Jano van Gool

In de Pers

Montere Weemoed II, met Thomas Verbogt & Beatrice van der Poel - Gezien op 2 maart 2022, OBA Theaterzaal, Amsterdam  ... - Kester Freriks in: Theaterkrant lees meer
The Tree of Life. Soeben ausgelesen: Thomas Verbogt – „Wenn der Winter vorbei ist“ (2020) - Keine 100 Seiten und auch keine 50 Seiten, nein genau eine einzige Seite brauchte es.... - David Wonschewski in:  lees meer
Nieuwe roman van Thomas Verbogt, een wrokloze boomer - Thomas Verbogt zoekt naar manieren om van het leven te houden en er zin aan te geven.... - Rob Schouten in: Trouw lees meer

Recent

Er zijn nog geen toneelstukken toegevoegd

Lekker

Tijdje geleden behandelde ik hier het woord `mokkel’. Aangenaam woord met een romige uitstraling. Misschien zijn er mensen die het ordinair vinden, wat ik overigens geen aangenaam woord vind, maar die reken ik een licht gebrek aan levenskunst aan. Mokkel is oké. Eerder deze week ging het in het gezaghebbende programma De Wereld Draait Door over onze minister van defensie. Aanleiding was vaag. Haar man kwam, buiten beeld, aan het woord, en die noemde haar `een lekker wijf’. De presentator en de tafelheer beaamden dat opgelucht. Blijkbaar was er iets aan de hand, misschien was het onduidelijk of ze een lekker wijf was en ontstond er onrust, geen idee, maar toen de echtgenoot van de minister de typering wereldkundig had gemaakt, bleek er geen vuiltje meer aan de lucht. Een lekker wijf is een andere vrouw dan een mokkel. Het is een machtskwestie.  Ik las ergens dat onze minister van defensie tot de machtigste vrouwen ter wereld behoort. Wist ik niet, maar ik geloof het meteen. Zoiets kan nauwelijks als je een mokkel bent. Een lekker wijf lukt dat wel. Het vreemde is dat je nooit tegen een lekker wijf zegt dat je haar een lekker wijf vindt. Althans ik niet. Ik ben er te verlegen voor. Dus: `Wat mij betreft ben je een lekker wijf.’ Nee! Nog nooit gedaan. De mannen in De Wereld Draait Door zijn qua onze minster van defensie hartstikke helder. Zij zal daarvan op de hoogte zijn. Toch weet ik niet of ik het ook tegen haar durf te zeggen, als ik haar tegenkwam: `Ik vind u óók een lekker wijf.’ Wat is het probleem?

 

Columns

  • Nog één keer de WK-hamsters van Albert Heijn en dan houd ik er graag over op. Op weg naar de supermarkt zie ik voor de ingang twee meisjes en een jongen staan, van een jaar of tien, schat ik. Aan mensen die de winkel verlaten, vragen ze om hamsters. Ik kan niet in de ziel van kinderen kijken en d... lees meer

  • Nog niet zo heel lang geleden zei een kennis van me die in Parijs woont, dat je hier niet je best moest doen vriendelijk te zijn, want dat vonden ze vooral tijdverlies. Dus niet vragen: `Kunt u me alstublieft de weg naar de Rue de la Bûcherie wijzen?’ Nee: `Ik wil naar de Rue de la Bûcherie. Hoe... lees meer

  • Bij een vriend van me wordt op verjaardagen nog weleens gezongen. Iemand pakt en gitaar en dan begint het. Het is wat later op de avond, iedereen heeft een slokje op, maar toch is het geen dronken gebrul, integendeel, we doen het vooral erg graag omdat het liedjes zijn waarvan we houden, liedjes... lees meer

  • Oud

    Van veel te veel heb ik geen weet. Bijvoorbeeld dat er mensen zijn die kentekenplaten stelen om die te gebruiken bij tankstations. Dan kunnen ze daar wegrijden zonder te betalen. Met dat gestolen kenteken dus. Slappe criminaliteit vind ik dat. Pleeg dan een ramkraak, zeg, of help een gevangene vl... lees meer

  •  

  • O, wat had ik altijd een hekel aan remmende spreekwoorden en gezegden. Eerlijk gezegd nog steeds. Vaak zijn ze niet alleen remmend, maar ook belerend. Haastige spoed is zelden goed, om er maar eens eentje omhoog te steken. Of: Bezint eer ge bemint. Of: Kalm aan dan breekt het lijntje niet. En zo... lees meer

  • Op mijn laptop krijg ik alle kranten die ik maar wil, van The New York Times tot De Gelderlander. Niet dat ik ze allemaal lees, maar het kán. Alleen al daardoor voel ik me een wereldburger, in alle bescheidenheid overigens. In het buitenland mis je dan wel de triomf van de vondst van een Nederlan... lees meer

  • Wie haastig vertrekt, vergeet meestal iets. En van wat dat is, krijg je vaak last. In mijn geval is het schuldgevoel. Vandaag dus. Gisteren was dat nergens te bekennen en morgen zal dat ook wel niet zo zijn. Maar dadelijk zit ik in de mooie haven van het Franse Granville achter een bord oesters e... lees meer

  • Het is nog stil aan de Normandische kust, want het seizoen is nog niet echt begonnen. Aangename aanduiding: het seizoen. Alsof dit het seizoen is waarom het allemaal draait. Of het seizoen dat het moet doen. Op een klein terras staar ik naar de kalme zee en probeer bijvoorbeeld niet te denken aan... lees meer

  • Iedereen zal wel eens een SMS hebben ontvangen waarin staat dat er ergens een paar miljoen euro of dollar voor je klaarligt. De eerste keer keek ik daar blij van op. Ik kon het niet geloven, maar toch ook wel weer een beetje. Iets moet er van waar zijn, hield ik mezelf voor, misschien dan wel nie... lees meer

  • Regelmatig zit ik in een taxi, maar zelden tref ik een vrouw als chauffeur. Toch weet ik dat ze er zijn. Gisteren had ik er een, een vrolijke. Openingszin: `Ja, kom maar gezellig naast me zitten.’ Soms is waakzaamheid dan geboden, maar nu niet. Haar woorden zijn goed voor mijn humeur. Ze hoort bi... lees meer

  • In een stadsfile dommel ik achter een hoge, blauwe vrachtwagen. Op de achterkant staat dat die van een bedrijf is dat archieven vernietigt. Over hoe dat gaat kun je informatie krijgen op een website: vernietigen.com. Er zit weinig beweging in de file en ik ga automatisch mijmeren over een bedrijf... lees meer

  • Saskia & Serge! Ze waren uit mijn gedachten verdwenen, en dat spijt me. Gisteren zag ik ze ineens weer, in een interview waarin naar een antwoord werd gezocht op de vraag waarom duo’s het zo goed doen op het Songfestival. Is dat zo? Het fijne van het Songfestival vind ik trouwens dat niets er... lees meer

  • Gisteravond was de James Bond-film Goldfinger op televisie te zien. Toen die film in de Nederlandse bioscopen kwam, was die `boven de 18’. Het was 1964 en ik werd uit de Nijmeegse bioscoop Carolus gezet. Samen met een vriendje. Hij was twaalf, ik elf. De bioscoopmedewerker die ons verwijderde, ha... lees meer

  •  Welke gedachten hebben mensen van lang na de oorlog bij Bevrijdingsdag, mensen voor wie die oorlog alleen maar een periode is waarover ze gehoord en misschien gelezen hebben? Er zijn vandaag op veel plaatsen feesten, maar wie staat er bewust stil bij wat er gevierd wordt? Mag je dat van de feest... lees meer

Pagina's