iets tragisch had. En tegelijkertijd ook mysterieus was. Ik z... lees meer -
Wat ik een beetje aanstellerij vind, is de toevoeging `des Vaderlands’. De Dichter des Vaderlands, de Denker des Vadersland, je hebt, geloof ik, ook de Fotograaf des Vaderlands, en sinds afgelopen weekend is er een Theoloog des Vaderlands. Binnenkort zal er vast ook een Kok des... lees meer
-
Had ik maar. Of: had ik maar niet. Probeer ik zo min mogelijk te denken of te zeggen.
-
Nog steeds kijk ik met groot genoegen naar het EK voetballen. Nog steeds denk ik dat dat komt doordat het me nauwelijks kan schelen wie er wint. Natuurlijk heb ik mijn voorkeuren, maar die vertroebelen mijn open blik niet. Ook kan ik tijdens een wedstrijd lekkere spanning voel... lees meer
-
Lichte trots voel ik. Gisteren kwam er in de Noordzee een installatie die het plastic uit de oceanen moet opruimen. Vies woord daarvoor: plasticsoep. Zo vies dat je er ook iets aan wilt doen. O ja, trots omdat het allemaal bedacht ik door een student van de TU Delft. Inmiddels... lees meer
-
Al vier weken ben ik op een plaats in Nederland waar het nauwelijks regent. Aan de kust in Noord-Holland. Natuurlijk ben ik op de hoogte van de wateroverlast waardoor een groot deel van het land geteisterd wordt, maar die beleef ik hier dus alleen maar in theorie. Ik lees erov... lees meer
-
Leg eens uit wat er gebeurt als Engeland niet `bij ons’ blijft. Iets om bij stil te staan in deze belangrijke week. Stel dat de Britten tégen stemmen, wat is dan het ergste gevolg daarvan? Deze vraag zorgt bij mij voor handen in het haar. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Na... lees meer
-
Wakker worden en meteen aan haring denken. Gebeurt me niet vaak, maar gisterochtend wel. Ik ben nog steeds in het dorp aan zee en de enthousiaste vrouw van de haringkraam had me twee weken al op het hart gedrukt: 15 juni!
-
Als ik denk `Dát is iets voor mij!’, wil ik meteen de vraag beantwoorden waarom ik dat denk. Schade en schande hebben me dat geleerd. Vaak verdwáálde ik in iets waarvan ik dacht dat het echt iets voor mij was. Of kreeg ik er last van. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
-
Vreemd dat ik me had voorgenomen er niet over te beginnen, maar het toch doe. Gaat hierom: ik ben nu al een week of twee aan zee en iedere ochtend neem ik er een duik in. Vroeg. Weer of geen weer (maar er is altijd weer). `Duik’ is helaas niet het juiste woord. Was het maar een... lees meer
-
Het is de late zomer van 1965, nog een paar maanden en ik word 13 jaar. Halverwege september, ik zit een paar weken op de middelbare school. Vaag heb ik het gevoel dat het echte leven is begonnen, maar ik was toen al iemand die romantisch overdreef zonder erg in te hebben. Bij... lees meer