De zaterdagochtend is voor mij toch een andere zaterdagochtend als ik niet naar het radioprogramma Nieuwsshow luister. Bestaat al ruim twintig jaar, lees ik, het wordt in ieder geval al ruim twintig jaar gepresenteerd door hetzelfde duo, Mieke van der Weij en Peter de Bi... lees meer
Jano van Gool
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Geurkaarsen
Wat kan het opluchten onverwacht een medestander te vinden. En nog wel eentje uit het hoogste gezag, de presentator van het televisieprogramma Eigen Huis en Tuin. Lodewijk Hoekstra heet hij en ik ken hem niet, maar ik geloof hem. Hij verzet zich tegen tuincentra, zegt dat we minder rotzooi voor de tuin moeten kopen en zeker geen geïmpregneerd hout. Interessant is dat hij zich met deze oproep tegen een van de sponsoren van zijn programma keert. In omroepland zal zoiets `dapper’ worden genoemd. Ik heb het op deze plek ook weleens over het vage doodsverlangen dat me bevangt wanneer ik een tuincentrum binnenkom en daar harde levensliederen hoor, bijna omval van de geur van geurkaarsen en pijn in de ogen krijg van de overal zo meedogenloos geëtaleerde lelijkheid. Ik heb het niet over bomen, planten en struiken, maar daar kom je pas na een lange omweg terecht. Daar zie ik niet dat zich van de bezoekers van het tuincentrum enige vreugde meester maakt. Bijna iedereen kijkt ontstellend bedrukt. Dat komt ook door de loodgrijze atmosfeer binnen de groothandel. Ik weet dat sommige mensen zich vastklampen aan het vooruitzicht van de oliebollenkraam bij de uitgang, een opmerkelijke voorziening. Daar worden oliebollen verkocht die niet te eten zijn. Ik lees dat er in Nederlandse tuincentra jaarlijks voor 1,2 miljard euro wordt besteed aan `niet levend materiaal’, zoals tuinaccessoires en hebbedingetjes. Sommige mensen gebruiken het woord `grappig’ als ze iets niet begrijpen. Doe ik niet gauw. Nu wel: grappig bedrag.
Columns
-
-
Op de laatste dagen van augustus toch nog een komkommerthema: gevulde eieren. Ze zijn min of meer uit ons leven verdwenen, maar ze worden gelukkig soms nog op tafel gezet.
-
Het koffertje is ruim een eeuw oud. Het was van mijn grootvader die erg lang dood is, maar aan wie ik nog vaak wel denk, niet alleen als ik het koffertje zie. Misschien is het wel langer dan een eeuw oud.
-
Soms moet je stoppen met over kwesties na te denken. Bijvoorbeeld over objectiviteit, over wat dat moet zijn.
-
Tijdens mijn schooltijd vond ik de zomervakantie in mijn jonge leven de langste periode die ik me maar kon voorstellen. Niet dat ik er bezwaar tegen had, maar ik genoot meer van de wat kortere vakanties. Kwam doordat de afbakening duidelijker was. De Kerstvakantie, de mooiste... lees meer
-
Zojuist kreeg ik op de computer een bericht van het Centraal Justitieel Incassobureau. Boete voor te snel rijden. Ruim 200 euro. Zulke berichten krijg je niet via de mail, maar met de gewone post, op papier. Is dus afkomstig van schurken die mij geld afhandig willen maken, en ik... lees meer
-
Mijn tandarts maakt deel uit van een tandartsengroep. Zo heet het. Nu moet ik bij de mondhygiëniste zijn, een erg aardige vrouw die me charmant op mijn donder geeft, want ik doe altijd wel iets niet goed, vooral handelingen in de flossfeer. “Zal ik het nog een keer voordoen?”... lees meer
-
Haast nooit kijk ik een televisieprogramma terug op Uitzending Gemist. Behalve dat ik er niet toe kom, om dezelfde reden als ik niet tot het televisieprogramma kwam, vind ik het ook een tweedehands manier van kijken. Als een televisieprogramma een deel is van een reeks, komt e... lees meer
-
De zondag overleden grote Amerikaanse komiek Jerry Lewis was ik niet vergeten, nee zeg. Ik hoorde hier niet vaak meer over hem praten, maar keek nog regelmatig naar fragmenten uit zijn films en optredens. Ik houd erg van oud amusement. Iedere keer als ik zoiets beweer, haast ik... lees meer
-
Zelden hoorde ik het woord `gewoon’ zo vaak achter elkaar als zaterdagavond. Het was in een reportage die in Nieuwsuur werd uitgezonden. Plaats van handeling was een kleine plaats aan de grens tussen Spanje en Frankrijk. Daar kwamen de terroristen vandaan die verantwoordelijk wa... lees meer
-
De berichten over de herenfiets liet ik ongelezen. Ik dacht: wat nu weer? Ik liet het bij die gedachte, verdiepte me niet in het antwoord op die kleine vraag. Misschien krijg ik steeds meer last van de vraag `Wat nu weer?’. Ze moeten van de herenfiets afblijven! Alleen het woord... lees meer
-
Gisterochtend hoorde ik op de radio een gesprek met een Elvisimitator. Daar zijn er veel van. Ook in Nederland. Kun je inhuren voor een feestje. Deze Elvisimitator wordt geprezen om zijn Elvispak. We weten dan wat er bedoeld wordt: een wit pak met nogal wat versiering erop en e... lees meer
-
Gek dat ik denk dat ik geen stukje meer moet schrijven over het openbaar gebruik van de mobiele telefoon, terwijl het in veel gevallen een vorm van zachte hufterigheid is. Over andere hufterigheid schrijf ik wel, niet te vaak trouwens, want ik wil het hier graag licht houden. To... lees meer
-
Het is niet belangrijk, maar de plek waar de glas- en papierbak staan is er zelden een met een vrolijk stemmende uitstraling. Komt misschien ook door wat je daar doet. Is nuttig, zeker, maar er is ook iets armzaligs aan de hand zonder dat te zeggen valt wat dat is.
-
Waar ik vandaag 40 jaar geleden was toen ik hoorde dat Elvis was overleden, weet ik niet meer, terwijl je zoiets hóórt te weten. Wel dat ik het zo’n vréémd bericht vond. Meer nog dan ik diep geschokt was. Misschien kwam dat laatste ook omdat ik niet lang daarvoor een zangshow va... lees meer