De geschiedenis van het woord heb ik nooit aandachtig gevolgd, maar ik geloof dat een pensionado aanvankelijk een gepensioneerde was die zich vooral aan de Spaanse kust ophield. In een van de brandpunten van dat leefgebied is een vriend van me huisarts en die kan er zeer opmer... lees meer
In de Pers
Recent
Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd
Kakelend
In een Donald Duck uit mijn jeugd lees ik een avontuur van de Hiawatha, een kleine indiaan, toen een leeftijdgenoot. In deze Donald Duck praat hij nog zoals wij dachten dat indianen spraken als de Nederlandse taal hun taal was. Dus Hiawatha zegt: `Mij jou naar waterval brengen.’ Hij uit zich net als Klukkluk, de melancholieke indiaan uit de avonturen van Pipo de Clown. Klukkluk mocht zo blijven praten tot de serie ophield. Hiawatha niet. Die sprak ineens perfect Nederlands. Dat moest, anders waren we kwetsend bezig tegenover een bevolkingsgroep, in dit geval dus de indianen. In veel avonturen van Kuifje werd in dezelfde tijd een zwarte man met dikke lippen vervangen door een witte man, terwijl de tekenaar ook voor andere lippen had kunnen kiezen, want daar zat het probleem. Raar dat we met Chinezen minder voorzichtig omspringen. Laatst zag ik er een in een komische serie en inderdaad sprak die kakelend en hij kon ook de r niet zeggen. Een rijke Chinees koopt voor bijna een miljard twee Nederlandse afvalverbrandingsovens. Veel in Nederland is al eigendom van Chinezen, bijvoorbeeld ook de drogisterijen Kruidvat en Trekpleister. Nu komt het flauwe: als ik dat lees, zeg ik in mijn hoofd onmiddellijk Kluitvat en Tlekpleistel. Erger nog: ik spreek die woorden zelfs hardop uit. Nog erger: ik moet er om lachen. Algemeen bekend is dat de Chinezen langzamerhand de hele wereld opkopen. Als het in dit tempo doorgaat, is het karwei nog tijdens mijn leven geklaard. Ik weet zeker dat ik er nog enórm voor gestraft word.
Columns
-
-
Een gezegde waaraan ik nooit meer dacht is `Een tevreden roker is geen onruststoker’. Hier in het diepe zuiden van Frankrijk komt het weer tot leven. De Fransen roken lekker door, alsof er nooit iets over is gezegd. Of ze het binnenshuis doen, geen idee, maar buiten staan of z... lees meer
-
Vaak zegt men van een beslissing dat die wordt gerespecteerd. Meestal betekent dat: het is voor alle partijen beter dat we er niet meer over praten.
-
Vakantie vieren is een kunst. Of ik die beheers, weet ik niet. Ik probeer veel dingen te doen die ik thuis ook doe, maar dan wat langzamer en ik stel me voor dat het meer ontspannen gaat, hoewel ontspanning geen schreeuwende behoefte van me is. Ik geloof dat ik juist spanning... lees meer
-
Voor de eerste race van Dafne Schippers was ik net iets te laat. Op de Franse hotelkamer werd ik op tijd wakker, maar de afstandsbediening haperde raar en toen ik dat kleine probleem had opgelost, was Dafne ook alweer klaar, want zoiets gaat snel. De Franse verslaggever deed n... lees meer
-
Het blijft wennen. Wanneer je een jaar of twintig geleden naar Frankrijk ging, als toerist, keerde je gecorrigeerd terug. Als je het er allemaal redelijk vanaf had gebracht, voelde je opluchting die de vakantie beslist iets extra’s gaf. De meeste Fransen hadden het niet zo op va... lees meer
-
Er is een ochtendprogramma op de radio waarin het altijd gaat om een brandende kwestie. Het heet Standpunt.nl, maar je schrijft Stand.nl. Daar is over nagedacht. Er is een hoofdgast die, inderdaad, een standpunt heeft over de brandende kwestie. En luisteraars mogen opbellen. Het... lees meer
-
Hoe om te gaan met vakantieverhalen? We kennen het allemaal: iemand een paar weken niet gezien en ineens is die er weer, veel te bruin en veel te fris. Je moet iets zeggen, en daar begint het al, althans voor mij, maar nu zeg ik erbij dat ik in deze kwestie niet de makkelijkste... lees meer
-
Om privacyredenen zeg ik niet waar het was, maar vorige week zondag zat ik op een klein terras een kopje koffie te drinken, toen ik een paar huizen verder een jonge vrouw uit een huis zag komen. Spijkerbroek, rood truitje, blond haar. Ze stapte op een fiets. Zonder dat ze er iet... lees meer
-
De Zomergasten-aflevering van zondagavond zag ik nog niet, maar uiteraard las en hoorde ik erover. Het programma krijgt nog steeds meters aandacht, vooraf en achteraf, terwijl het een slappe fractie is van hoe het ooit begon.
-
Had al een tijdje niet aan hem gedacht. Uiteraard heb je het niet in de gaten als je niet aan iemand denkt. Afgelopen weekend las ik twee stukken over hem, misschien waren het er wel drie, maar het hadden er net zo goed tien kunnen zijn of geen. Doet er niet toe. In deze gang va... lees meer
-
Wie gaat onze vlag dragen straks? Ik denk haast nooit `onze vlag’, maar bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen wel. Misschien omdat het allemaal zo allesomvattend is. De wereld gedraagt zich alsof iedereen het niet beter met elkaar kan vinden. Blijdschap, energie, tro... lees meer
-
Een beroep waarvan ik telkens een beetje schrik als ik het uitgesproken hoor worden, is `opiniemaker’. Misschien is het geen beroep, maar een functie, maar misschien doet dat er niet toe. De presentator van een radioprogramma kondigt de gasten aan, een correspondent uit Amerika,... lees meer
-
Nog niet zo lang geleden vond ik het niet erg me tussen veel mensen te bevinden. Ik heb het dan niet over de hele wereld, nee, over een massa die zich verzameld heeft om een gebeurtenis mee te maken. Ik vond het aangenaam, soms zelfs troostrijk want had het gevoel ergens bij te... lees meer
-
Natuurlijk neem ik het serieus, maar ik heb geen idee hoe het landelijk dreigingsbeeld eruitziet. Het bestaat, het vertoont kenmerken, het heeft bepaalde eigenschappen en uitingsvormen, maar wij kunnen er nauwelijks iets mee. Als gewone stervelingen, zal ik maar zeggen, want dat... lees meer