Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Geraas

Terwijl de wind gisteren steeds harder door de bomen begon te waaien (hier in huis zelfs waaide de wind), moest ik alles nog regelen voor het heerlijk avondje. Ieder jaar neem ik me voor dat anders te gaan doen, zoals mijn moeder vroeger. Die had volgens mij in oktober alles al in huis. Nu vind ik dat wat vroeg, maar op de laatste dag is weer het andere uiterste. Over iets wat mijn eigen schuld is, klaag ik nooit. Nu dus ook niet, waarom zou ik, ik vind het ook wel iets hebben. Laten we het alsjeblieft aangename nervositeit noemen. Er zijn mensen die het vandaag of dit weekeinde vieren. Dus niet chagrijnig worden, gewoon denken `ik ben gezellig bezig’. Het schept bovendien een band: wanhopig in een warenhuis om je heen kijken en dan iemand zien die dat ook doet, eventueel een kort gesprek met een zenuwachtige grap als toetje en dan hup weer verder, paardje in galop, met uitsluitend wild geraas in je hoofd. En ondertussen wat dichtregels in elkaar knutselen. In mijn familie hoeft het allemaal gelukkig niet mooi te zijn. Hoe krommer, hoe beter. Om een surprise voor te bereiden (die ik niet kan uitleggen) moest ik in een ijzerhandel zijn. Een mevrouw die bij de ijzerhandel hoorde en er ook zo uitzag, was al bezig de etalage vol kerstsfeer te pompen. Ik vond dat net iets te vroeg, maar voelde dat ik hierover geen gesprek moest beginnen. `Over een paar jaar bestaat Sinterklaas niet meer,’ zei de vrouw. `Dan is het alleen maar Kerstmis.’ Haar stem klonk als een klopboor. `Ik hoop het niet,’ zei ik veel te tam.

Columns

  • Dat het televisieprogramma Eigen Huis & Tuin bestaat, weet ik natuurlijk. Ik zag ook weleens een fragment, maar heb er geen geduld voor. Dan vind ik meteen dat ik iets anders moet gaan doen, maar vraag me nu niet wat. Steeds vaker voel ik het verlangen rustig te gaan zitten... lees meer

  • Vorige week las ik een artikel waarin stond dat Kamerleden en bewindslieden tijdens commissiebijeenkomsten voortaan staand debatteren. Dus niet in de Kamer, want daar gebeurt het al, nee, in van die zaaltjes waarin wat kleinschaliger wordt overlegd. Voorheen deed men dat, ik cit... lees meer

  • Het ding zag ik alleen nog op foto’s, een plat, zoemend speeltje waarmee vooral kinderen in de weer zijn, maar ook volwassenen. Het werkt ontspannend en heet fidget spinner of gewoon: spinner. Je kunt er grappige dingen mee doen, zoals het laten balanceren op het topje van je... lees meer

  • In alle kranten die me deze week onder ogen kwamen, werd geschreven over de veranderingen in de stripverhalen over Suske en Wiske. De belangrijkste verandering is dat Wiske voortaan borsten heeft. Had ze zeventig jaar niet, maar nu mag het. Het mag niet alleen, de nieuwe tijd vr... lees meer

  • Waarom heet de elektrische fiets e-bike? Misschien klinkt e-bike sneller. Ik had al in de gaten dat niet alleen ouderen erop zitten, maar het een voorziening werd voor alle leeftijden. Ik lees het nu ook in de krant, dus is het waar. Als je jong bent, zeg je niet zo makkelijk da... lees meer

  • Meestal open ik ze niet, mailtjes waarvan ik niet weet van wie ze afkomstig zijn. Soms ook niet als ik het wel weet, want vaak moet ik iets, in ieder geval ergens op reageren. Er zijn dagen waarop ik nergens op wil reageren en vind dat het dan ook niet hoeft, maar helaas is dat... lees meer

  • Zaterdag moest ik in de namiddag voorlezen uit mijn boeken, in een museum in het zuiden van het land. Daarvoor was er een lunch, bereid door een kookclub waarvan een van de organisatoren lid was. Lunch is een klein woord, het was een prachtig diner waarvan de kookclub gepassione... lees meer

  • Wat ik denk? Die vraag werd me gisteren vaak gesteld. Misschien vandaag ook nog wel. Soms is het even gokken. Gaat het over OG3NE? Of over Ajax? Of Feyenoord? Of Moederdag misschien? Mijn moeder leeft helaas niet meer. Zij vond Moederdag onzin en zei vaak: “Altijd als jullie aan... lees meer

  • Iedere keer als ik hoor dat een positiviteitsgoeroe iets beweert, denk ik na over dat beroep. Misschien is het geen beroep, maar een functie. Of een hoedanigheid. Iedereen zal het soms hebben dat je ’s ochtends wakker wordt met een opvallend leeg hoofd en dat je je dan afvraagt... lees meer

  • Ieder jaar hetzelfde: als de eindexamentijd aanbreekt, besef ik hard dat de mijne na al die jaren nog steeds niet voorbij is, want ik word meteen weer zenuwachtig. Ik weet ook wat me te doen staat. Vandaag of morgen fiets ik naar een school waar voortgezet onderwijs wordt gegeve... lees meer

  • Sinds zondag denk ik zo nu en dan aan gedrag dat we netjes noemen. Komt door de burgemeester van Rotterdam. Die waarschuwde de supporters van Feyenoord. Als ze zich niet netjes gedroegen, konden ze de huldiging op hun buik schrijven. Het elftal nam het zekere voor het onzekere e... lees meer

  • Erg kort was hij gisterochtend in het ontbijtprogramma Goedemorgen Nederland te zien, de stylist die een boek of gids had geschreven waarin vrouwen kunnen lezen wat voor kleren ze aan moeten doen naar hun werk. Bastiaan van Schaik heet hij en zijn boek of gids: Dress to impress.... lees meer

  • Op weg naar de fitnessclub zag ik gisterochtend een zeer dikke man de vlag uithangen. Natuurlijk, Bevrijdingsdag. Van een afstand zag ik al dat hij het met tegenzin deed. De vlaggenstok bevond zich boven de woonkamer, de man wankelde op een keukentrap. Hij hing de vlag verkeerd... lees meer

  • Natuurlijk had ik het gisteren over de dodenherdenking, natuurlijk heb ik het vandaag over de vrijheid die we vieren, ook al vraag ik me af met welke gedachte we die vieren. Toen ik opgroeide en ook later nog, was het helder. De oudere mensen om me heen hadden de oorlog meegemaa... lees meer

  • Ineens zijn er weer vijf jaar voorbij en ligt er een brief van de gemeente dat mijn paspoort op 16 mei verloopt. Bij zo’n bericht heb ik altijd sterk het gevoel dat ik zelf ook weer een beetje verloop. Natuurlijk zie ik ook tegen de gang van zaken op, maar dat heb ik altijd wann... lees meer

Pagina's